Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1958, Qupperneq 4

4
Mjólkursamlag, og enginn reiðir mjólkina lengur í hnakk-
töskunni í bæinn. Ekki get ég eða neinn annar sagt ykkur
hver kýrnytin var fyrir hálfri öld. Ég hef fengið skýrslu frá
einum bónda um kýmyt hans rétt eftir aldamótin, og hún
var ekki há. Af þessari skýrslu og því hvað kýrnar í Svarfað-
ardal mjólkuðu, þegar þeir fyrst stofnuðu nautgriparæktar-
félag — en það var fyrsta félagið stofnað hér í sýslu, má
ráða, að meðal kýrnytin sé nú hart nær helmingi hærri en
hún var þá. Það er þá líka mikill munur á meðferðinni nú
eða þá, og þó liklega enn meiri munur á umsetningshæfni
eða eðli kúnna. Á það má einnig benda að síðan S. N. E.
(Samb. nautgriparæktarfél. Eyjafj.) var stofnað fyrir tæpum
30 árum hafa meðalafköst kúnna á félagssvæðinu aukizt um
þriðjung að minnsta kosti.
Árið 1917 áttuð þið 42 þúsund sauðfjár. Síðan hefur það
fækkað og fæst varð það fjárskiptaárið 1949. Þá komst það
niður í 3815. Þó ekki séu liðin síðan nema fá ár hefur því
nú fjölgað aftur, og í vetur höfðuð þið á fóðri yfir 34 þús.,
svo talan ætlar fljótt að komast upp í það, sem hún áður
var hæst. Ekki veit ég eða neinn annar hvaða arð þið höfðuð
af fénu ykkar fyrir hálfri öld. Það er fyrst 1934, sem við
vitum hver var meðalþungi dilkanna á hinum ýmsu slátur-
stöðum. Þá var meðalþungi dilka slátruðum á Akureyri
12.11 kg. Eftir því, sem næst verður komizt, vantaði þá 21%
upp á að slátrað væri dilk undan á. Með líflömbunum
fengu menn þá ekki dilk undan ánni. Geldu ærnar voru
fleiri en þær tvílembdu. Nú er slátrað meira en dilk undan
hverri á, og eru því tvílemburnar fleiri en nemur tölu lif-
lambanna. Þrátt fyrir þetta er meðalþungi sláturlambanna
nú 14.5 kg, svo augljóst er, að sauðféð gefur, að minnsta
kosti brúttó, mikið meiri arð en áður fyrr.
Hrossunum hefur fækkað. Þið áttuð 2388 luross árið 1917,
en eigið nú bara 1196, og munu mörg þeina lítið notuð,