Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1958, Side 30

30
Litlu síðar var farið af stað heimleiðis gangandi, komið
við í Reykhúsum í boði Hallgríms Kristinssonar.
Stanzað var á Akureyri og tekin mynd af okkur austan-
mönnum flestum. Síðan var gengið austur fyrir Vaðlaheiði
um kvöldið og var þá komin sæmileg dagleið fyrir okkur
fjallgöngumennina að minnsta kosti.
Húsavik i mai 1958.
TIL ATHUGUNAR
Þorgils Guðmundsson frá Valdastöðum í Kjós, nú fulltrúi hjá
fræðslumálastjóra, skrifar mér og telur vfsuna frá bændanámskeiðinu
á Hvanneyri, út af bannmálinu, „Skortir vín“ o. s. frv., dálítið öðru-
vísi en hún er birt í siðasta hefti Ársritsins. Þorgils telur vísuna vera
þannig rétta:
Skortir vín, er skapið mitt
skerpa og gleðja megi,
þvi þetta bölvað brennsluspritt
bragðað get ég eigi.
Það, sem á milli ber, er með breyttu letri. Ekki vil ég neita því, að
vísan sé rétt þannig. Þá telur Þorgils Þorstein Jakobsson höfund vis-
unnar og minnir, að hann hafi kastað henni fram í lok ræðu sinnar.
Það fyrra mun rétt, en hitt er víst, að Einar Sæmundsen las hana i
fundarlok, enda hafði hann þann starfa á námskeiðinu að kynna
kveðskapinn.
Þá nefnir Þorgils það, að við umræðurnar um bannmálið hafi Hall-
dór skólastjóri komið fram sem einhver skeleggasti forsvari bannsins,
og minnist ég þessa einnig, en mörgum mun hafa komið sú afstaða
skólastjórans nokkuð á óvart. — Þakka ég Þorgilsi bréfið og ábending-
arnar. — Ó. ].