Frjáls verslun - 01.02.1951, Blaðsíða 30

Var sérstaklega vel og rösklega unnið að samningun-
um, því 18. janúar 1946 voru þeir undirritaðir, eða
nokkrum dögum áður en félagsmenn héldu hátíðlegt
55 ára afmæli V.R.
Þeir menn, sem hér lögðu hönd á plóginn unnu
alveg sérstakt hrautryðjendastarf, sem vel er þess vert
að haldið sé á lofti. Að vísu voru nokkrir gallar á
samningnum, og það mun launakjaranefndinni hafa
verið vel ljóst, en kostir lians voru veigameiri, því
með samningi þessum fékkst full viðurkenning fyrir
samningsrétti verzlunarfólks. Auk þess sem ska])aður
var grundvöllur fyrir launagreiðslur hinna ýmsu
starfsflokka, voru ýms ákvæði í samningnum sem vert
er að geta hér. Má þar nefna ákvæði um greiðslu
fyrir yfirvinnu, ákvæði um greiðslu launa fyrir vissan
fjölda veikindadaga á ári, svo og rétt launþega til
þess að fá fyrri atvinu sína aftur svo fremi að veik-
indafjarvist hans næmi ekki lengri tíma en þrem mán-
uðum. Þá var félagsmönnum V.R. tryggður forgangs-
réttur til atvinnu hjá samningsaðilum og fleira mætti
nefna þessu líkt.
Nú skal farið fljótt yfir sögu næstu árin. Árið 1946
er unnið að því að fá breytingar á lokunartíma sölu-
l)úða og ,-krifstofa, og var samkomidag þar að lútandi
undirskrifað 24. okt. 1946. Sumartíminn í verzlunum,
þ. e. lokun kl. 12 á hádegi á laugardögum og kl. 7
e. h. á föstudögum lengdist um einn mánuð. Á að-
fangadag jóla og gamlársdag skyldi lokað kl. 1 e.
h. í stað kl. 4 e. h. í stað þess að hafa opið til kl. 12
á miðnætti tvo daga fyrir jól, skyldi nú aðeins opið
einn dag til kl. 12 og einn dag til kl. 10 e. h. Sumar-
tími á skrifstofum lengdist einnig um einn mánuð.
Um sumartímann skyldi skrifstofum lokað kl. 6 e. h.
á föstudögum í stað kl. 7 e. h. og um vetrartímann
kl. 5 e. h. í stað kl. 6 e. h. Á aðfangadag jóla og
gamlársdag skyldi lokað kl. 12 á hádegi í stað kl.
3 e. h. Jafnframt því sem þessar breytingar voru sam-
þykktar var einnig samþykkt að framlengja samn-
ingana frá 1946 til 31. desember 1947. Það er rétt
að geta þess hér, að talsvert þras varð um þetta mál
innan bæjarstjórnarinnar, þegar það átti að fá stað-
festingu þar. Málsvörum húsmæðranna þar þótti að
þessi stytting vinnutímans hjá verzlunarfólki yrði þess
valdandi að þær gætu ekki lokið innkaupum sínum
áður en verzlunum yrði lokað. En sem betur fór fékk
málið þá afgreiðslu sem til var ætlast, og má það eink-
um þakka tveim forsvarsmönnum málsins á þeim vett-
vangi, þeim Hallgrími Benediktssvni og Sigfúsi Sig-
urhjartarsyni.
í ársbyrjun 1948 voru á ný teknar uj)p samninga-
Fulltrúar launþogadeildanna.
Frá vinstri: lijarni Halldórsson, sölumannadcild, Björgúlfur
Sigjiirðsson, af^reiðslumannadeild o« . Njáll Símonarson,
skrifstofumannadeild.
umleitanir við atvinnurekendur, og fór svo að nýir
samningar voru undirritaðir hinn 3. marz 1948. Helztu
hreytingar frá fyrri samningi voru þær, að grunn-
laun lægstu launaflokkanna voru nokkuð hækkuð.
Um sumarleyfi voru gerðar þær breytingar, að það
starfsfólk, sem unnið hafði við verzlunarstörf hjá sama
fyrirtæki 15 ár eða lengur, fékk nú auk hinna ákveðnu
12 daga, 6 virka daga í viðbót. Vinnutími í sölubúð-
um var ákveðinn 48 stundir á viku í stað 52 áður, og
auk þess ákvæði um útborgunardag launa og launa-
tryggingu í veikindaforföllum. Þessi samningur gilti
til 1. jan. 1949.
Árið 1949 voru samningarnir framlengdir óbreytt-
ir að öðru leyti en því, að samið var sérstaklega um
uppbótargreiðslu á laun samkvæmt samningnum. Upp-
bót þessi nam 8%%, eða sem svaraði einum mánað-
arlaunum, og var hún miðuð við það, að opinberir
30
FRJÁiLS VERZLUN