Frjáls verslun - 01.09.1960, Blaðsíða 32

Gestur: „Nei, lieyrið þér mig nú! Hve lengi á ég
að bíða eftir hálfu öndinni, sem ég pantaði?“
Þjónninn: „Þangað til einhver pantar hinn hehn-
inginn. Við getum ekki farið út í garð og drepið
hálfa önd.“
1
„Þjónn, það er engin kló á þessunr humar, scm ég
hefi fengið. Hvernig stendur á því?“
„Við höfurn svo nýja humra, að þeir berjast inn-
byrðis í eldhúsinu.“
„Takið þá þennan í burtu og komið með einn af
sigurvegurunum.“
k
„Einn skammt af kjötkássu,“ sagði gesturinn.
Þjónninn gekk að eldhúsdyrunum og kallaði:
„Einn hér, sem vill taka áhættuna.“
„Ég ætla líka að fá kjötkássu,“ sagði næsti við-
skiptavinur.
Þjónninn fór aftur að dyrunum og kallaði: „Það
er kominn annar „sportmaður.“ “
★
„Þjónn, það er hár i súpunni minni.“
„Ljóst eða rautt? — ein þjónustustúlkan okkar
er týnd.“
Jói (sem rakarinn er búinn að skera tvisvar):
„Gefðu mér glas af vatni.“
Rakarinn: „Hvað er að, er hár uppi í þér?“
Jói: „Nei, en ég ætla að athuga, hvort hálsinn á
mér lekur.“
*
„Hvað hefur komið fyrir Stefán?“
„Það var kvenrakari, sem var að raka hann, þegar
mús hljóp yfir gólfið.“
k
Rakarinn (að skemmta viðskiptavininum eins
og venjulega): „Hár þitt er farið að grána.“
Viðskiptavinurinn: „Ég er ekki hissa á því,
reyndu nú að flýta þér.“
■k
Viðskiptavinur settist við borð í fínu veitingahúsi
og batt þurrkuna um hálsinn á sér. Yfirþjónninn
hneykslaðist mjög á þessu og bað þjón að sýna
gestinum fram á, livað hann hefði brotið af sér, en
þó á eins kurteislegan hátt og liægt væri.
Hinn nærgætni þjónn sneri sér að viðskiptavinin-
inum og sagði: „Fyrirgefið herra, en hvort viljið þér
rakstur cða klippingu?“
„Ég trúi ekki á ást við iyrstu sýn, því raaður getur aldrei
vitað hvað þeir hafa í laun."
32
FRJÁLS VERZLUN