Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.09.1960, Blaðsíða 4

Frjáls verslun - 01.09.1960, Blaðsíða 4
Alsír, frönsku Vestur-Afríku, frönsku Mið-Afx-íku, Madagaskar, franska Somaliland, Togó, Kamerún, Kongó og Rúanda-Úx-úndi.i) Eins og kunnugt er af fréttum eru sum þessara landa nú síðustu vik- urnar að fá fullt sjálfstæði. Alls ná þessi lönd og landssvæði utan Evrópu yfir um 15 millj. ferkm. og hafa um 53 millj. íbúa.2) Mörg þessara landa eru mjög rík að hráefnum, en flest ennþá skammt á veg komin í efnahagslegri þróun. — Samtals nær Sameiginlegi markaðurinn þannig til um 225 millj. manna. Hvaða land í Evrópu, sem vill njóta þeirra rétt- inda og taka á sig þær skyldur, sem því er samfara, getur oi’ðið aðili að Sameiginlega markaðnum. Sam- kvæmt stofnsamningnum er heinxilt að semjá um ýmsar takmarkanir og undanþágur. í þessu sambandi skal bent á, að bæði Grikk- land og Tyrkland hafa sótt um að komast í náin tengsl við Sameiginlega markaðinn, án þess að gcrast fullgildir meðlimir. Vegna þess, hversu mik- ið skemmra þessi lönd eru komin í efnahagsþróun sinni en sexveldin, koma ýmis skilyrði gagnvart þessum löndum til greina .Samningar Sameiginlega markaðsins við Grikkland og Tyrkland standa nú yfir. Ibúa.tala Grikklands og Tyrklands nemur sam- tals um 34 milljónum. III. Eðli og tilgangur 1. Almennt, stjórnmálálegt og ejnahagslegt Sexvelda-samningurinn gekk í gildi 1. janúar 1958, og þar með var hinn Sameiginlegi markaður stofnaður. Um tilgang Sameiginlega markaðsins segir svo í 2. grein stofnsamningsins: „Tilgangur samtakanna með stofnun Sameig- inlcga markaðsins og samræmingu efnahags- ráðstafana aðildarríkjanna -er að hraða eðli- legri þróun atvinnulífsins innan samtakanna, tryggja stöðuga og jafnvægiskennda útþenslu efnahagslífsins, auka jafnvægi, tryggja að lífs- kjör almennings hækki hraðar og treysta sambönd ríkjanna, sem eru meðlimir sam- takanna.“ Samningurinn gildir um óákveðinn tírna. Stofnun hins Sameiginlega nxai-kaðs skapar gjör- breytt viðhorf í viðskiptamálum Evrópu og leggur grundvöllinn að nýju tímabili í sögu atvinnumála og milliríkjaviðskipta á meginlandinu. Jafnframt liggja sterk stjórnmálaleg rök að stofnun hans, enda er honum ætlað að greiða götu stjórnmálalegrar sameiningar Vestur-Evrópu. 1) IJandbuch'fur Europaische Wirtschaft, Kommentare, bls. 1. 2) Europaische Wirtschaftsgemeinscliaft, 13, 1958, bls. 253 f. Ennfremur 15, 1958, bls. 286 ff. Þróun mála í heiminum á sviði stjórnmála, efna- hagsmála, vísinda og tækni, það sem af er þessari öld, hefur breytt mjög aðstöðu Evrópulandanna. Upp hafa risið ný öflug stórveldi. Annars vegar Ilandaríki Norður-Ameríku og liins vegar Sovét- Rússland. Skipting Evrópu í fjölda smáríkja hindr- ar Evrópuþjóðirnar í að skapa sér sterka stjórn- málalega aðstöðu gagnvart þessum risastóru ríkj- um, og kemur í veg fyrir, að þær geti notfært sér til hlítar þær geysilegu tæknilegu franífarir, sem átt hafa sér stað undanfarið. Meginlandi Evrópu hefur til þessa verið skipt í mörg tiltölulega smá framlciðslu- og neyzlusvæði. Tollmúrar og ýmiss konar hömlur hafa torveldað eðlileg viðskipti milli hinna cinstöku ríkja. Með þessu hefur verið komið í veg fyrir sjálfsagða verkaskiptingu milli landa, sem skapar möguleika til að notfæra sér fullkomn- ustu tækni. En mikil verkaskipting og fullkomin tækni auka lieildarafköstin og framleiðni og auka þannig beinlínis velmegun alls almennings. Verka- skipting og frjáls viðskipti auka samkeppni milli framleiðenda og kaupsýslumanna og skapa neyt- endum þannig lægra verð, aukið öryggi og betri þjónustu. En markmið Sameiginlega markaðsins er einmitt að auka verzlunarfrelsi, að fella niður tolla, afnema hvers konar hömlur á viðskiptum milli aðildarríkjanna og veita einstaklingnum vcrðskuld- að frelsi, persónulega, efnahagslega, stjórnmálalega og menningarlega — en frelsið eitt er samboðið mannlegri veru og virðingu hennar. Sköpuð verður aðstaða til sem fullkomnastrar samkeppni á markaðssvæðinu, og afskipti ríkis- valdsins af efnahagslífinu verða að sjálfsögðu tak- mörkuð við lágmark. Hvers konar greinarmunur eða mismunandi meðferð á einstaklingum, vörum eða fjármagni, eftir því hvaða land innan samtak- anna á í lilut, cr í grundvallaratriðuin bönnuð. Með sexveldasamningnum er skapaður sameig- inlegur markaður, sem nær til allra greina efna- hagslífsins í víðustu merkingu. Sameiginlegi mark- aðurinn er miklu meira en tollabandalag, en hann hefur oft ranglega verið kallaður því nafni hér á landi. 2. Vöruviðslcipti Höfuðmarkmið Sameiginlega markaðsins er af- nám tolla og annarra takmarkana á vöruverzlun milli aðildarríkjanna. Ennfremur að koma á sam- eiginlegri tollskrá gagnvart „þriðju“ löndum, þ. e. a. s. löndum, sem eru utan markaðssvæðisins. Afnám tolla og annarra takmarkana innbyrðis verður framkvæmt í áföngum, en því verður að vera lokið eftir 12 ár, þ. e. a. s. 31. desember 1969, eða í síðasta lagi eftir 15 ár og þá í árslok 1972. Tollalækkunin miðast hjá hverju landi við þann 4 FRJÁLS VERZLUN

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.