Frjáls verslun - 01.04.1962, Qupperneq 35

Myllan, sem Knudtzon stórkaupmaður lét reisa
öld (1814—1895). Þeir höfðu fjármagn til þess að
geta notfært sér og setið að beztu mörkuðum suð-
ur í Miðjarðarhafi (Spáni og Ítalíu) fyrir saltfisk
sinn. — Uni Knudtzon er sagtd) „En hann þótti
ærið erfiður i viðskiptum; hann var í verzlunarfélagi
við ýmsa menn, fyrst við mága sína tvo o. fl., en
allir gengu þeir slyppir frá þeim viðskiptum. —
Verzlun hans rnátti kalla alla öldina út aðalverzl-
un bæjarins, og hefur haft ailmikil áhrif á þróttn
itans. Hann hafði marga verzlunarstjóra þetta langa
tímabil, eins og nærri má geta, en ekki urðu þeir
ellidauðir í þjónustu hans.“ —
Móttölaihórtíð, sem ekkert varð af
Fyrstu árin, sem grosserinn rak verzlun sína,
kom hann liingað reglulega á hverju sumri, allt fram
að árinu 1888, en þá var hann orðinn nærri fimm-
tugur að aldri. Þá liðu 14 ár svo að hann kom ekki,
1) Klemens Jónsson: Saga líeykjavíkur I, 105.
en vorið 1852 fréttist til Reykjavíkur, að þá væri
hans von, og 26. júní 1852 birtist grein í Þjóðólfi,
eflaust eftir ritstjórann, séra Sveinbjörn Hallgríms-
son, og er hún svohljóðandi:
„Meðal tíðinda getuin vér þess helzt, að nú er
von á stórkaupmanni Knudtzon hingað til bæj-
arins, og ætti hann það sannarlega skilið af Reykja-
víkurbæ, að hann sýndi honum nú einhvern sóma
í elli hans; að minnsta kosti væri það ekki um of,
þó flaggað væri á hverri verzlunarbúð, þegar öld-
ungurinn stígur á land. — En það er varla ráð
fyrir því að gjöra, þareð af 14 verzlunarmönnum,
sem hér eru í bænum, flagga aldrei nema 8 eða 4;
og kemur það annaðhvort til af því, að hinir hafa
ekki efni á því að eignast blæuna með rauða kross-
inum, eða því ræður eitthvert rænuleysi, að þeir
draga hana ekki upp, eða í þriðja iagi þá amast
þeir við hinu danska merki, og er það enginn sómi
fyrir danska þegna. — Vér skorum þessvegna fast-
lega á alla verzlunarmenn bæjarins, að þeir reyni
að útvega sér danskt flagg, áður én Ivnudtzon
FRJALS VERZLXJN
35