Frjáls verslun - 01.12.1963, Blaðsíða 15

áttunni. Þessi maður er Robert F. Kennedy, dóms-
málaráðherra. Á því leikur enginn vafi að sterkasta
framboð demókrata í nóvember 1964 yrði Lyndon
Johnson — Robert Kennedy.
Robert Kennedy er aðeins 38 ára að aldri, en
hefur þegar getið sér mjög gott orð í bandariskum
stjórnmálum. Hann stjórnaði kosningabaráttu bróð-
ur síns af mikilli einbeittni og hörku og eftir sigur
þeirra í nóvember 1960 varð hann dómsmálaráð-
herra og að auki hægri hönd forsetans í öllum
meiri háttar málum, innan lands sem utan. Hann
var á þessum árum talinn annar valdamesti mað-
ur landsins. Hann hefur reynzt mjög stjórnsamur
ráðlierra og honum hefur orðið afar vel ágengt í
baráttu sinni gegn skipulögðum glæpahringum í
Bandaríkjunum, gegn ofvexti auðhringa og síðan
en ekki sízt hefur hann borið hitann og þungann,
ásamt bróður sínum þessi þrjú ár, af baráttunni
gegn misrétti við blökkumenn.
Hann verður því vissulega ekki sakaður urn
hæfileikaskort né það að vegur hans hafi hingað til
eingöngu verið að þakka hinum látna forseta.
Með Robert Kennedy sem varaforsetaefni mundi
Ijóminn af Kennedy-nafninu leika um framboðs-
lista demókrata og vafalaust verða honum til mikils
framdráttar.
Þeir erfiðleikar munu hins vegar á slíku frani-
boði, að hingað til hefur þeim ekki komið sérlega
vel saman Robert Kennedy og hinum nýja for-
seta. Stafar það fyrst og fremst frá kosningabar-
áttunni 1960, er Johnson lét ýmis miður vinsam-
leg orð falla um John F. Kennedy og virðist dóms-
málaráðherrann hafa átt erfitt með að fyrirgefa
þau. A. m. k. gætti þess í vaxandi mæli i bandarísk-
um blöðum síðustu vikurnar fyrir lát Kennedys,
að Robert bróðir hans væri því mjög hlynntur að
Johnson yrði ekki varaforsetaefni á ný i kosning-
unum 1964, En það mun væntanlega koma í ljós
fljótlega á næsta ári hvernig samkomulagið verður
milli dómsmálaráðherrans og hins nýja forseta.
Verði það ekki sem skyldi, má búast við því að
Robert Kennedy segi af sér og leiti sér pólitísks
frama á öðrum vettvangi, t. d. sem ríkisstjóri í
Massachussett.
Forsetaefni repúblikana
Aður en Kennedy lézt var fullvíst talið að Barry
Goldwater, öldungadeildarmaður yrði forsetaefni
repúblikana. Nú má telja það í hæsta máta ólík-
legt. Styrkur Goldwaters byggðist aðallega á fylgi
hans í Suður- og Suðvesturríkjunum. Þegar Suður-
ríkjamaður er setztur að í Hvíta húsinu kemur
þetta repúblikönum ekki eins að haldi, en hins
vegar aukast líkurnar fyrir mann sem möguleika
hefur á að afla flokknum víðtæks fylgis í stórborg-
unum í norðri. Tveir menn koma þar aðallega til
greina: Nelson Rockefeller, sem þegar hefur hafið
kosningabaráttu sína og Richard M. Nixon sem
féll naumlega fyrir Kennedy 1960.
Mér þykir líklegast að niðurstaðan verði sú, að
Nixon verði aftur í kjöri fyrir repúblikana. Sú
skoðun byggist í fyrsta lagi á þeirri staðreynd, að
Nixon hefur sýnt hæfni sína til þess að afla sér
atkvæða, hann fékk aðeins 100.000 atkvæðum færra
en Kennedy 1960. í öðru lagi byggist þessi skoðun
á því að repúblikanar telji sér nauðsynlegt, eftir
þann sviplega atburð sem varð, er Kennedy var
myrtur, að tefla fram reyndum leiðtoga, sem kemur
fram af ábyrgðartilfinningu og er fær um að sam-
eina þjóðina að baki sér eftir svo hryggilegan við-
burð.
Atta ára starf sem varaforseti Bandaríkjanna
gerir Richard Nixon að einum reyndasta leiðtoga,
sem Bandaríkjamenn eiga á að skipa í dag. Á þeim
tímum sem við nú lifum á hafa bæði Bandaríkja-
menn og allar frjálsar þjóðir þörf fyrir slíka menn
í Hvíta húsinu í Washington.
Á sama hátt og Robert Kennedy gæti orðið
Johnson mikill styrkur í Norðurríkjusum má og
segja að hagkvæmast mundi verða fyrir repúblikana
að tefla fram listanum Nixon — Goldwater og
mundi þá Goldwater ætlað það hlutverk að afla
listanum fylgis í Suðurríkjunum.
Á þessu stigi málsins eru þessar hugleiðingar að
sjálfsögðu lítið meira en vangaveltur. En fljótlega
upp úr áramótum mun hin nýja staða í bandarískr
um stjórnmálum fara að skýrast og ef að Iíkum
Jætur verða þing flokkanna háð á miðju næsta
sumri, þar sem lokaákvarðanir verða teknar.
S. G.
★
Ef ung stúlka vill vera í friði fyrir karlmönnum
hef ég aðeins eitt ráð að gefa henni: ganga í ullar-
sokkum.
(Walter Winchell)
★
Allar konur verða eins og mæður þeirra. Það er
þeirra tragedía. Enginn maður verður það. Það er
ha,n$ tragedía,
(Oscar Wilde)
FUJ.ÍLS VEHZLTTN
15