Frjáls verslun - 01.05.1977, Qupperneq 97

B W
— Hvað er þessi mannsöfnuður
að gera. Það hlýtur að vera
eitthvað á seyði í hattabúðinni.
— Hó, hó, sagði Palli litli
þegar hann gekk inn í svefnher-
bergi foreldra sinna án þess að
gera nokkur boð á undan sér.
Hvað er nú þetta?
— Þetta köllum við ástarleik,
sagði pabbinn, sem vildi vera
ábyrgur uppalandi og fræð-
andi.
— Hvort er að vinna?
— Ég hef aldrei viit'að heppn-
ari mann en Magga. I fyrradag
fór hann og hækkaði slysa-
trygginguna sína og svo varð
hann fyrir bíl í gær.
Lítill drengur sat á stéttinni
og grét beisklega .
— Af hverju ertu að gráta
drengur minn, sagði gömui
kona, full samúðar.
— Mamma er farin að heim
an.
— Þá verðum við að finna
pabba þinn. Hvað gerir hann?
— Hann er leigubílstjóri.
— Og á hvaða stöð?
— Það veit ég ekki, mamma
náði ekki númerinu.
— • —
Það var forstjórafrúin, sem
kom í heimsókn á skrifstofuna
án þess að hennar væri von.
Astandið var þannig að nýja og
glæsilega skrifstofudaman og
cinkaritari forstjórans sat á
hnjám hans. Frúin hvcssti aug-
,un á þau en síðan kom lognið
fyrir storminn. Hún sagði
reyndar ekki meira, því að eig-
inmaðurinn tók forystuna og
las riitaranum fyrir:
— Þrátt fyrir erfiða tíma hjá
fyrirtækinu er brýn nauðsyn
að ég fái einn stól í viðbót á
skrifstofuna mína.
— • —
— Þú ert fífl að lána honum
100 þús. kall. Veistu ekki að
hann ætlaði sér bara að stinga
af með konuna þína?
— Jú.
Heyrt á bændaþingi:
— Jæja, hvernig heyjaðist
svo?
— Svona í meðallagi.
— Hvemig þá?
— Eins og venjulega: Aðeins
verr en í fyrra og dálítið betur
en á næsta ári.
— Auðvitað nota nektarsinn-
ar ekkert annað cn gegnsæja
plastpoka, þegar þeir fara í
pokahlaup.
— Farðu ekki nær ísbirnin-
um, Bjössi minn. Mamma þín
vill ekki að þú forkelist.
— • —
— Ég hef sagt þér, að ég vil
ekki að þú farir með kunningja
upp í herbergið þitt eftir klukk-
an níu á kvöldin, Ella mín.
— Kunningja og aftur kunn-
ingja. Eg er að sjá gæjann i
fyrsta skipti í dag.
— Er það hjá lögreglunni?
Já, maðurinn minn er horfinn.
Rg hef ekki séð hann í heila
viku síðan hann fór eftir sígar-
ettum.
— Og hvernig lítur hann út?
— Hann er feitur, hálfsköll-
óttur með falskar tennur. Hann
er í gráum, slitnum skóm, með
úfið yfirvararskegg, gráleitur
og innskeifur.
— Þér eruð heppin, kona góð.
Þessi maður hefur alls ekki
orðið á vegi okkar.
— • —
Ég er orðinn pabbi enn einu
sinni.
— Það var gaman. Hvað áttu
annars mörg börn?
— 11.
— Það er ekkert smáræði.
— Jú, samanborið við bróðir
ininn. Hann á 16.
— Guð minn góður! Með
sömu konunni.
— Nei, við erum kvæntir sitt
hvorri.
FV 5 1977
97