Frjáls verslun - 01.11.1977, Síða 62

— Eflaust gera ekki allir sér
grein fyrir því hvað skeður í
plássi sem fær skuttogara?
— Þetta er náttúrulega ekki
ein'hlítt, breytingin fer að sjálf-
sögðu eftir því hve margt fólk
er á viðkomandi stað. Gera má
ráð fyrir því að lítill staður
sem fram til þess hefur ekki
'haft mikla útgerð, en fær svo
tvo eða þrjá skuttogara, breyt-
ist ákaflega mikið. Hinsvegar
verður breytingin ekki 'nærri
eins mikil á stað eins hér 'hjá
okkur, sem alla tíð hefur haft
mikla útgerð. En þar fyrir hef-
ur orðið gífurleg breyting hér
hjá okkur á þessu fyrsta ári, að
því leyti að reksturinn er miklu
stöðugri en áður var. Til dæmis
var haustið, hér síðustu árin,
sérstaklega eftir að síldveiði
var bönnuð, bókstaflega stein-
dautt og við höfðum ekki vinnu
handa fólkinu. Og það segir sig
sjálft að það er orðið anzi hart
þegar staður eins og þessi getur
ekki skapað fólki vinnu allt
upp í hálft ár eða frá því í
september og fram í febrúar
Nú þegar við höfum skuttog-
arana getum við tryggt fólki 8
tímana svo að segja árið út.
— Hvernig skiptist aflinn
sem þið fáið á land eftir fisk-
tegundum, er megin hlutinn t.d,
þorskur?
— Hér í Vestmannaeyjum
má segja að miklu meiri dreif-
ing sé í aflanum en annars stað-
ar á landinu, nema þá í Þor-
lákáhöfn, á Suðurnesjum og
jafnvel á Hornafirði, geri ég
ráð fyrir. Við höfum 'hér allt
upp í 30—40% af ufsa, alltaf
töluvert af löngu, ýsa er hér
kannski 20% og þorskurinn
eitthvað ámóta, — þetta 20—
30% auk þess sem við höfum
eitthvað af humar. Það er því
ekki hægt að segja að þorskur-
inn 'hafi verið uppistaðan í afl-
anum, — þangað til á þessu ári
þegar við höfum skuttogarana.
Það sem þeir hafa komið með
er aðallega þorskur, Þetta er
gífurleg breyting fyrir okkur
því t.d. ufsinn er mun minna
verðmæti en þorskur.
— Nú hafið þið í Vestmanna-
eyjum fiskað talsvert af spærl-
insri, hver'TÍg hafa þær veiðar
komið út?
— Það hefur fiskast allveru-
legt magn af spærlingi þótt það
sé nú ekki eins mikið af hon-
um núna og síðastliðið ár
Þetta er ef til vill þróun sem er
að byrja og ekki vitað 'hver
verður. Margir eru uggandi
vegna þessarar spærlingsveiði
og telja hana geta 'haft áhrif á
þróun annarra fiskstofna.
Spærlingurinn er oft blandaður
öðrum tegundum, — það 'hefur
komið í ljós að stundum er all-
nokkuð af humar með spærl-
ingnum. En vissulega getur
spærlingurinn skapað mjölverk-
smiðjunum hráefni þannig að
hægt sé að halda þeim gangandi
allt árið um kring.
— Hvað starfa margir hjá
Fiskiðjunni?
— Það eru frá 150 og upp í
200 manns þegar mest er.
— Er skortur á vinnuafli hjá
ykkur?
— Nei, ekki núna. Það má
segja að síðustu tvö árin höfum
við haft nóg starfsfólk. Við átt-
um í nokkrum erfiðleikum á
árinu 1974 rétt eftir gosið, en
síðan höfum við ekki átt í nein-
um vandræðum með það.
— Nú er Fiskiðjan eitt af
fyrirtækjunum innan SH. Gæt-
ir þú frætt Icscndur um hver
staða fyrirtækisins er, — hvar
Fiskiðjan er í röð framleiðenda
innan SH?
— Ég gæti trúað að heildar-
velta Fiskiðjunnar yrði um 1,5
miljarður króna á þessu ári og
ársframleiðslan um 3000 tonn,
en hún var um 4000 tonn í
fyrra. Við erum því í ár í 4.
sæti innan SH. Fyrir gos vorum
við yfirleitt í 1. eða 2. sæti, en
höfum siðan vikið í verðmæti
fyrir Akureyrar- og ísafjarðar-
húsunum.
— Nú stefnir þú að því Guð-
mundur að fara á þing, hvaða
áhrif kemur þa ðtil með að
hafa á starf þitt hér hjá Fisk-
iðjunni?
— Jú, rétt er það, ég stefni
að því. Nú, — í sambandi við
starf mitt 'hérna, þá er ekki bú-
ið að gera það dæmi upp ennþá
svo ég get ekkert sagt um það,
en vafalaust hefur það einhver,
jafnvel töluverð áhrif á það, —
það er engin spurning um það.
Verzlunin Klaufin:
Flytur
vörurnarinn
sjálf
Frá eldra húsi, hornhúsi að
Vcstmannabraut 30, heyrðust
Ijúfir tónar út yfir götuna. Af
smekklegum útstillingum mátti
sjá að þar var til húsa ein af
þeim verzlunum sem á siðari
tímum hefur kennt sig við
popptískuna margfrægu. Á
stjönum í kringum viðskipta-
vini var kaupmaðurinn ungur
maður úr Reykja.vík, sem sagð-
ist hafa flutt út í Vestmanna-
eyjar eftir gosið. Vann áður
sem sölumaður hjá Kristjáni
G. Gíslasyni í Reykjavík, en
rekur nú verzlunina Klaufina
ásamt ungri eiginkonu. Þetta
gamla en fallega hús heitir
Viðey og er byggt um 1920. Það
fór mjög illa í gosinu. Kaup-
maðurinn í Klaufinni byrjaði á
því að moka út ösku og vikri
eins og fleiri samherjar á þeim
tíma. Hann hannaði sjálfur all-
ar verzlunarinnréttingar. Eru
þær einkar smekklega gerðar.
Veggirnir eru með 'tréböndum
og kalkáferð á milli. Gefur það
búðinni sérkennilegan og
skcmmtilegan blæ, sem ekki
versnar við fjörmikla, en þó
dempaða, tónlist úr fyrsta
flokks hljómflutningstækjum.
Allar vörurnar kaupir hann
sjálfur crlcndis og flytur inm.
Talsvert er einnig flutt beint
til annarra verzlana á landinu.
Eru þetta flíkur af fjölbrcyttri
gerð. Smekkvísin leynir sér
ekki og nóg er að gera. Sýnir
það að eyjaskeggjar hafa glöggt
auga fyrir formunum og er
annt um að tolla í tískunmi.
Reksturinn gengur sem sagt
vel, því eins og kaupmaðurinn
segir sjálfur, brosandi: Þurfa
ekki allir að klæða sig?
62
FV 11 1977