Frjáls verslun - 01.05.1982, Side 37

voru náttúruvísindamenn aö
semja aðra skýrslu, sem nýlega er
komin út. Þar telja þeir nauðsyn-
legt að rannsaka náttúrufar Eyja-
fjarðar enn um hríð, eða í um það
bil ár enn. Kann það að verða dýr-
mæt bið þar sem sveitarstjórn
Vatnsleysustrandarhrepps hefur
þegar ritað viðkomandi yfirvöldum
og lýst áhuga sínum og sams-
starfsvilja við upþbyggingu álvers í
Vatnsleysuvík, sem er talsvert
ódýrari kosturen við Eyjafjörð.
Norðlendingar hafa
áður hikaði — áður tapað
Hik í þessum málum hefur áður
orðið Norðlendingum dýrkeypt
eins og glöggt kemurfram í orðum
Áskells Einarssonar þegar hann
segir:
,,Á þessu ári eru liðin tuttugu ár
slðan haldinn var fundur á Akur-
eyri af Norðlendingum og Aust-
firðingum til að vinna að virkjun
Jökulsár á Fjöllum, en þá voru
þegar uþþ hugmyndir um að virkj-
un Þjórsár og álverksmiðju. Þessi
fundur var uþþhaf ósigra Norð-
lendinga í orkumálum. sem með
virkjun Blöndu hefur verið snúið
upp í sókn á ný. Ekki er vafamál, ef
til staðar hefðu verið 1962 sterk
landshlutasamtök á Norðurlandi
og Austurlandi, þá hefði verið til
staðar nægileg málafylgja, til að
koma í veg fyrir að augljóslega
væri hlutur heimaaðila borinn fyrir
borð. Hefði Fjórðungssamband
Norðlendinga haft skilyrði til að
hafa áhrif á laxárvirkjunardeilurn-
ar, er Ijóst að málalyktir hefðu
orðið aðrar. Það er óhætt að skýra
frá því nú, að á sínum tíma var fyrir
forgöngu Fjórðungssambands
Norðurlendinga fengin málamiðl-
unarlausn sem leysti málið og naut
meirihlutastuðnings, en strandaði
á þvergirðingu einstakra manna.
Hins vegar var áhrifamáttur sam-
bandsins ekki nægur til þess að
beina athyglinni að Skjálfanda-
fljóti og Jökulám í Skagafirði. En
viti menn, bæði þessi vatnsföll
hafa verið rannsökuð og Villinga-
nesvirkjun er komin á dagskrá."
Og látum Áskel eiga lokaorðin:
..Næstu misseri geta skipt sköpum
hvort Norðurlandið, og þar með
landsbyggðin verði megnug að
tryggja sér skerf í hinni miklu iðn-
aðaruppbyggingu, sem hlýtur að
koma. Stóriðnaður hefur í dag
sama gildi og togaraútgerð og
síldarbræðslur höfðu á sínum
tíma. Þessu fylgir aó sjálfsögðu
áhætta, eins og í öllum stórrekstri.
Sú áhætta er óhjákvæmileg, eins
og á sínum tíma þegar ráðist var í
togarakaup og uppbyggingu síld-
ariðnaðar.''
Fiskveiðar munu ekki taka við unitalsverðu vinnuafli næstu
árin.
Fiskiðnaður gæti hugsanlega tekið við einhverju af nýju fólki,
ef farið verður út í nýjar greinar eða einhverskonar vaktafvr-
irkoinulag tekið alnicnnt upp.
37