Frjáls verslun - 01.04.1985, Síða 41

Páll Bragi Kristjónsson er hér í versluninni viö Hverfisgötu, en þar hefur allt nýlega verið endur-
nýjað. Bak við hann má sjá afgreiðsluborð og aðstööu sölumannanna vinstra megin.
að sjálfsögðu sameiginleg
ákvörðun okkar hjónanna, konan
min studdi mig stórkostlega.
En dæmið gekk upp?
Já, það gekk upp, en ég heföi
hins vegar aldrei lagt út i þetta, ef
ég hefði áður reiknað allt ná-
kvæmlega til enda. Viö áttum i
upphafi fyrir tveggja til þriggja
ára dvöl, en þar sem aðeins mátti
yfirfæra íslenska peninga í
smáum skömmtum brann sjóður-
inn upp á fyrsta árinu i hinum
miklu gengisfellingum, sem komu
i kjölfar vinstri stjórnarinnar
1971-1974.
Var þá gripið til annarra
ráða?
Þá fór konan út að vinna og ég
sá um heimilið og las mest
heima. Heimilisstörfin voru alveg
ný reynsla fyrir mig og auðvitað
voru vissir þættir sem ég réði
ekki viö. Ég verð lika að játa, að
ég hef verið ónýtur við heimilis-
störfin eftir að heim kom. En
þessi timi var þýðingarmikill fyrir
mig, og vonandi börnin líka.
En hvers vegna urðu
Árósar fyrir valinu?
Einfaldlega til þess að vera
ekki i þjóðbraut. Auðvitað gat ég
vel stundað nám hér heima, en til
þess að rifa sig frá alls kyns fé-
lagslegum tengslum og skyldum
var hreinlegast aö hverfa af land-
inu. Og til þess að vera viss um
að geta stundað námið i nokkr-
um friði urðu Árósar fyrir valinu
en ekki t.d. Kaupmannahöfn.
Þessi tími var fjölskyldunni mjög
skemmtilegur. Við hjónin höfðum
árin á undan unnið mikið, vorum
að byggja og allt það, en segja
má, að þarna hafi fjölskyldan
kynnst á þann nýja hátt, sem
reynst hefur okkur heilladrjúgur
til þessa.
Skapandi
Hafa hin ólíku störf þin átt
eitthvaö sameiginlegt?
Þau hafa öll verið áhugaverð
og skapandi hvert á sinn hátt.
Hjá Almenna bókafélaginu var
starf mitt þannig vaxið, að ég
fylgdi sköpun bóka frá handritum
til markaðarins - frá vöggu til
grafar, ef svo má segja. Þarna
lifði maöur i eins konar hringiöu
menningar og stjórnmála.
Sérstök persónuleg atvik
verða síðan til þess, að ég sæki
eftir að þjóna Hjálparstofnun
kirkjunnar. Hún hafði starfað af
mismiklum krafti árin á undan, en
okkur tókst meö trausti fólks, að
koma fastri skipan á starf henn-
ar. Árin hjá kirkjunni voru ómet-
anlegur reynslutími, sem ekki
þarf aö hafa frekari orð um.
Síðan fer ég i námið og þegar
það er langt komið semur Ottó A.
Michelsen viö mig um að koma til
starfa hjá IBM á Islandi. Ég haföi
kynnst Ottó i starfinu hjá Hjálp-
arstofnun, en hann var þá í stjórn
hennar. IBM hlúir vel að starfs-
mönnum sinum og þar rikir mjög
sterkt andrúmsloft, hreinlega
sérstök heimspeki. Ég lærði
margar grundvallarreglur hjá
IBM, sem ég hef síðan notað við
stjórnun.
Eftir nokkurra ára störf hjá IBM
fór ég til Hafskips, þar var gaman
að vera. Hjá Hafskip er allsráö-
andi opinn og djarfur hugsunar-
háttur, og hafi ég ekki verið með
41