Helgarpósturinn - 30.11.1995, Qupperneq 34

34
FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1995
mi
Jökull Tómasson hönnuður hefur
verið áberandi öðruvísi en aðrir í
mörg ár. Löngu áður en það varð in að
vera öðruvísi tók Jökuil þennan sið
upp. Hann er í senn „fyndinn og flottur í
klæðaburði11, eins einhver orðaði það.
En það er augljóst að eitthvert eitt
tímabil hefur snert manninn öðrum
fremur: „Ég hef lengi verið heillaður af
árunum frá 1973 til ‘75. Það á ekki bara
við um tíðarandann, fatnaðinn og tón-
listina, heldur hina einföldu hönnum
sem var á hlutum á þessum árum.“
Það er ekki bara stíll yfir Jökli heldur
á það sömuleiðis við um vinnustaðinn
hans; hina nýstofnuðu auglýsingastofu
Hið opinbera, sem hann og félagar hans
hafa nú þegar og ætla í framtíðinni að
gæða nýstárlegum stofnanabrag. Fyrir
utan að hella dagsdaglega upp á veika
blöndu af Bragakaffi hyggjast þeir félag-
ar koma sér upp gráu jakkafatajúní-
formi í stíl við slagorð Hins opinbera;
„Bákn gegn bákni“.
Jökull er mikið jakkafatafrík og á ein
þrettán pör hangandi inni í skáp. „Ég
hef þó ekki bætt neinu nýju við lagerinn
í ein sjö eða átta ár, þar til nú í haust að
ég fékk útrás og keypti mér fullt af nýj-
um fötum í San Fransiskó. Ég held það
sé bara byrjunin á endurnýjuninni.“
Það kemur ekki á óvart að Jökull
skuli hafa sankað að sér fötum, því áð-
ur en hann gafst upp í baráttunni gegn
því að gerast innilokaður hönnuður rak
hann eigin tískuverslun, var verslunar-
stjóri bæði í Flónni og í Kjallaranum og
starfaði sem stílisti.
Öll jakkaföt Jökuls eru frá því
snemma á áttunda áratugnum og j^að
er engin tilviljun. „Jafn vandaður fatn-
aður og var hannaður fyrir sjötíu er
vandfundinn. í dag þarf maður að leita
til klæðskera til að komast í önnur eins
gæði. Og svo er ég svo lánsamur að á
flóamörkuðum má alltaf finna fatnað á
ekki mjög hávaxið fólk, eins og mig, á
meðan millistærðirnar rjúka út. En það
er kannski ágætt að ég er einmitt nú að
verða mettur á þessu tímabili, enda lag-
erarnir af jakkafötum með vestum að
tæmast á flóamörkuðunum."
Jökull segir að ef hann sé auralaus
líði sér miklu betur í jakkafötum en
gangi aftur á móti í gallabuxum þegar
hann eigi nóg af peningum eða sé í
brjálaðri vinnutörn. „Þetta með jakka-
fötin á sérstaklega við í miðri viku. Þá
fara allir að tala um hvað ég sé fínn og
hvort eitthvað standi til!“
Þrátt fyrir að Jökull velti klæðaburði
mikið fyrir sér er honum umhugað um
að festast ekki í fari eilífðartískufórnar-
lambsins. „Mér finnst fátt sorglegra en
að sjá til dæmis karlmann með skalla
og bumbu sem hagar fatavali sínu eins
og unglingur. Menn eiga að taka því
með reisn að eldast og velja föt sam-
kvæmt því, — ekki bara taka mið af skó-
stærðinni."
Jakkafötin, skyrtan og vestið?
„Þetta er allt frá Dolce & Gabbana og
var keypt í San Fransiskó í haust. Frá
sama merki keypti ég reyndar einnig
skó, en á meðan ég var að máta fatnað
í annarri búð lagði ég frá mér skóna í
tvær mínútur. Með það sama voru þeir
horfnir.“
Söngleikurinn Súperstar fær afleita umsögn í einu virtasta leikhúsriti heims
Lítilfj örleg leiksýning
au voru ekki upp á marga fiska
kynni Roberts Tanitch, blaða-
manns á leikhústímaritinu virta Play &
Players, af íslensku leikhúsí í sumar. Um
þau ritar Robert heilsíðugrein í sept-
emberhefti ritsins undir heitinu „Leik-
hús á íslandi".
Greinin er að mestu undirlögð af al-
mennum upplýsingum um íslensk leik-
hús; hve mörg þau eru, hve margir
vinna í þeim, hve mörg íslensk leikrit
eru sýnd í samanburði við erlend, eftir
hvaða höfunda og svo framvegis. En
svo kemur að leikhúsferð blaðamanns-
ins sjálfs. Þar sem ekkert annað var að
finna á fjölum stóru leikhúsanna í sum-
ar en söngleikinn Súperstar í Borgar-
leikhúsinu brá blaðamaðurinn sér
þangað; áður hafði hann reyndar heyrt
þess getið að leikritið hefði hlotið mis-
jafna dóma. Og ekki er hægt að segja að
breski blaðamaðurinn hrífist af sýning-
unni, altént segir hann aðalhlutverkin í
höndum poppstjarna með takmarkaða
leikhæfileika. Honum finnst leikstjórnin
heldur fátækleg og gangverkið í sýning-
unni fullkomlega banalt. Kórsöngur sé
viðvaningslegur og greinilega hafi verið
kastað til höndunum við uppsetning-
una í heild.
Tanitch nefnir að eftir leikhúsferðina
hafi íslenskur leikhúsaðdáandi komið
að máii við sig og sagst vonast til þess
af öllu hjarta að hann drægi ekki álykt-
anir um íslenskt leikhúslíf út frá þessu
tiltekna verki og jafnframt vonaðist
hann til að hinn breski skríbent sæi sér
fært að koma síðar til landsins, — á há-
annatíma leikhúsanna.
Af skrifum blaðamannsins að dæma
er fátt sem vakti eftirtekt hans í ís-
lensku leikhúsi — enda kannski ekki
nema von á þessum árstíma — nema ef
vera skyldi mikil aðsókn miðað við
höfðatölu. Einnig lét hann þess getið að
Borgarleikhúsið væri hannað af Þor-
steini Gunnarssyni, leikara og arkitekt,
og spyr sig um leið hversu mörg önnur
leikhús í heiminum séu hönnuð af leik-
urum? Annars sagðist blaðamaðurinn
nýlega hafa lesið viðtal við Þorstein í
norrænu leikhúsriti þar sem hönnuður-
inn harmar að hafa ekki gert áhorfenda-
sali hússins þrengri. gk
Söngleikurinn Súperstar hefur veríð vin-
sælasta uppfærsla Borgaríeikhússins á
þessu árí. Blaðamaður breska leikhúsríts-
ins Play & Players finnur sýningunni allt til
foráttu.
Bakhliðin
• Karl Pétur Jónsson,
athafnamaöur,
almannatengill og nemi:
Var skotinn
í Jóhönnu
Vilhjálms í 8. bekk
Finnst þér vanta veitinga-
staði í mlðborgina?
„Já, almennilegan lítinn
franskan stað þar sem hægt
væri að fá paté de foie gras
(gæsalifrarkæfu).“
Hver er fyndnastur núlifandi
fslendinga?
„Ég á erfitt með að gera upp á
milli Helgu Brögu, Sigurjóns
Kjartanssonar og Jóns Gnarr.“
Hvor vildirðu heldur vera:
Hrafn Jökulsson eða Illugi
Jökulsson?
„Vitanlega Hrafn, hann er
áhrifamaður í samfélaginu, rit-
stjóri skemmtilegasta flokks-
málgagnsins og varaþingmað-
ur.“
Hvaða hiutur í þinni eigu er í
mestu uppáhaldi?
„Tinnabókin Krabbinn með
gylltu klærnar, sem ég átti að
skila á Borgarbókasafnið 16.
desember 1979.“
Hvað kanntu best að meta í
fari Þorsteins Pálssonar?
„Heiðarleikann. Og ef ég má
bæta því við, þá finnst mér að
hann ætti að láta sér vaxa
skegg að nýju.“
Hvort finnst þér Eiríkur betri
sem útvarpsmaður eða sjón-
varpsmaður?
„Eiríkur er fríðleiksmaður sem
nýtur sín ekki fyllilega nema í
sjónvarpi.“
Hver er skemmtiiegasta
starfsstéttin?
„Leigubílstjórar, þetta eru
stórkostlegir menn, hver og
elnn hafsjór fróðleiks um kar-
búratora, flækjur og knastása.
Þeir eru endalausar upp-
sprettur sagna um aðskiljan-
legustu hluti og alls ekki spar-
ir á fróðleik sinn.“
Heidurðu að Stjórnin eigi eft-
ir að ná hápunkti ferils síns?
„Ég býst ekki við því, það er
sennilega ekki hægt að toppa
það að ferðast með Jóni,
Gulla, Bylgjunni og Stöð 2 um
landið.“
Ef Anna Kristine hætti sem
útvarpsmaður, hvað ætti hún
að taka sér fyrir hendur?
„Fer ekki að vanta nýjan út-
varpsstjóra?"
Hvaða íþróttaraaður er van-
metnastur að þínu viti?
„Ja, mér finnst ég aldrei hafa
fengið þau tækifæri sem ég á
skilið.“
Finnst þér Snorri í Betei
myndarlegur maður? (Ef svo
er — hvað er það einkum
sem gerir hann að þessu
glæsimenni?
„Nei. Hatur er einstaklega óað-
iaðandi.“
Hvað myndirðu gefa Hófí i af-
mælisgjöf ef hún byði þér f
afmælið sitt?
„Ilmvatn, Boucheron senni-
lega — Hófí er svona blóma-
ilmstýpa."
Hver er eftirlætisþulan þín?
„Jóhanna Vilhjálmsdóttir, ég
var skotinn í henni í 8. bekk.“
Af hvetju hefur enginn stung-
ið upp á Geir H. Haarde sem
næsta forseta?
„Það gæti haft eitthvað með
það að gera að maðurinn ber
norskt ættarnafn.“