Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1955, Blaðsíða 30

722
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Siggi litli var boðinn með
mömmu sinni í veizlu og hún
hafði sagt honum að hann yrði
að hrósa matnum, til þess að
vera kurteis. Þegar Siggi hafði
bragðað á súpunni, sagði hann
við húsmóðurina:
— Þetta er afbragðs súpa, þó
að hún sé lítil.
Þá leit mamma hvasst á hann
svo að hann bætti við:
— En hún er alveg nógu mik-
il, eins og hún er.
★
Jói litli fór í heimsókn til
frænku sinnar, en þegar hann
kom þangað var stór hundur fyr-
ir framan húsið, svo að Jói þorði
ekki lengra en að hliðinu. Frænka
hans sá þetta og kallaði til hans:
— Þér er óhætt að koma, Jói,
hann bítur ekki.
Jói hikaði enn og spurði:
— En gleypir hann þá?
--------------------------------$
af árum og vítis-vomum. „Hvernig
getur svo örmjór þráður þolað all-
an þennan þunga?“ hugsaði hann
með sjálfum sér, og hrópaði í ang-
ist sinni:
„Sleppið þrseðinum! Ég á þráð-
inn!“
í sama augnabliki slitnaði þráð-
urinn og Kandata féll aftur ofan
til vítis.
Sj álfleika-hugarburðurinn drottn-
aði enn yfir Kandata. Hann þekkti
eigi hið dularfulla afl einlægrar
eftirlöngunar að taka sér fram og
hefja sig upp á braut réttlætisins.
Sá vegur er mjór eins og orma-
vefur, en hann ber þó milljónir
manna, og því fleiri sem klífa
upp þann þráð, því léttari verður
áreynsla hins einstaka hvers fyrir
sig. En óðara en sú hugsun kemur
í huga einhvers þeirra: „Ég á veg-
inn! Ég skal hafa réttlætisleiðina
einn og út af fyrir mig og miðla
engum af henni“, — óðara slitnar
þráðurinn og maðurinn hrapar
aftur niður í ánauð sjálfselsku
sinnar. Því sjálfselskan er fordæm-
ingin, en sannleikurinn sælan.
Hvað er víti? Það er ekkert annað
en eigingirni, en Nirvana er líf
réttlætisins.

TRÖLL OG MENN
NÚ VARÐ það tíðinda, að Þingey-
ingar rugluðust í riminu, og rissu ekki
um jóladag. Tóku þeir þá það ráð að
senda mann suður í Skálholt þeirra
erinda, að fá biskupsúrskurð á þessu
vandamáli. Sá hét Ólafur, er kjörinn
var til þeirrar ferðar. Hann var mað-
ur öruggur og áræðinn, og fór upp úr
Bárðardal og suður Sprengisand. Síð-
an segir ekki af ferðum hans, fyr en
hann kom í Skálholt, og fékk þar góða
fyrirgreiðslu, og að erindinu afloknu
bjóst hann burt og inn sama veg. En
þegar hann kom á Bláskóga, varð þar
fyrir honum tröllkona, og sýndist hon-
um hún ekki vera jafn ógurleg því,
sem hann hafði ímyndað sér. Þessi
tröllkona fekk honum þá í hönd ið
nafnkennda Tröllkonurím og mælti:
„Hefði hann Kristur Maríuson unnið
eins mikið fyrir okkur tröllin, eins og
þið segið að hann hafi unnið fyrir
ykkur mennina, þá hefðum við ekki
gleymt feeðingardeginum hans“.
(J. Á.: Þjóðsögur).
Jólabarnið
ÞEGAR Newton fann lögmál að-
dráttaraflsins, þá töluðu menn
um hann á svipaðan hátt og sum-
ir tala enn um Jesús. Einn saeði,
að hann mundi ekki fá tuttupu
fyleismenn á ævi sinni. Það
revndist rétt Newtnn litðí 40 ár
eftir betta. en bað var taanleea
tvlft m’nna. sem heit að hann
hefði rétt fvrjr sér. En smátt
oo smátt sáu menn að nnnvðtvun
Newtons var ekki siúkt huff-
mvndafiug, eins off einn hafði
saet. heldur stórkostleet alheims-
löemál. Og bá snerust menn
unnvörnum á hans mál. Þannig
mun einhverntíma fara, að mann-
kvnið snvst til fvleis við .Tesús.
Einhvemtímar skilia einstakling-
ar og bióðir sannieikann oa ina
dásamieeu mvnd. sem brueðið er
unp í frásögninni um fæðing
Jesú: ..En er Jesús var fæddur
í Betlehem í Júdeu. á dögum
Herodesar konungs. siá. bá komu
vitrinvar frá Austurlöndum. ..
Og beir eengu inn í húsið og
sáu barnið.....og fellu fram
og veittu því lotning".
Kristin kirkia
VTETNDTN hafa orðið að kveða
niður gamlar huemvndir og koll-
varna fomri hiátrú. En þau hafa
ekki gert það með því að gera
siónarsvið mannsins þrengra.
Þau hafa víkkað siónarsviðið og
gert alheim stórkostlegri og víð-
ari en hann áður var. Þau hafa
sagt: „Sjá hversu mikiifeneleg-
ur er sá heimur, sem vér lifum
í og óendanleea vítt það siónar-
svið sem blasir við“. Þannig á
kirkian að tala. Markmiðið er
að opna aueu manna fvrir mikil-
leik kristinnar kenninear, fyrir
inum djúnstæða sannleika um
Guð og ríki réttlætisins hér á
jörð. Fosdich.