Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1965, Qupperneq 22
llR ALDAMÚTAUdDUM
EIHARS BENEDfKTSSOHAR
Heillaóskir hins mikla skálds þjóðinni til handa komu frá
innstu hjartarótum þess og urðu að áhrínsorðum.
Megi svo haldast um ókomnar aldir. (Sv. B.)
Öld! Kom sem bragur með lyftandi lag
og leiddu oss upp í þann sólbjarta dag.
Láttu oss tómlæti’ í tilfinning snúa,
í trú, sem er fær það, sem andinn ei nær.
Því gullið sjálft veslast og visnar í augum
þess vonlausa, trúlausa, dauða úr taugum.
Að elska, að finna æðanna slag,
að æskunni í sálunni hlúa,
það bætir oss meinin svo heimurinn hlær,
svo höllinni bjartar skín kotungsins bær.
Sjálft hugvitið, þekkingin hjaðnar sem blekking,
sé hjarta ei með, sem undir slær.
Hver þjóð, sem í gæfu og gengi vill búa,
á guð sinn og land sitt skal trúa.
Sól! Við þinn yl signist allt, sem er til,
í afdalsins skugga, í sædjúpsins hyl.
Og öflin hefjist hjá færum og fleygum,
með fagnandi þrá upp í víðsýnin há.
Sóttkveikjumollan í sólskini eyðist.
Á sviðið fram það heilbrigða leiðist,
með æskunnar kapp yfir aldanna bil
að elli og heiðursins sveigum.
Lyftist úr moldinni litblómin smá,
loftblærinn andi krafti’ í hvert strá.
Yngist jörðin við faðmlag um fjörðinn,
með fosslokkinn gylltan við heiðarbrá,
og drekki lífið í löngum teygum
af ljósbrunnsins glitrandi veigum.
Hugur vor bindist þér, himneska mynd,
sem háfjallið ljómar, þess rót og þess tind,
sem oft iézt í fólksins framtíðar verki
eitt frækorn smátt eiga voldugan þátt.
Láttu vor frækorn lifna og dafna,
láttu þau vaxa og eining þeim safna.
Skapaðu’ úr klakanum læk og lind
og lífsflóð úr jökulsins serki.
Glæddu í brjóstunum bróðerni’ og sátt,
bræddu úr heiftinni kærleikans mátt.
Hreinsaðu landið með heilnæmum anda,
en horfðu í náð á allt kúgað og lágt.
Ljómaðu í hjörtunum, ljóssins merki, _
hjá landslýð, hjá valdsmanni’ og klerki.
Of lengi’ í örbirgð stóð
einangruð, stjórnlaus þjóð,
kúguð og köld.
Einokun opni hramm.
Iðnaður, verzlun fram.
Fram! Temdu fossins gamm,
framfara öld!
Sé eitthvað satt og rétt,
sigra því gerðu létt,
veittu því völd.
Auðgaðu anda manns,
örvaðu vilja hans,
mannaðu menn vors lands,
menningar öld.
Brjót íslands bönd um þvert,
bann leystu af því hvert,
skírðu þess skjöld.
Lífgaðu’ allt lífsins vert,
launa hvað vel er gert.
Fyrir vort fólk þú sért
frelsisins öld.
Blessaðu' allt búalið,
bát hvern og fiskisvið,
hérað og höld.
Hef ji þá auðnuafl.
Upp! Yfir hrönn og skafl!
Lát snúast tímans tafl,
tuttugasta’ öld!
inn. Þegar við erum búnir að fá sjálf-
stæði, þá verður þetta öðruvísi. Við
rekum hvíta manninn burt og búum
sjálf 1 fínu húsunum.“
„Hver tekur peninga ykkar? Hvíti
maðurinn. Þetta verður öðruvísi, þegar
við fáum sjálfstæði. Þá fáið þi'ð alla pen-
ingana. Þegar þið farið í járnbrautar-
lest, þá þurfið þið að borga. Hver fær
peningana? Hvíti maðurinn. En þegar
vfð tökum við, þá þurfið þið ekkert að
borga. Óg þegar þið farið í strætisvagn,
þá þurfið þið að borga. Hver fær pen-
ingana? Hvíti maðurinn. En þegar við
tökum völdin, þá verður þetta öðruvisi.
Þá þurfið þið ekkert að borga.“
Þannig lét hann dæluna ganga, og
fólkið í' Kongó trúði þessu. Það ' Vissi
landið væri a‘ð fá sjálfstæði. Ég get
nefnt sem dæmi, að á einum flugvall-
anna, þar sem ég hafði oft viðkomu,
var svartur maður í þjónustu Sabena,
sem sá um hleðsluskrár vélarinnar, af-
greiðslu o. fl. Þessi maður kunni að
skrifa og lesa, en sfðan ekki söguna
meir, og við lesturinn hefur hann
naumast verið iðinn, því í eitt skiptið,
sem ég kom þarna, kallaði hann á mig,
og spurði í fyllstu alvöru: „Er það rétt,
að „independence" (sjálfstæði) komi
me'ð Boeing 707?“ Mér varð svarafátt,
en helzt skildist mér að hann héldi að
sjájfstæði kæmi í krpssbandi og fiug-
fragt! ,
Ileim til -íslands kom ég aftur 1960.
Þá hagaði svo til, að Loftleiðir skorti
ekki betur. Raunar hafði það enga hug- flugstjóra, og yar ég „lánaður“ til
mynd um hvað stjórnmálamennirnir:' þeírra. Ég flaug fyrir Loftleiðir í 3 ár
voru aö tala, þegar þeir ræddu um að að miklu leyti, en var þéss'á miili i
22 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS-----------------------—---------------
Grænlandsflugi. Nú eru engir Flugfé-
lagsmenn hjá Loftleiðum, og ég flýg ein-
göngu fyrir FÍ.
„Mér skilst, að þú munir verða í Græn
lándi um. þessi jól?“
— Já. Ég hefi mikið dálæti á Græn-
landsfluginu og Grænlandi, og ég
sækist eftir því að komast þangað sem
oftast. Þar verð ég um þessi jól og ára-
mót, í ískönnunarflugi frá Stokkanesi
(Narssarssuaq), fer 17. desember og
kem qiftur heim í janúarlok, Ég hygg
gott tii jóla í Grænlandi, Danir og Græn-
lendingar eru ágætis fólk, sagði Þor-
steihri að ’lokum.
HAGALAGÐAR
Ágóðinn ræðiir öllu |
Ágóði mun verða sá gerandi, sem ’
ræður öllu mati á öllum hliðum starf-
semi fyrirtækis, og þá einnig fram-
leiðslugæðum, þar eð verð á betri
vörum hlýtur að vera tiltölulega I
hærra en verð á vondri vöru og úr- ,
eltri. En um léið viljuni við taka
fram, að ágóði er í Sovétríkjunum
hvorki eini tilgangur né aðáltilgangur
framleiðsluhnar. Við hoíum fýrst og
“-. .— '■'to I
fremst áhuga áPf'þýf framleiðslu-
magni; sem fuilnægir þörfum lands-
manna og frámleiðslunnár. t •1 ri í! ;
' (Þjóðviljhm, 7. ÍK ’65)
24. desember 1965