Lesbók Morgunblaðsins - 21.12.1994, Qupperneq 3

MATTHÍAS JOHANNESSEN
Vid
Stafnes
Hafið
eftirlíking af hugsun
guðs
samt er það raunverulegt
eins og skáldskapur er lygi
sem segir satt
eins og goðsögn
Hver fékk hafinu skýin
að klæðnaði?
Hér skulu þínar hreyknu
hrannir brotna.
Aldan
eftirlíking dauðans
kreppir hnefann
eins og Hektor og deyr
sem logi við fingur
kviknar og deyr
þar sem hrannirnar brotna
og hafið
hrifsar til sín.
Hefur þú komið að uppsprettum
hafsins
sem er eftirlíking af hugsunum
guðs
eins og jörðin
Kirkja við
Selvog
Einn fugl sem flýgur
við fjólubláar skriður
og niður hafs
við nöturlega strönd
en fjallið eina eitt og dauður
gígur
á hólnum útrétt
hönd
og bendir
vísifingri
að feigðarlausum himni
og íslaust auga
guðs
sinn geisla sendir
að vitund hrauns og vatns
í vöku þinni
en jörðin slekkur eld
við engan himin
þín eina jörð með áttlaust
kvöld
í undirvitund sinni.
Islenzkt
ævintýri
En þegar duftið finnur fuglsins vængi
og fjarlægð þess við hjarta þitt er skráð
með hendi dauðans hinzta sinn á blöðin
sem hending getur þurrkað út og máð
og þegar allt er einnig grasi vaxið
sem ilmur Hðins dags í brjósti þér
og minning þín er moldin heit og gróin
við mjúkan blæ með grös í fylgd með sér
og þegar duftið fellur hægt að faðmi
þíns frjálsa lands með nafn þitt greypt í stein
og þröstur syngur eins og enginn hafi
hér áður sungið kveðjuljóð við grein
þá hvíslar jörðin hljótt við lyng og rætur
og heimtir aftur vor sem liðið er
og minning þín er íslenzkt ævintýri
og eilíft vitni þess sem fylgdi þér.
Og jörðin geymir duftsins spor er dagur
af dauðans þögnum rís við svana háls
og engjagrænan nið en vængur vorsins
að veröld þinni leitar einn og frjáls.
okkur jafnskiljanleg
og steingeitarmerkið er huðnu og
hafri
eða kiðlingi
sem leikur í grasi
eins og bára við stein
hugarveröld
okkur jafnóskiljanleg
og það væri fráleitt að koma haf-
inu fyrir
í teskeið.
Skilningslausir gelta hundar
til himins
og hundsstjörnur svara
með Ijósmerkjum
fjarlægra skipa
en við goðsögnin
skilningslaus andspænis
guði
hlustum á stormviðrið
hlustum á eftirlíkingu hugsana
okkar
um guð,
Hvar varst þú Job
þegar ég grundvallaði
jörðina?
GUNNLAUGUR Scheving: Fólk ísmiðju, kona meðgeislabaug. Myndin eríeigu Listasafns íslknds.
Við
sem bráðnum eins og lakk
undir signeti þínu
við sem erum einungis til
í hugsun þinni,
spyrjum einskis
hlustum á storminn,
hlustum á brimið í teskeiðinni.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 21. DESEMBER 1994 3