Vísir - 04.03.1978, Blaðsíða 27

VISIR Laugardagur 4. marz 1978
hafði viss áhrif og hún fékk viður-
nefnið „The Black Dahlia^’
„Svarta dalian”, og notaði hún
það nafn sjálf.
Hún skipti um elskhuga eins og
konur skipta að öðru jöfnu um föt.
Með sumum bjó hún skamma
hrið. Samband hennar og eins
þessara manna varð þó meira en
stundarfyrirbrigði. Eitt af þvi fáa
sem hún lét eftir sig var stutt
bréf, áritað til hennarí ,,Ég verð
trúlega farinn þegar hún kemur.
Þú segir i bréfinu þínu að þú viljir
að við verðum góðir vinir. En
simskeytið frá þér benti til að þú
farir fram á meir-en það. Ertu
raunverulega viss um hvað þú
vilt? Af hverju dokarðu ekki við
og ihugar hvað það heföi i för með
sér ef þú kæmir hingað út eftir?
systur sina á hótelinu”, sagði
maður þessi við yfirheyrslur.
Hann sagðist hvorki hafa heyrt
hana né séð siðan. Lögreglan tók
hann trúanlegan og hann gat fært
sönnur á að á þeim tima sem
„Svarta dalian” var myrt var
hann og kona hans i heimsókn hjá
vinafólki.
Játningafaraldurinn
Slóð Elizabeth Short endaði,
hvað varðaði lögregluyfirvöld, i
anddyri Biltmorehótelsins. 1
þeirra augum hafði hún hitt, ein-
hvers staðar i borginni, þann
mann sem siðar hafði myrt hana
með svo hroðalegum hætti. ítar-
leg leit var gerð að fötum henn-
ár, m.a. i göturæsum og klóökum,
Margir játuðu á sig glæpinn.
Maður verður að vera raunhæfari
i hugsun þessa dagana”.
Slóðin endar
Aldrei komst á hreint hvar
„hingað út eftir” var. En það
varð ljóst er kvikmyndaveldi
Hollywood hnignaði, að Elizabeth
Short átti ekki eftir að verða stór-
stjarna þar. Atvinnu fékk hún að-
eins stopult og hún fór aftur til
San Diego og hóf fyrri iðju sem
gengilbeina. Drykkjuvenjur
hennar voru þær sömu og áður, og
karlafar lika. Einn þeirra sem
hún um tima var i tygjum við var
hávaxinn, rauðhærður maður
sem sást með „Svörtu daliunni” á
strætisvagnastöð i San Diego fá-
um dögum áður en lik hennar
fannst. Lögreglan hafði upp á
manninum og hann viöurkenndi
að hafa verið með Elizabeth. Þau
hefðu farið á fylliri saman, og
hann hefði siðan ekið henni á Bilt-
morehótelið i Los Angeles.
„Hún kvaðst ætla til fundar við
en af þeim fannst hvorki tangur
né tetur.
Allt frá þvi málið komst fyrst á
forsiðu blaöanna streymdu til lög-
reglunnar alls konar „játningar”
manna sem kváðust hafa framið
ódæðið. Engin þeirra var tekin
gild. T.d. kvaöst einn maður hafa
framið glæpinn til þess að vekja
athygli á sér i þeirri von að eigin-
konan, sem hafði yfirgefið hann,
sneri heim.
Einhver sendi lika orðsendingu
til lögreglunnar, þar sem limdir
voru saman útklipptir stafir úr
dagblöðum. Þar stóð að „Svörtu-
daliu-hefnarinn” byðist til að
veita lögreglunni upplýsingar, en
er lögreglumenn mættu á stefnu-
mótið urðu þeir að biða án árang-
urs. Þá kom kona nokkur inn á
lögreglustöð og sagði: „Svarta
dalian stal manninum minum frá
mér, svo ég skar hana i sundur”.
En eftir þvi sem þreyttir en þolin-
móðir lögreglumennirnir yfir-
heyrðu konuna lengur varð æ
ljósara að hún var enn einn i-
myndunarveikisjúklingurinn.
„Hér eru eigur daliunn-
ar”
Einn undarlegur atburður skar
sig þó Ur i þessari játningaöldu.
Dagblað eitt i Los Angeles fékk
bréf þar sem stóð: „Hér eru eigur
daliunnar. Bréf kemur siðar”.
Með bréfmiðanum var fæðingar-
vottorð Elizabeth Short, vasabók
með heimilisföngum og trygging-
arskirteini. En ekkert bréf fylgdi
i kjölfarið; fingraför sem voru á
bréfinu fundust ekki i safni alrik-
islögreglunnar. Dögum saman
voru þeir karlmenn sem nefndir
voru i vasabókinni leitaðir uppi
en enginn þeirra opnaði málið.
Þá gerðist það, að rannsóknar-
menn á snærum bandariska hers-
ins handtóku 29 ára gamlan kor-
pórál, sem varnýkominn til baka
úr nokkurra vikna frii. Hafði sá
sagt öllum sem heyra vildu aö
hann hefði þekkt ,Svörtu daliuna”
og verið með henni nokkrum dög-
um fyrir likfundinn. Blóðblettir
fundust á fötum hans og i hirslum
hans voru úrklippur um morð-
málið. Hann virtist t.d. vita sitt-
hvað um áverkana á likinu og
lýsti þvi yfir, að hann yrði
„ruddafenginn við konur, þegar
hann drykki áfengi”. En þegar
nánar var að gáð kom i ljós að
maður þessi var jafnvægislitil sál
með geðbresti og var hann sendur
til meðferðar geðlækna.
Það hjálpaði lögreglunni i að
vinsa úr „játningunum”, að eng-
inn nema morðinginn sjálfur gat
vitað um hroðalegustu áverkana
álikinu, þvi ekkert dagblaö hafði
treyst sér til að segja frá þeim.
Týnda blaðsiðan
Það mátti ganga frá þvi sem
visu, að einhvers staðar i Los
Angeles var einhver sem vissi
hver morðinginn var. Óhugsandi
væri að morðið, aðdragandi þess
og eftirleikur fyrir morðingjann,
hefði ekki vakið athygli nokkurs
manns. Tveir barþjónar skýrðu
frá þvi að þeir hefðu afgreitt
Elizabeth Short tveimur eða
þremur dögum fyrir dauða henn-
ar, og þá hefði hún verið i félags-
skap konueinnar. Þetta gaf þeirri
sögu byr undir vængi, að hún
hefði verið myrt af lesbiskri ást-
konu. En ekkert annað benti til að
hún hefði leiðst út í kynvillusam-
band. Þá spruttu upp hugmyndir
um að „Svarta dalian”hefði verið
fórnarlamb eins konar „Jack the
Rippers”, geðveiks kvenhatara,
og þar fram eftir götum.
En morðingi „Svörtu daliunn-
ar” hefur aldrei fundist, og á-
stæður morðsins eru þvi jafn dul-
arfullar og þær voru i upphafi.
Mál hennar hefur lifað, — minn-
ingin um morð „Svörtu daliunn-
ar” hefur orðið aö einhverju
frægasta sakamáli Bandarikj-
anna á siðari árum. Lögreglan
hélt leitinni áfram lengi vel, en
allt kom fyrir ekki. t vasabókina,
sem send var til dagblaðsins
vantaði eina blaðsiðu. Var hún
rifin út vegna þess að á henni stóð
nafnið á moröingjanum? Var
bókin send til blaösins af morö-
ingjanum sjálfum? Trúlega, en
við þvi hafa enn ekki fengist nein
svör.
Frá jarðarförinni
xxxxxxxxxxx
Prófkjör Sjálfstæðismanna
vegna borgarstjórnarkosninga
í Reykjavík 1978
Þórunn Gestsdóttir
HÚSMÓÐIfí
X ÞÓRUIMN
ÞAÐ ER ÞÖRF FYRIR
ÞÓRUNNI!
Er til viðtals prófkjörsdagana í síma:
82220 - 82221 - 34045
Stuðningsmenn
xxxxxxxxxxx
Útboð
Landsvirkjun óskar eftir tilboðum i fyrsta
áfanga byggingarframkvæmda við
Hrauneyjafossvirkjun i Tungnaá, sem er:
Gröftur og sprengingar fyrir stöðvarhúsi,
þrýstivatnspipum og frárennslisskurði að
hluta, ásamt vatnsvörnum. Áætlaður
gröftur nemur 500.000 rúmmetum.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu
Landsvirkjunar, Háaieitisbraut 68,
Reykjavik, frá og með mánudeginum 6.
mars 1978 gegn óafturkræfri greiðslu að
fjárhæð kr. 60.000.
Tekið verður á móti tilbcðum i skrifstofu
Landsvirkjunar til kl. 14:00 hinn 14. april
1978.
Reykjavik 4. mars 1978,
Landsvirkjun.
Leiklistaskóli íslands
auglýsir inntöku nýrra nemenda sem
hefja nám haustið 1978. Ekki verða teknir
inn fleiri en 8 nemendur.
Umsóknareyðublöð ásamt upplýsingum
um inntökuna og námið i skólanum liggja
frammi á skrifstofu skólans að Lækjar-
götu 14B, simi 25020.
Skrifstofa skólans er opin frá kl. 9-17.
Hægt er að fá öll gögn send i pósti ef óskað
er.
Umsóknir verða að hafa borist skrifstofu
skólans fyrir 11. april n.k.
Skólastjóri.