Morgunblaðið - 28.02.2001, Blaðsíða 45
FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. FEBRÚAR 2001 45
KARLMENN
Saw Palmetto
FRÁ
Tvöfalt sterkari
APÓTEKIN
D
re
if
in
g
J
H
V
Borgartúni 28, 562 2901
www.ef.is
Olíufylltu
WÖSAB
rafmagnsþilofnarnir
lækka
hitunarkostnaðinn!
Fallegir, vandaðir.
Geta sparað allt að 30%
Þunnir, taka lítið pláss.
Brenna ekki rykagnir.
Frostvarnarstilling,
hentug fyrir sumarhús.
Margar stærðir,
30 eða 60 cm háir.
Sérlega hagstætt verð!
Svo hlógum við
(Cosi ridevano)
D r a m a
Leikstjórn og handrit: Gianni
Amelio. Aðalhlutverk: Francesco
Giuffrida og Enrico Lo Verso.
(124 mín.) Ítalía, 1998.
Sam-myndbönd. Öllum leyfð.
SJALDGÆFT er að breiðar fjöl-
skyldusögur sem greina frá löngum
tímabilum í lífi einstaklinga sníði sér
jafnþröngan stakk
og hér er raunin.
Svo hlógum við seg-
ir frá tveimur
ítölskum bræðrum
á áratugalöngu
tímabili en eftir-
tektarvert er að
frásögnin er kafla-
skipt, nokkur ár að-
skilja kaflana og
aðeins einum degi er lýst í hverjum
þeirra. Á þennan hátt er hálfgerðum
sneiðmyndum af lífi bræðranna
varpað fram og stundum þarf áhorf-
andinn að hafa sig allan við til að átta
sig á hvaða breytingar hafa átt sér
stað síðan í kaflanum á undan. Þetta
kemur þó ekki að sök, leikstjórinn
Gianni Amelio hefur fullkomið vald á
forminu, sagan sem er sögð er í senn
harmræn og ljóðræn og kraftmikil
heildarmynd skapast áður en yfir
lýkur. Þetta er mynd sem óhætt er
að mæla með fyrir aðdáendur alþjóð-
legrar kvikmyndagerðar.
Heiða Jóhannsdótt ir
Harmræn
fjölskyldu-
saga
Eldur og brennisteinn
(The Filth and the Fury )
H e i m i l d a r m y n d
Leikstjóri: Julien Temple. (103
mín.) Bandaríkin/Bretland, 2000.
Háskólabíó. Bönnuð innan 16 ára.
BRESKA pönkhljómsveitin Sex
Pistols var sterkur áhrifavaldur í
mótun pönkbylgjunnar á Vesturlönd-
um en óhætt er að
segja að hin
skammlífa sveit
hafi öðlast goð-
sagnakennda stöðu
í rokk- og menning-
arsögunni. Ákveð-
inn tími í lífi bands-
ins var vandlega
skráður í heimildar-
myndinni Rokk-
svindlið mikla (1980), en í The Filth
and the Fury, tekur sami leikstjóri
viðfangsefnið aftur fyrir og tekur allt
aðra stefnu í umfjöllun sinni um band-
ið. Það sem helst greinir á milli er
túlkun á stöðu og hlutverki umboðs-
mannsins Malcolms McLaren í þróun
og ímynd bandsins. Í Rokksvindlinu
er látið í veðri vaka að McLaren hafi
markvisst skapað og mótað ímynd
hljómsveitarinnar. The Filth and the
Fury lítur á sögu hljómsveitarinnar
mun einlægari augum og reynir að
draga fram upphaflegu hugsjónina í
pönkbylgjunni og staðsetja rætur
hljómsveitarinnar í sögulegu og hug-
myndalegu samhengi hins stéttskipta
Bretlands áttunda áratugarins. Þessi
einlæga nálgun myndarinnar er vel
unnin og sterk, enda er myndin öll hin
áhugaverðasta að horfa á.
MYNDBÖND
Um pönk-
ið og ræt-
ur þess
Heiða Jóhannsdótt ir
TÓNLIST Lee Hazlewood er
mörgum kunnug án þess að þeir endi-
lega viti af því. Til dæmis samdi hann
og söng „These Boots Were Made for
Walking“ með Nancy Sinatra 1966.
Nú hefur Smells Like Records-út-
gáfufyrirtækið tekið tónlist þessa ein-
stæða listamanns upp á sína arma og
komið henni á geisladiska. Ein þeirra
platna er þessi dásamlega fyrrver-
andi metsöluplata í Svíþjóð með tón-
listinni úr sjónvarpsþáttaröðinni
Cowboy in Sweden, sem Lee lék í
undir leikstjórn Torbjörns Axelmans
árið 1970. Áður höfðu þeir Torbjörn
og Lee slegið í gegn í Skandinavíu
með Love and Other Crimes, þátta-
röð sem nefnd var eftir einni af plöt-
um Hazelwoods og í framhaldinu áttu
þeir gæfuríkt samstarf til margra ára.
Í þáttaröðinni Cowboy in Sweden
var Lee í sínu uppáhaldshlutverki,
einmana kúreki (í Svíþjóð!). Konur og
ástarsorg eru oft yrkisefni Hazle-
woods, eins og ljúfsár tónninn ber
greinileg merki, en ólánssögur með
smellinni kaldhæðni og raunsæi, sem
og ýmis ádeila, hafa verið áberandi í
textagerð hans. Þessi plata er góð
byrjun ef fólk vill kynnast Lee betur
því um er að ræða listagóðan Hazle-
wood-bræðing úr ,,kúrekarambli“,
,,rokkabillí-takti“, þjóðlagasveiflu og
sinfónísku hægindapoppi (easy list-
ening). Myrkur undirtónninn í text-
um Hazlewoods og áherslulaus söng-
urinn gefur svo herlegheitunum mjög
sannfærandi og afslappaðan blæ. Lee
er tónlistarmaður með algjöra sér-
stöðu. Lagasmíðarnar eru melódískar
án þess að vera endilega fyrirsjáan-
legar og útsetningarnar einkennast af
yndislegum smáatriðum sem veita
sjaldgæfa fyllingu.
Stundum koma fyrir fáránlegir
frasar í textunum eins og í dúettinum
„Leather and Lace“: ,,The leather
was hot, the lace it was not“ (leðrið
var heitt en reimin ekki), en hann er
nógu mikill snillingur til að það gangi
upp! Nina Lizell, sem syngur m.a.
með honum í þessu lagi, er með alveg
ótrúlega líka rödd og Nancy Sinatra,
en sænskur hreimurinn og öðruvísi
sjarmi skilja þær að. Nina syngur
einnig lokalagið á plötunni, sem ætti
að vera flestum Íslendingum kunn-
ugt, sænska sorgarlagið „Vem kan
segla“, ásamt Lee sem talar inná ljóð-
ið í enskri þýðingu sinni. Ég er svolít-
ið á báðum áttum um hvernig ber að
leggja mat á það númer. Suzi Jane
Hokom syngur einnig eitt lag. Þessar
himnesku kvenraddir ljá plötunni
visst fjaðurmagn sem er ágætis mót-
vægi við söng Lees sjálfs og gera
hana þannig aðgengilegri en um leið
meira krassandi, sérstaklega í dúett-
unum.
Að mínu mati er Cowboy in Swed-
en hin fullkomna lausn ef þörf er á
ferskum vindum í heimagræjurnar.
Þess utan leyfi ég mér óhikað að
mæla með henni við alla víðsýna unn-
endur tónlistar.
Leðrið var heitt
en reimarnar ekki
Tónlist úr sjónvarpsþáttunum
Cowboy in Sweden samin og
flutt af Lee Hazlewood.
Smells Like Records gaf út 1998.
Ólöf Helga Einarsdótt ir
FORVITNILEG
TÓNLIST
FÆREYINGAFÉLAGIÐ á Íslandi efndi til árlegrar
rastkjötveislu á dögunum. Við það tilefni koma saman
Færeyingar á öllum aldri búsettir hér á landi, eta,
drekka og stíga dans. Rastkjöt er sérfæreyskt fyr-
irbrigði en það er nokkurs konar sigið kjöt sem sver
sig á einhvern hátt í ætt við signa fiskinn okkar. Að af-
loknu borðhaldi er jafnan boðið upp á alfæreysk
skemmtiatriði en meðal þess sem boðið var upp á í ár
var tónlistarflutningur færeyskra ungmenna sem bú-
sett eru hér á landi í því skyni að leggja stund á tónlist-
arnám. Með þeim söng hin 11 ára barnastjarna Brand-
ur Enni sem kom gagngert frá Færeyjum til að taka
þátt í skemmtuninni. Að lokum var síðan vitanlega stig-
inn færeyskur dans, siður sem ávallt vekur lukku og
fær viðstadda til þess að sleppa ærlega fram af sér
beislinu.
Morgunblaðið/Sigga
Það er jafnan rífandi þátttaka í færeyska dansinum í
rastkjötveislunum og engin undantekning þar á nú.
Unga fólkið tók lagið fyrir veislugesti. Frá vinstri:
Angelika Nilsen, Brandur Enni, Arnfrid Lütze,
Trándur Enni (bróðir Brands) og Rúni Eysturlið.
Heiðursfélagar í Færeyingafélaginu á Íslandi. Frá
vinstri: Rögnvaldur Larsen, Fransiska Petrína Jón-
son, Maria Hansen og stofnfélagarnir Hanna Sig-
urgeirsson og María Friðbergsson.
Færeysk
rastkjötveisla
Þumalína, Pósthússtræti 13
Meðgöngufatnaður
til hvunndags og spari.
Póstsendum.
alltaf á
fimmtudögum
♦ ♦ ♦