Morgunblaðið - 13.03.2001, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 13.03.2001, Blaðsíða 42
UMRÆÐAN 42 ÞRIÐJUDAGUR 13. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ MIKIL umræða hefur farið fram um þýðingu Reykjavíkurflugvallar fyrir sjúkraflugið og heilbrigðis- þjónustuna í landinu. Sjúkraflutn- ingaráð og landlæknir hafa með skýrum hætti kveðið á um að þyrlu- flug ásamt flugpalli komi engan veginn í stað núverandi flugvallar og sjúkraflugs bæði með flugvélum og þyrlum. Þetta hefur verið stað- fest af fjölmörgum aðilum tengdum björgunarsveitum og flugi þ. á m. þyrluflugstjórum. Þau ummæli Brynjólfs Mogensens, yfirlæknis á slysadeild, að flugvöllur í grennd við stóru sjúkrahúsin sé æskileg- ur en „ekki lífsnauð- synlegur“ fyrir sjúkra- flugið koma því á óvart, en virðast aðeins vera svar hans við þeirri af- mörkuðu spurningu hvort þyrla geti í flest- um tilfellum sinnt ein- stökum neyðartilfell- um. En hér er verið að fjalla um stærra mál. Reykjavíkurflugvöllur er ekki aðeins þýðing- armikill fyrir heilbrigð- isþjónustuna í landinu heldur hefur hann mikla þýðingu fyrir öryggismál landsmanna í víð- tækum skilningi. Almannavarnir þurfa á flugvelli að halda sem er ná- lægt stóru sjúkrahúsunum og sér- fræðiþekkingu tengdri björgunarað- gerðum. Flutningur á flugvallar- starfsemi frá Reykjavík til Kefla- víkur væri því hið mesta glapræði að mínu mati. Þá skoðun mína byggi ég á fjölda faglegra umsagna og reynslu minni sem fyrrverandi lands- byggðarlæknis. Staðsetning flug- vallar nálægt þeim stað sem býr yfir áð- urnefndri sérþekkingu og annarri mikilvægri þjónustu er ekki að- eins öryggismál, held- ur einnig grundvallar- atriði í samgöngu- og þjónustukerfi landsins fyrir utan að vera sjálfsagt réttlætismál. Reykvíkingar búa við þau forréttindi að hafa mikilvægustu þjón- ustu-, menningar- og menntastofnanir þjóðarinnar í borg- arlandinu. Því fylgja auðvitað skyld- ur líka. Íslenskt samfélag þarfnast flugvallar á höfuðborgarsvæðinu. Enginn annar viðunandi kostur en Reykjavíkurflugvöllur hefur komið fram í umræðunni um flugvallar- málið. Sú staðreynd að nýjar hug- myndir um staðsetningu flugvallar eru enn að skjóta upp kollinum, nú síðast um flugvöll á Bessastaðanesi, sýna vel hversu ótímabær og illa undirbúin atkvæðagreiðslan um flugvöllinn er. Á meðan annar flugvöllur á höf- uðborgarsvæðinu hefur ekki verið tryggður mega Reykvíkingar ekki vísa flugvellinum burt úr borgar- landinu. Hugmyndir um þéttingu byggðar í Reykjavík og mikla byggð í Vatnsmýrinni réttlæta ekki slíkt óðagot. Margir talsmenn slíkrar byggðar vilja að akstur um borg- arlandið fari í stórauknum mæli fram neðanjarðar. Benda má á að slíkum akstri fylgir umtalsvert meiri hætta en af flugi yfir borginni, sem flestir vildu auðvitað losna við. En með breytingum á Reykjavík- urflugvelli má draga verulega úr flugi yfir miðborginni. Því má m.a. ná fram með lengingu núverandi austur-vestur brautar, en fyrirætl- anir um að flytja þessa flugbraut út í Skerjafjörð eru fráleitar frá nátt- úruverndarsjónarmiði. Sú fram- kvæmd yrði ekki aftur tekin og myndi geirnegla völlinn niður á nú- verandi stað til allrar frambúðar. Ég tel að í núverandi stöðu eigi að halda áfram að vinna land undir byggð með því að minnka athafna- svæði flugvallarins. Þetta svæði var vel á annað hundrað hektara fyrir nokkrum áratugum en nálgast 100 hektara þegar norðaustur-suðvestur flugbrautin verður lögð niður. Með því að flytja flugvallarbyggingar austur fyrir norður-suður brautina má rýma til fyrir annarri byggð. Ég tel að vel megi samræma þarfir flugvallarins, aukinnar byggðar og náttúruverndar. En umfram allt, stefnum ekki mikilvægum öryggis- hagsmunum allra landsmanna í hættu með því að kjósa flugvöllinn burt úr borgarlandinu og út í óviss- una. Eina færa leiðin til þess er að kjósa með flugvellinum. Kjósum með flugvelli og öryggishagsmunum Ólafur F. Magnússon Flugvöllur Á meðan annar flug- völlur á höfuðborg- arsvæðinu hefur ekki verið tryggður, segir Ólafur F. Magnússon, mega Reykvíkingar ekki vísa flugvellinum burt úr borgarlandinu. Höfundur er læknir og borgarfulltrúi í Reykjavík. Á ÁRUM áður reru fiskimenn sem til fiskjar frá Ægissíðu í Reykjavík. Þeir ýmist seldu fisk á staðnum eða létu hanga í þar til gerðum kofa, sem þeir reistu í fjörunni. Nú í dag eru þeir farnir af Ægissíðunni án þess að skilja eftir sig nokkurt jarðrask. Eftir stendur sagan og góðar minningar. Fjaran er ennþá ósnert og fólk gengur um fjöruna sér til skemmtunar. Áfanga fiskimannanna er lok- ið og heyrir sögunni til. Það eru ótal áfangar sífellt að gerast í okk- ar sögu, sumir stórir og aðrir litlir. Landfylling á röngum stað er einn þeirra. Við Íslendingar eigum þá kröfu að fá að lifa með náttúrunni og njóta hennar til framtíðar. Þetta á einnig við um Arnarnesvog og ströndina sem býr yfir fuglalífi og öðrum náttúrugæðum. Það á að láta fjörur í friði! og engin háhýsi skyldu byggð í nánd sem skerða fagurt útsýni. Þetta eru gersemar landsins og við veljum menn í bæj- arstjórn sem eiga að kunna að fara með þessar gersemar óskertar. Þessi náttúrugæði eru eign allra landsmanna til allrar framtíðar. Landfylling er mikil skerðing og á ekki að eiga sér stað. Sama gegnir um háhýsi á röngum stað. Þeir sem virða þessi orð að vettugi og gera náttúruspjöll að atvinnu sinni eiga að leita sér ann- arra starfa og leyfa afkomendum okkar að njóta óspilltrar nátt- úru. Náttúruna er ekki hægt að meta í peningum. Þegar henni er raskað kem- ur hún ekki aftur. Í dag stöndum við Ís- lendingar í þeim spor- um að geta verndað náttúruna. Aðrar þjóðir í grennd við okkur gera nú allt til að vernda þá náttúru sem enn er talin ósnortin. Nú er svo komið í Garðabæ að bæjarstjórn krefst landfyllingar og um leið skellir skollaeyrum við kröfum íbúa við voginn um ósnortnar fjörur og land. Bæjar- stjórnin ætlar að fara sínu fram í trássi við hörð mótmæli og veggur er nú risinn milli íbúa og bæj- arstjórnar. Allt það ferli sem hefur átt sér stað og algjör þögn um gjörðir bæjarstjórnar gagnvart íbúum er farin að vekja grun um að peningar gætu verið á hreyf- ingu á leið í vasa sérstakra aðila? Getur slíkt legið á bak við þögn- ina? Framferði bæjarstjórnar er með slíkum endemum að allt heil- steypt samband við hluta íbúa Garðabæjar virðist nú vera úr sög- unni. Veggurinn sem nú er kominn mun standa sem merki um sam- starfsleysi. Í næstu kosningum munu íbúar Garðabæjar leita á önnur mið í pólitík til þess að leysa sín mál. Þessari framkomu sem hefur átt sér stað af hálfu bæj- arstjórnar verður ekki unað á nokkurn hátt – þegar höggvið er svo nærri heimili okkar og um- hverfi munu íbúar verja heimili sitt á sama hátt og aðrir þegnar í sömu stöðu. Rétt valdir aðilar í bæjar- stjórn munu skapa nýjan anda og samstarfsvilja og vera allri starf- semi til góða. Allir sérhagsmunir hvar sem þeir kunna að liggja verða settir út. Eitt vil ég taka sérstaklega fram að náttúruspjöll verða aldrei bætt. Sagan og góðar minningar Pétur Björnsson Höfundur er fyrrverandi forstjóri Vífilfells hf. Náttúruvernd Framferði bæjarstjórn- ar er með slíkum endemum, segir Pétur Björnsson, að allt heil- steypt samband við hluta íbúa Garðabæjar virðist nú vera úr sögunni. Umhverfisviðurkenning Reykjavíkurborgar Borgarstjórinn í Reykjavík auglýsir eftir tilnefningum til Umhverfisviðurkenningar Reykjavíkurborgar 2001 Umhverfisviðurkenning Reykjavík- urborgar er veitt fyrirtæki eða stofn- un sem leitast við að haga rekstri sínum eða einstökum rekstrarþátt- um í samræmi við grunnregluna um sjálfbæra þróun. Til greina koma fyrirtæki eða stofnanir í Reykjavík sem á einhvern hátt hafa sýnt slíka viðleitni. Viðurkenningin verður veitt formlega á umhverfisdegi Sam- einuðu þjóðanna þann 5. júní nk. Viðurkenningin kom í hlut Prent- smiðjunnar GuðjónÓ árið 2000 og var það í fjórða sinn sem hún var veitt. Þeir, sem óska eftir að koma til greina í ár eða óska eftir að tilnefna fyrirtæki eða stofnun til Umhverfis- viðurkenningarinnar, eru vinsamleg- ast beðnir að fylla út sérstök eyðu- blöð sem liggja frammi hjá Heil- brigðiseftirliti Reykjavíkur, Suður- landsbraut 14, og hjá Upplýsinga- þjónustu Ráðhúss Reykjavíkur. Tilnefningum ber að skila á sama stað eigi síðar en 9. apríl 2001. Umhverfis- og heilbrigðisnefnd Reykjavíkurborgar mun óska eftir frekari upplýsingum frá tilnefndum fyrirtækjum eða stofnunum og frá þeim aðilum sem tilnefna. Frekari upplýsingar fást hjá Heilbrigðiseftirliti Reykjavíkur Suðurlandsbraut 14, 108 Reykjavík, sími 588 3022. Hrein sum viðar-, rimla-, strimla-, plíseruð- og sólargluggatjöld. Hlíðarhjalla 26, s. 897 3634.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.