Morgunblaðið - 13.03.2001, Qupperneq 56

Morgunblaðið - 13.03.2001, Qupperneq 56
56 ÞRIÐJUDAGUR 13. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ                                      BRÉF TIL BLAÐSINS Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329 Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi. ÞEGAR fylgst er með þeirri umræðu sem fram fer í fjölmiðlum og í íslensk- um stjórnmálum linnulítið um afstöð- una til Evrópusambandsins fer ekki hjá því að manni verði hugsað til síð- ustu áratuganna fyrir endalok ís- lenska þjóðveldisins. Ef við hugleið- um málin og setjum samasemmerki milli Evrópusambandsins í dag og norska konungsvaldsins á þeim tím- um hljótum við að sjá að sjálfstæði okkar og fullveldi í dag fer sömu leið- ina og þjóðveldið forðum, ef við gæt- um ekki að því að vernda þau frels- ishlunnindi sem eru okkar í dag. Minnumst þess að það tók margar aldir að vinna upp það sem glataðist 1262. Það fjöregg frelsis og manndáð- ar sem lagt var í hendur okkar 1918 og 1944 verður að varðveita til fram- tíðar. Minnumst ræðu Ólafs heitins Þórðarsonar á alþingi við umræðuna um EES-samninginn 5. nóv. 1992. Hann sagði þar m.a. að stærri aðild- arþjóðirnar gætu eflaust komist upp með ýmislegt í Evrópusambandinu en hinum smáu yrði haldið til laga og það gilti um Ísland. Þjóðveldinu var hætt þegar íslensku höfðingjarnir fóru að sleikja sig upp við norska kon- ungsvaldið. Við þekkjum hvaða dóm þeir hafa fengið í sögunni sem þar gengu lengst í þjónkuninni. Hverjir eru í hlutverkum þeirra í dag? Í eina tíð var ákveðin og skýr skilgreining fyrir hendi á því hvað væru landráð. Enginn ærlegur maður vildi vera bendlaður við slíkt. Í dag hinsvegar er eins og landráðatal sé hið eðlilegasta umræðuefni og ekki fær maður annað séð en að það sé í gangi sterk innrætingarstefna fyrir því að Ísland gangi í Evrópusam- bandið. Andi Gizurar Þorvaldssonar virðist svífa yfir vötnum hér og þar. Ýmis öfl reyna að fullvissa kjósendur í þessu landi um það að það sé engin önnur leið til fyrir Íslendinga en að ganga í Evrópusambandið. Reynsla Svía af þátttökunni í sambandinu virðist því miður ekki ætla að verða ís- lenskum ráðamönnum víti til varnað- ar. Sá naumi meirihluti sem réð því að Svíþjóð gekk þar inn er nú horfinn. Fullljóst er líka að áróðurinn fyrir að- ildinni var byggður í mörgu á blekk- ingum. Stuðningurinn við aðildina er af þessum og öðrum orsökum lítill nú og virðist sem aðeins um þriðjungur Svía horfi með hrifningu til Brussel í dag. Íslendingar geta verið þess full- vissir að hákarla-sjónarmiðin í Evr- ópusambandinu beinast aðeins að því að innlima Ísland vegna þess að ágirnd ræður varðandi eitthvað sem við eigum. Hvað skyldi það vera? Það eru fiskimiðin okkar og umhverfis- væn orka landsins sem skapar græðgisblik í augum manna í valda- pýramída Evrópusambandsins. Það verður því reynt að klófesta okkur með fagurgala og fyrirheitum og síð- an eftir að gildran hefur lokast verður okkur „haldið til laga“ hvað sem við segjum. Gætum því að fjöregginu okkar! Það er full þörf á því. Vonandi verðum við Íslendingar færir um að verja frelsi okkar og fullveldi á kom- andi árum svo að bölvun ársins 1262 falli ekki yfir okkur með fullum þunga á nýjan leik. RÚNAR KRISTJÁNSSON, Bogabraut 21, Skagaströnd. Gætum að fjöregginu Frá Rúnari Kristjánssyni: ÝMSIR íslenskufræðingar eru nú að tala um að íslenskan megi ekki staðna, hún verði að fá að taka breyt- ingum og þróast eins og til dæmis enskan, ritmálið sé dautt mál en tal- málið sé lifandi og það þurfi að breyta ritmálinu eftir framburði og beyging- ar ætti helst að leggja niður til þess að blessaðir nýbúarnir, óskabörn þjóð- arinnar, eigi hægara með að læra ís- lenskuna. Allt er þetta hin mesta vit- leysa. Þær breytingar sem orðið hafa á íslenskunni á síðustu árum eru ekki framþróun, heldur afturför og afbök- un á málinu, og að leggja niður beyg- ingar væri afskræming á íslenskri tungu. Í skólum þarf að gera meira af því en gert er að kenna skýran fram- burð og að ekki sé talað of hratt. Rit- málið er ekki dautt, það er hið raun- verulega rétta mál, og það á að kenna börnum og unglingum að tala ná- kvæmlega eins og það er skrifað. Ef sum orð eru borin öðruvísi fram en þau eru skrifuð þá eru þau bara vit- laust borin fram og það þarf að leið- rétta. Í gamla bændasamfélaginu hélst málið að mestu óbreytt vegna þess að þá voru börnin meira með fullorðna fólkinu heldur en nú gerist og þá lærðu þau málið af því, en í því borgarsamfélagi sem nú ríkir eru börnin meira saman og minna með fullorðna fólkinu og læra því málið að miklu leyti hvert af öðru og búa þá til alls konar heimskuleg nýyrði og breyta sumum orðum af því að þau skilja ekki merkingu þeirra. Svo fer fullorðna fólkið að taka sum þessara orða eftir börnunum og þá festast þau í málinu. Þannig smáafbakast málið og spillist, en um framþróun er ekki að ræða. Stundum eru í útvarpi og sjónvarpi þættir þar sem ungt fólk kemur fram og þar er talað þetta lif- andi talmál sem málfræðingarnir eru að dásama. Í eyrum gamalla sveita- manna er þetta mál alveg hreinasta hörmung, allt of hratt og þvoglulega talað, svo að ógjörningur er fyrir gamla heyrnarsljóa menn að skilja hvað sagt er. Svo er stöfum sleppt úr orðum, t.d. skilru en ekki skilurðu, heyru og seiru en ekki heyrirðu og segirðu. Svo eru alls konar orðskrípi sem gamlir sveitamenn ekki skilja og þar að auki alls konar enskuslettur eins og vá og bæ, hei hei, bæ bæ og fleira því líkt. Á þessu tungumáli er Davíð Oddsson forsætisráðherra bor- ið fram Daví osson forssiroroðra. Og svo er sko sagt eftir hverri einustu setningu nema þegar heldur er sagt náttlea, semsat eða bara baulað aaaa. Það kemur líka gömlum sveitamönn- um afkáralega fyrir eyru þegar oft heyrist í fjölmiðlum að beygingum er sleppt, t.d. hann átti kærustu á Kúba, en ekki Kúbu, eða hann fór til Kalfornía, en ekki Kaliforníu, eða þá Bræðurnir Ormsson, en þeirri ambögu er stagast á mörgum sinnum á dag og svo er þetta letrað með upp- lýstum stöfum á háhýsi í Reykjavík. Auðvitað hefðu málverndarmenn átt að benda eigendum þessa fyrirtækis á að þetta er ekki rétt mál og breyta því í Bræður Ormssynir. MAGNÚS ÞORSTEINSSON, Vatnsnesi, Grímsnesi. Málspjöll og latmæli Frá Magnúsi Þorsteinssyni:
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.