Morgunblaðið - 04.07.2001, Qupperneq 32

Morgunblaðið - 04.07.2001, Qupperneq 32
MINNINGAR 32 MIÐVIKUDAGUR 4. JÚLÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ ✝ Páll Ágúst Finn-bogason fæddist á Velli í Hvolhreppi 12. maí 1919. Hann lést á líknardeild Landspítalans, Landakoti, laugar- daginn 9. júní síðast- liðinn. Foreldrar hans voru Finnbogi, f. 31.3. 1869, d. 21.9. 1937, Sveinssonar frá Kirkjubæ í Fljótshlíð Jónssonar og Sæunn, f. 20.4. 1888, d. 25.2. 1962, Sæmundsdóttir, bónda í Nikulásarhúsum í Fljóts- hlíð, Guðmundssonar. Páll átti 3 systkini, Gunnþórunni Klöru, f. 12.8. 1909, d. 28.2. 1993. Guðmund, f. 22.6. 1914 nú á Hrafnistu í Hafn- arfirði og Sæmund f. 1922, d. 1947. Páll kvæntist 22.04. 1943 Aðal- skyldu sinni til Reykjavíkur og bjó þar síðan. Hann nam prentmynda- smíði og fékk meistararéttindi 1946 og stofnaði prentmyndagerð- ina Prentmyndir sama ár, sem hann rak síðan til 1959. 1937 til 1939 nam hann við Samvinnuskól- ann og lauk prófi þaðan. Á starfs- ferli sínum gaf hann út fjölda bóka bæði sjálfur og með öðrum. Eftir 1959 hóf Páll útgáfu blaða og tíma- rita, ritstýrði þeim og skrifaði fjölda greina. Einnig skrifaði hann í DV og fleiri blöð. Páll starfaði um tíma hjá Sameinuðu þjóðunum varðandi stangaveiði í ám og vötn- um á Íslandi fyrir ferðamenn. Hann var mikil áhugamaður um stangaveiði og var formaður Landssambands stangveiðifélaga 1958–1959. Ungur gekk Páll í rað- ir Karlakórs Fóstbræðra enda mikill söngmaður og talinn góður bassi. Hann var einn af stofnend- um gamalla Fóstbræðra og fóst- bróðir til æviloka. Síðustu starfsár sín vann hann hjá Öryrkjabanda- lagi Íslands. Útför Páls fór fram frá Háteigskirkju föstudaginn 15. júní síðastliðinn. heiði R., f. 09.06. 1917, Benediktstóttur bónda á Mosfelli í Svínavatnshreppi, Helgasonar, og konu hans, Guðrúnar Þor- láksdóttur. Börn þeirra eru: Unnur, f. 16.11. 1946, maki Kristján Árnason. Rúnar, f. 8.2. 1950, maki Þórstína Þor- steinsdóttir. Sævar f. 10.8. 1954, maki Guð- rún Arnórsdóttir. Barnabörn þeirra eru 8 og barnabarnabörn 7. Þau skildu. Seinni kona Páls var Matthilde Ellingsen, f. 11.7. 1912, d. 1.8. 1980, og seinustu árin var hann í sambúð með Ingu Láru Matthíasdóttur, f. 20.6. 1926, d. 5.1. 1999. Ungur flutti Páll ásamt fjöl- Deyr fé, deyja frændur deyr sjálfur ið sama. En orðstír deyr aldregi hveim er sér góðan getur. Þessar línur lýsa pabba eins og hann var. Það voru ekki völd eða peningar sem skiptu hann máli, heldur ritað mál, viska og reynsla liðins tíma, saga landsins og pólitík sem oft fékk hann til að stinga niður penna og koma hugsunum sínum á prent. Uppáhaldsbókmenntir pabba voru alla tíð Brennu-Njálssaga enda sjálfur upp alinn á Njálsslóðum. Hann sagði að sér væri nauðsyn á að lesa hana árlega. Hann fylgdist ætíð vel með íslenskum stjórnmálum og athöfnum hverrar ríksstjórnar og ræddi þau málefni í orði og riti af orðheppni og ritfærni og var óspar á húmorinn, svolítið blandaðan háði og sögulegum samanburði og oft vitnað í Íslendingasögurnar. Pabbi gerði litlar kröfur sér til handa en reyndi alltaf að gera það fyrir aðra sem í hans valdi stóð af góðvild og kærleika sem var svo ríkt í öllu hans fari. Í sínum ótrúlegu áföllum, veik- indum og sorg íþyngdi hann ekki öðrum heldur brá fyrir sig gaman- seminni sem var ódrepandi og létti annarra lund, oft á eigin kostnað. Áhugi hans á góðri tónlist var hon- um í blóð borinn og um tvítugt fór hann að syngja með karlakórnum Fóstbræðrum og var einn af stofn- endum Gamalla Fóstbræðra og söng með þeim og naut þeirra félagsskap- ar allt þar til að heyrnin hjá honum brást og saknaði hann þeirra og sí- gildrar tónlistar síðustu árin. Hann var mikill listunnandi og eitt af hans kappsmálum var að móðursystir hans, Nína Sæmundsson, fengi veg- legri sess í íslenskri listasögu heldur en hún hefur í dag. Tvímælalaust átti hann samt sínar bestu stundir á æskuslóðum sínum, innan um fólkið sitt og á bökkum Eystri-Rangár sem hann þekkti eins og lófa sinn. Oftast tók hann með sér vini og kunningja. Þá var oftar en ekki glatt á hjalla á Velli hjá Jóni uppeldisbróður og fjöl- skyldu hans sem tók alltaf á móti honum og hans fjölskyldu eins og væri sín eigin. Jón settist við orgelið og síðan var sungið af hjartans list, veiðin metin og mæld, eftirhermur og gamanyrði látin fjúka. Á seinni árum voru það ástvinir hans sem fóru með honum á þessa elskuðu bakka Eystri-Rangár. Þar sat hann og naut náttúrunnar, hlustaði á ár- niðinn, horfði á dýrin í haganum og spjallaði við þau, stór og smá. Þau samtöl fengum við stundum að heyra og voru orðaforði og frásagn- arsnilld hans ógleymanleg. Með spaugilegri grettu talaði hann um syni sína sem fiskifælur en var um leið stoltur þegar þeir settu í fisk og stríddi þeim góðlátlega, innilega hamingjusamur yfir samvistunum. Það er mikill söknuður í hjartabarna og barnabarna hans og barnabarna- börnin spyrja hvert „langi afi“ hafi farið. Við systkinin og fjölskyldur okkar viljum lýsa okkar innilegasta þakklæti til allra þeirra sem sýndu honum vináttu sína og þeirra sem sinntu honum af mikilli alúð í veik- indum hans. Elsku pabbi okkar, við kveðjum þig með söknuði en vernd- um elsku þína og minningar okkar um þig alla okkar ævi. Unnur, Rúnar, Sævar og fjölskyldur. Aldraður góðvinur og samverka- maður um skeið hefur kvatt þetta jarðlíf. Kynni okkar stóðu á gömlum merg en endurnýjuðust svo ræki- lega er ég hóf störf hjá Öryrkja- bandalaginu en þar annaðist Páll ýmsa fyrirgreiðslu fyrir okkur hjá bandalaginu og enn frekar hjá Hús- sjóði. Við kölluðum hann stundum sendiherrann okkar og hann henti að því góðlátlegt gaman með okkur enda alltaf stutt í góða glettni og margar voru þær skemmti sögurnar sem hann sagði mér og lesendur Fréttabréfs ÖBÍ fengu svo notið vel því Páll var sögumaður góður og hafði hið bezta auga fyrir því skop- lega í tilverunni. Páll gegndi marg- víslegri fyrirgreiðslu við okkur af stakri samvizkusemi, var enda víða vel kunnugur á vettvangi og kunni hin beztu skil á því hversu að skyldi unnið hverju sinni. Hann var ljúfur í umgengni og létt yfir honum alla jafna og lagði sig fram í hverju verki. Hann fylgdist einkar vel með öll- um hræringum í þjóðlífinu og hafði ákveðnar skoðanir á mönnum og málefnum, kom gjarnan til mín ef báðir áttu lausa stund og skegg- ræddi við mig um hlutina enda átt- um við í ýmsu góða samleið og gott að heyra álit hans og skarpar skil- greiningar. Hann var margfróður og reyndur, hafði komið víða við um dagana, m.a. verið ritstjóri blaðs sem var opin- skátt og gagnrýnið í senn og hlut- verk ritstjórans ekki alltaf öfunds- vert, ef stungið hafði verið á einhverjum kýlum samfélagsins, en við það var hann alls óhræddur. Hann var greindur hið bezta og einkar vel ritfær og ekki langt síðan vel ritaðar kjallaragreinar hans birt- ust öðru hvoru í DV og þar að ýmsu vel vikið. Þjóðmálaáhugi hans var alla tíð mikill og sáust þess víða glögg merki á lífsleið hans. Páll var veiðimaður af lífi og sál en lítt gekk honum að fá vakið áhuga minn á veiðiskapnum og sagði oft að sér þætti miður, en það vissum við vel sem með honum unnum að hann var snillingur með veiðistöngina. Páll var að mennt prentmynda- smiður og þótti einstaklega fær í þeirri grein að sögn þeirra sem þar kunnu á gleggst skil. Hann var söng- maður mikill og góður og naut þess vel með öðrum að syngja á árum áð- ur. Kynni okkar náðu allt fram fyrir miðja síðustu öld er hann var kvænt- ur þeirri afbragðsfrænku minni, Að- alheiði Benediktsdóttur, hinni myndvirku mannkostakonu en leiðir þeirra skildi fyrir margt löngu. Ég veit ég mæli fyrir munn sam- starfsfólks míns hjá ÖBÍ þegar ég nú flyt Páli að leiðarlokum hugheila þökk okkar fyrir samverustundirnar og trúa verkafylgd um áranna fjöld. Þeim börnum hans, frændsystkinum mínum, og þeirra fólki eru frá okkur færðar einlægar samúðarkveðjur. Sjálfur þakka ég hlýjar og nota- legar stundir í návist hans bæði fyrr sem síðar. Páll hafði ákveðnar skoð- anir á eilífðarmálunum og því er honum allrar blessunar beðið á okk- ur ókunnum eilífðarvegi. Blessuð sé minning Páls Finnbogasonar. Helgi Seljan. PÁLL ÁGÚST FINNBOGASON )*  <8 88   << # , >  % :%?9 ,# 4   +,-   .      / 0           !     + %  !%%  8$# + %    #$# !# + %    - + %  !%% ( " # *  *    <@ 8  << 28 64 #/; 6 43   %,, &:,       1   2          !3 2) % ! 5) 5 5) ( " #   *   *   7 <  <<  6&)%A  $ 5:  4     $ %   &      '     (  ; %  6#   3 % ; %    #$& # !%%  ; % ; %    #$ ;  # 6 !%%  6# ; %    & ; !! 8& !%% 5 5) ( " #      ( -<   64 (, ,3# %#        ,    $ %   &  ,8 % !%%  53) 3 &% !%%    /&!# 3 &% !%%  - #6 4  !%%    %3     &  ,  !%% (         0 - - <   1& ,3   %  & ," &BC  4,3 ",   ,-        5           !   %   %"   !%%  0&/3&# + 0&/3&      %3 0&/3 !%%  /  % 0&/3& !%% ( 6  #  - -  8  << 6 #&&5 ,,#  *   7   / 0  &     '     (   #,#  (  ;       ;   !  (    0    #  2 D+-8 *  <<  & / & #3 &# ! ,# 4             5 %   / 0         !  +  + & 6   4 %, 5) ( " #    *    --   << 2 &!# )%#BA  4,3 ",   8   %    ,   '     (   E(-   $ " &   3) %#     &&   (

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.