Morgunblaðið - 21.07.2001, Síða 34

MINNINGAR
34 LAUGARDAGUR 21. JÚLÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Ingiríður Guð-laug Nikóde-
musdóttir fæddist á
Sauðárkróki 30.
október 1914 og
lést á Landspítalan-
um 12. júlí sl. For-
eldrar hennar voru
Nikódemus Nikulás
Jónsson, f. 10.9.
1871, d. 13.8. 1953,
og seinni kona hans
Valgerður Jóns-
dóttir, f. 12.5. 1880,
d. 4.8. 1934. Fyrri
kona Nikódemusar
var Mónika Stefáns-
dóttir, f. 20.8. 1874, d. 17.7.
1900. Guðlaug var yngst sex
syskina sem öll eru látin. Bróðir
hennar samfeðra var Stefán, f.
15.9. 1899, d. 13.2. 1988. Alsyst-
kini voru: Jón, f. 7.4. 1905, d.
8.10. 1983, Oddný, f. 11.5. 1906,
d. 3.11. 1993, Ingólfur, f. 5.7.
1907, d. 31.7. 1991, Sveinn, f.
30.9. 1908, d. 4.9. 1990, Guðrún,
f. 1.10. 1909, d. 8.11. 1922.
Árið 1932 giftist Guðlaug fyrri
manni sínum, Sveinberg Jóns-
syni, f. 7.7. 1910, d. 19.11. 1977,
og flutti hún með honum til
Blönduóss. Með honum eignaðist
Guðlaug þrjá syni, Brynjólf, f.
dóttir, Harald Nikódemus, f. 4.8.
1953, kona hans er Ingveldur
Gestsdóttir, Ara, f. 13.12. 1954,
Guðrúnu, f. 27.4. 1956, maður
hennar er Þórir Einarsson, og
Önnu Helgu, f. 28.1. 1960, maður
hennar er Guðgeir Gunnarsson.
Alls eignaðist Guðlaug því 13
börn.
Guðlaug bjó á Sauðárkróki á
bernskuárum, en flutti til Siglu-
fjarðar 11 ára gömul og ólst þar
upp til 16 ára aldurs, en 18 ára
fluttist hún til Blönduóss sem
varð heimili hennar í 40 ár. Eftir
óvænt fráfall Ara 1966 stóð Guð-
laug uppi sem ekkja með mörg
börn, flest ung en önnur upp-
komin. 1970 flutti hún til
Reykjavíkur með yngstu börnin.
Í Reykjavík starfaði hún lengst
af hjá heimilaþjónustu Reykja-
víkurborgar þar til hún fór á eft-
irlaun.
Nikódemus, Mónika og Val-
gerður voru öll af rótgrónum
skagfirskum ættum. Guðrún dó
barnung á Sauðárkróki en Guð-
laug og önnur systkini hennar
bjuggu sín manndómsár á Norð-
vesturlandi, flest á Króknum. Af-
komendur þeirra, sem eru fjöl-
margir, hafa af mörgum í
heimahéraði og víðar verið kall-
aðir „Nikkarar“. Þegar Guðlaug
lést átti hún 26 barnabörn og 24
barnabarnabörn.
Útför Guðlaugar verður gerð
frá Blönduóskirkju í dag og
hefst athöfnin kl. 13:30.
17.1. 1934, kona hans
er Brynja Bjarna-
dóttir, Jón Svein-
berg, f. 8.3. 1936,
kona hans er Sess-
elja Bjarnadóttir, og
Grétar, f. 13.10.
1938, d. 2.10. 1992,
kona hans var Guð-
rún Steingrímsdóttir.
Sveinberg og Guð-
laug skildu.
1942 kynntist Guð-
laug seinni manni
sínum, Ara Jónssyni,
f. 10.6. 1901, d. 6.1.
1966, kenndum við
Skuld á Blönduósi. Guðlaug
fluttist í Skuld til Ara árið 1943
er þau gengu í hjónaband og þar
var heimili hennar næstu þrjá
áratugina. Guðlaug og Ari eign-
uðust 10 börn, Karl, f. 14.8.
1943, kona hans er Bryndís
Kjartansdóttir, Þorleif, f. 9.4.
1945, d. 11.11. 1991, sambýlis-
kona hans var Hildur Gunnars-
dóttir, Ingibjörgu Þuríði, f. 31.5.
1946, barnsfaðir Gunnar Ár-
mannsson, Valgerði Margréti, f.
4.1. 1948, d. 3.7. 1994, barnsfaðir
Guðmundur Ólafsson, Jón, f.
20.4. 1949, Svein, f. 22.10. 1951,
kona hans er Bergljót Óskars-
Vegna hálfgildings loforðs ætlaði
ég að setja nokkur orð á blað í minn-
ingu móður minnar. Þegar kom að
verki þá varð lítið úr. Hvernig á
karlfugl á miðjum aldri í stuttum
pistli að segja frá móður sinni sem
átti tæpra 87 ára viðburðaríka ævi,
þar sem helstu og mikilvægustu at-
burðirnir voru þess eðlis að körlum
eru þeir lítt skiljanlegir eða óskilj-
anlegir? Þessvegna ætla ég í stað
þess að segja frá ævi þinni að reyna
að lýsa þeim hluta af lyndi þínu sem
mér fannst sérkenna þig.
Hamhleypa varstu eða berserkur.
Smámunasöm í venjulegu amstri og
gerðir þá mikið úr smáatriðum þó
að alltaf yrði þér mikið úr verki. En
skiptir um ham þegar áföll dundu
yfir sem fengu þá harðgerðustu til
að hika og þá var ekkert nema ró í
þér og kraftur og áræði og tekist á
við hlutina eins og þeir voru.
Sami víkingurinn sýndi sig þegar
þú, sem alla tíð hafðir verið fátæk
og gefið frá þér það sem var um-
fram nauðþurftir, ákvaðst á gamals
aldri að herða megingjarðir og safna
fyrir jarðarförinni af eftirlaununum.
Það tókst þér og raunar alltof ríf-
lega. Þú lést þá ekki á þig fá þó að
börnin þín bentu á að nú væri tími til
að gera vel við sig og að það væri
þeirra að jarðsetja þig með sóma-
samlegum hætti.
Trúuð varstu en ekki guðhrædd.
Trúuð, að ég held, eins og frændi
þinn, fátækt skáld í Skagafirði á 19.
öld, sem taldi greinilega að menn
hefðu rétt gagnvart guði en væru
ekki aðeins upp á náð hans komnir
eins og alþekkt brot úr einu ljóði
hans sýnir:
En viljirðu ekki orð mín heyra,
eilíf náðin guðdómlig,
skal mitt hróp af heitum dreyra
himininn rjúfa í kringum þig.
Ef það er svo að með skikkanlegu
lífi ávinni maður sér rétt til einhvers
betra í því næsta þá þarftu engu að
kvíða. Áhyggjulaus kveð ég þig því,
kerling, að þessu sinni.
P.S. Fyrir hönd aðstandenda Guð-
laugar Nikódemusdóttur þakka ég
starfsfólki í Furugerði 1 og sam-
ferðafólki þar fyrir frábæra vináttu
og gott atlæti sem hún bjó við síð-
ustu árin og minntist oft á.
Ari.
Elsku amma Gulla. Nú ertu sofn-
uð svefninum langa og færð að sam-
einast aftur manninum þínum og
börnum.
Það var mikið áfall fyrir mig þeg-
ar ég frétti að þú hefðir fengið heila-
blóðfall en enn verra fannst mér að
heyra að þú myndir ekki ná að jafna
þig að fullu eftir það, því ég vissi að
þú vildir ekki þurfa að vera algjör-
lega upp á aðra komin. Þú varst alla
tíð mjög sterk og ákveðin kona og
þitt sjálfstæði var það sem þér
fannst einna dýrmætast í lífinu. Því
var það í raun lán í óláni að þú skyld-
ir fá lungnabólguna og fá að sofna
svefninum langa því að þó að við
söknum þín öll mjög mikið þá var
þetta það sem þú vildir og við vissum
það öll.
Ég hafði alltaf mjög gaman af því
að koma í heimsókn til þín og alltaf
hafðir þú einhverjar nýjar kjaftasög-
ur til að segja manni. Svo áttir þú
alltaf einhvers staðar nammi í felum
sem manni var boðið uppá á meðan
maður hlustaði á það sem hafði gerst
hjá þér undanfarna daga. Mér er þó
ein heimsókn sérstaklega minnis-
stæð og það er þegar ég kom til þín
og bað þig um að hjálpa mér með
skólaverkefni sem ég átti að skila en
það var ritgerð um síldarævintýrið á
Sigló. Frá því ég var lítil hafði ég
heyrt þig vera að tala um þennan
tíma og alltaf birti aðeins yfir þér
meðan þú talaðir um þennan löngu
horfna tíma. Svo sátum við í eina
þrjá tíma við borðið inni í Furugerði
og töluðum saman. Mér er þetta sér-
staklega minnisstætt vegna þess að
þér var aldrei neitt vel við það að
einhver væri að spyrja þig persónu-
legra spurninga, frekar vildir þú
segja frá því sem þér fannst merki-
legt og fannst öðrum koma eitthvað
við og hitt mátti liggja kyrrt þar sem
það var, þ.e. í fortíðinni. En þarna
mátti ég spyrja þig eins og ég vildi
en þó var mislangur tíminn sem þú
tókst í að svara og stundum leistu á
mig hornauga eins og þetta væri
eitthvað sem mér kæmi ekki við en
alltaf svaraðir þú þó.
Ég man líka eftir því að þegar við
frænkurnar, Tinna, Leifa og ég, vor-
um saman og eitthvert vandamál
kom upp eða að við skildum ekki
eitthvað af öllum hinum lífsins undr-
um þegar við vorum litlar þá tókum
við okkur alltaf allar saman og leit-
uðum að þér hópuðumst svo í kring-
um þig og spurðum þig því við viss-
um að þú vissir allt og gast alltaf
leyst þetta fyrir okkur, og það brást
aldrei. Einnig var hægt að treysta
þér fyrir öllum okkar leyndarmálum
og aldrei kjaftaðir þú frá þeim.
Þú munt alla tíð eiga þinn stað í
hjarta mínu og ég vona að þér líði vel
þar sem þú ert núna.
Berglind Þóra.
GUÐLAUG
NIKÓDEMUSDÓTTIR
✝ GuðmundurKristján Ágústs-
son fæddist á Sæbóli
á Ingjaldssandi í Ön-
undarfirði 30. janú-
ar 1918. Hann lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á Ísafirði 12. júlí
síðastliðinn.
Guðni Sveinn
Ágústsson fæddist á
Sæbóli 20. septem-
ber 1922. Hann lést
á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Ísafirði 17.
júlí síðastliðinn.
Foreldrar þeirra
voru Elísabet Anna Guðnadóttir
og Ágúst Guðmundsson, ábúend-
ur á Sæbóli. Systur þeirra eru
Steinunn (Una), f. 2.9. 1920, d.
4.12. 1996 í Reykjavík, og Jónína
Sigríður, f. 6.7. 1926, búsett á
Flateyri, gift Pétri Þorkelssyni,
saman eiga þau fimm börn sem
eru Elísabet, Ágúst, Baldur, Þor-
björg og Sævar. Fyrir átti Jónína
dótturina Guðrúnu Pálsdóttur.
Útför þeirra bræðra fer fram
frá Sæbólskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Bræðurnir frá Sæbóli III á In-
gjaldssandi eru látnir með fimm
daga millibili. Systkinin voru fjög-
ur og eru þrjú þeirra nú látin en
Una, sem hélt heimili með þeim
bræðrum á Sæbóli, dó úr krabba-
meini árið 1996.
Við höfum átt margar ljúfar og
góðar stundir úti á Sandi. Ýmis at-
vik rifjast nú upp. Það voru ófáar
ferðir farnar út á Sand, á vél-
sleðum þegar ófært var annars á
bíl yfir Sandsheiðina. Móttökur
voru alltaf hlýlegar. Á vetrum,
þegar kuldahrollur var í mönnum
eftir sleðaferð, dugði ekkert annað
en að smala öllum í flýti inn í
hlýjuna. Fyrst skyldi fá yl í kropp-
inn og bakkelsi sem rennt var nið-
ur með góðu kaffi áður en haldið
var í fjárhúsin. Þar næst tilheyrði
að fara í göngur um svæðið, niður
að sjó, að læknum, í kirkjuna og
fleiri staði sem Sandurinn hefur
upp á að bjóða. Að gömlum ís-
lenskum sið tóku þeir bræður á
móti gestum sínum á hlaðinu. Þá
skipti ekki máli hvernig viðraði.
Þeir voru yfirleitt skyrtuklæddir
og Mundi þá í stutterma skyrtu.
Eins og víðast í sveitum landsins
skorti þá bræður ekki umræðuefni
en veður og bátar var þeim þó
hugleiknast. Þar tvinnaðist saman
áhugamál þeirra og lífsbjörgin
sjálf, að lifa af því sem landið gaf
og láta sig kapphlaup efnislegra
gæða litlu varða. Þeir bræður voru
hagleiksmenn og vandir til hugs og
handar. Guðni var kunnur víða fyr-
ir vandaða smíði nokkurra trébáta.
Einn þeirra er Hringur Ís-305 sem
Kristján hefur róið undanfarin
sumur. Mundi fylgdist hins vegar
náið með veðrinu og færði ná-
kvæmlega í bækur hitastig og
veðrabreytingar. Fréttir af fiskiríi
voru þeim ofarlega í huga en segja
má að þeir hafi tilheyrt hinni eig-
inlegu stétt útvegsbænda sem nú
er hverfandi.
Bræðurnir undu hag sínum vel á
Sandi þar sem kyrrð og friður
réðu ríkjum. Þar höfðu þeir allt
sem þeir þurftu á að halda. Nátt-
úran var þeim hjartfólgin og nýttu
þeir afurðir hennar, berin og
fjallagrös.
Þeir voru elskir að dýrunum,
hundinum og rollunum. Það mátti
ekki minnast á að fækka fénu.
Okkur er sérstaklega minnisstæð
gönguferð með Munda þar sem
heimalningurinn Kobbi og hund-
urinn voru með í för. Atvik sem þá
gerðist er lýsandi dæmi um viðhorf
þeirra bræðra til dýranna. Í göng-
um fór Mundi fremstur í flokki í
Barðann. Hann gekk syllurnar
eins og ekkert væri þótt hengiflug
væri í sjó fram. Þarna var hann á
heimavelli og þekkti hverja þúfu.
Guðni lætur eftir sig margt
handverkið, bæði úr járni og tré.
Hann gerði t.d. módel af bátnum
Öldunni, sem Mundi átti, og renndi
marga fallega hluti úr tré, eins og
lampafætur, skálar, kertastjaka,
litla rokka og margt fleira.
Þetta er aðeins brot af öllum
þeim góðu og fallegum minningum
sem við eigum um þá bræður,
minningum sem við munum varð-
veita.
Kristján og Hanna Dís.
GUÐMUNDUR
KRISTJÁN OG
GUÐNI SVEINN
ÁGÚSTSSYNIR
Hann Þorsteinn
Erlingsson, föður-
bróðir minn, hefur
kvatt þessa jarðvist á
87. aldursári sínu. Þar
fer maður sem naut
þess sem lífið hafði upp á að bjóða.
Hann hafði gaman af svo mörgu m.a.
má nefna hestamennsku og útreiðar-
túra, ferðalög og brids. Þorsteinn
hafði góða frásagnargáfu og var ég
ÞORSTEINN
ERLINGSSON
✝ Þorsteinn Er-lingsson fædd-
ist í Vestmannaeyj-
um 21. júlí 1914.
Hann lést 10. júní
síðastliðinn. Útför
Þorsteins fór fram
frá Dómkirkjunni í
Reykjavík mánu-
daginn 18. júní.
oft svo heppin að njóta
hennar. Hann gat eytt
löngum tíma í að fræða
mig um ætt mína og
uppruna. Ég var stolt af
honum frænda mínum,
þar fór hjartahlýr mað-
ur sem hafði ávallt já-
kvæða lífssýn. Þor-
steinn var snyrtimenni
og sannur sjentilmaður
af gamla skólanum.
Þannig mun ég minnast
hans.
Ég sé hann fyrir mér
einhvers stað ar úti í
náttúrunni þar sem
hann æir í ferð áhesti sínum, situr á
steini, bregður hendi sinni fyrir aug-
un til varnar gegn sólinni og horfir
yfir sjóndeildarhringinn.
Að lokum eftir langan, þungan dag
er leið þín öll, þú sest á stein við veginn,
og horfir skyggnum augum yfir sviðið,
eitt andartak.
Og þú munt minnast þess,
að eitt sinn, eitt sinn, endur fyrir löngu
lagðir þú upp frá þessum stað.
(Steinn Steinarr.)
Ég er þakklát Þorsteini fyrir það
hvað hann var pabba mínum góður
bróðir, ég votta börnum hans og eft-
irlifandi ættingjum og systkinum,
mína samúð. Hvíl í friði.
Þín frænka,
Lilja Einarsdóttir.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 551 3485 • Fax 568 1129
Áratuga reynsla
í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Vaktsími allan sólarhringinn
896 8284