Morgunblaðið - 04.09.2001, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 ÞRIÐJUDAGUR 4. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðrún Árna-dóttir fæddist á
Húsavík 23. júní
1912. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ 27. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Árni Jónatansson
trésmiður og Matt-
hildur Gunnarsdótt-
ir. Þau eru bæði lát-
in. Systkini Guðrún-
ar voru Óli Fossberg
Árnason og Emilía
Árnadóttir, þau eru
bæði látin.
Guðrún giftist Snorra Jóns-
syni, verkamanni frá Hóli í
Höfðahverfi, hinn 9. maí 1953.
Hann er látinn. Börn Guðrúnar
eru: 1) Óli Fossberg, býr á Eski-
firði, maki Bára Guðmundsdótt-
ir, eiga þau ellefu börn, tuttugu
og fimm barnabörn og þrjú
barnabarnabörn. 2) Reynir
Bergmann Skaftason, býr í
Reykjavík, maki Jóhanna Cron-
in, eiga þau fjögur börn og fjög-
ur barnabörn. 3) Hákon Eiríks-
son, látinn. 4) Hulda
S Yodice, fóstur-
dóttir Guðrúnar,
býr í Bandaríkj-
unum, maki John
Yodice, eiga þau
tvo syni og eitt
barnabarn.
Guðrún fluttist
barnung frá Húsa-
vík til Akureyrar. Á
Akureyri starfaði
hún í skóverksmiðj-
unni Iðunni, en
lengst af starfaði
hún í kjötiðnaði hjá
Kaupfélagi Eyfirð-
inga. Árið 1956 flytur Guðrún
ásamt fjölskyldu sinni til Reykja-
víkur. Guðrún var vinnusöm og
féll henni sjaldan verk úr hendi.
Hún starfaði lengi hjá Bæjarút-
gerð Reykjavíkur og einnig hjá
fleiri fyrirtækjum meðan heilsan
leyfði. Guðrún hafði verið mikill
sjúklingur hin síðari ár og dvaldi
á hjúkrunarheimilinu Skógabæ
síðustu árin. Útför Guðrúnar fer
fram frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Elsku mamma, nú er komið að
kveðjustund, er þú yfirgefur þetta
jarðneska líf, fullkomlega södd líf-
daga. Nú lýkur jafnframt þeim lík-
amlegu þrautum sem hrjáð hafa þig
undanfarin ár. Margs er að minnast,
það hellast yfir mig minningar frá
barns- og unglingsárunum heima á
Akureyri.
Það var yndislegt að alast upp í
Norðurgötunni á Akureyri, hjá þér,
afa og ömmu. Oft var glatt á hjalla
heima, ærslin voru oft mikil þegar
ég, Hulda og Reynir vorum í essinu
okkar. Þá var oft notalegt að
skreppa niður á neðri hæðina og fá
ískalda mjólk og brauðbita hjá þér
og Snorra. Ég man líka þegar ég var
að koma úr skólanum og kom stund-
um við hjá þér þegar þú varst að
vinna í pylsugerðinni hjá KEA. Þá
gafstu mér oft harðbrasaða kótilettu
eða heita pylsu. Þá voru hátíðisdag-
ar hjá mér.
Árin liðu, við flytjum til Reykja-
víkur. Þar áttum við öll saman ynd-
islegt ár. Svo kemur að því að ég flyt
til Eskifjarðar. Þá var vegalengdin
orðin mikil á milli okkar og ekki
mikið um dagleg samskipti. Nú var
síminn notaður til að afla frétta af
ykkur þarna fyrir sunnan. Alltaf
voru það sérstakar ánægjustundir
þegar ég átti leið til Reykjavíkur og
heimsótti þig í Kötlufellið. Þá fékk
maður alltaf kræsingarnar sem
maður þekkti svo vel og fannst svo
góðar. Enginn bjó til betri kjötsúpu
en þú. Nú verða mikil viðbrigði að
geta ekki komið til þín í Kötlufellið
þegar maður á leið í borgina, en
svona er lífið.
Fyrir nokkum árum fór að halla
undan fæti hjá þér. Heilsan sem er
það mikilvægasta í lífi hvers manns
gaf sig og sjúkdómar gerðu vart við
sig. Oft varstu sárþjáð. Þegar þú
fékkst heilablóðfallið lamaðist og
misstir málið, þá æðraðist þú ekki
heldur sóttir styrk þinn í trúna á
Guð sem allt vald hefur á himni og
jörðu. Þú lagðir líf þitt og vandamál í
hendur guðs, strax á unga aldri og
hefur fylgt boðum hans allt þitt líf
og nú ertu horfin á hans fund.
Elsku mamma, ég kveð þig með
þakklæti og djúpum söknuði.
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Hvíl í friði.
Þinn sonur,
Óli Fossberg.
Mig langar til að minnast kærrar
tengdamóður minnar Guðrúnar
Árnadóttur eða Gunnu eins og hún
vildi láta kalla sig.
Fyrst eftir að ég kynntist Reyni
syni hennar sá ég oft glæsilega konu
í svartri kápu ganga niður götuna
framhjá versluninni þar sem ég
vann, hún hægði á sér og leit að
glugganum og hélt svo áfram. Ég
hafði orð á þessu við tilvonandi kær-
asta minn og þá kom glott á hann og
sagði hann mér að þetta væri
mamma sín.
Þegar við síðan fórum að vera
saman fór hann með mig heim því að
hann vildi kynna mig fyrir móður
sinni, stjúpa, fóstursystur og afa.
Ég, feimin og saklaus 17 ára stúlkan
var með hnút í maganum af kvíða en
það breyttist fljótt því mér var strax
frá byrjun tekið með opnum örmum.
Síðan eru liðin rúm 39 ár og aldrei
borið neinn skugga þar á.
Þar sem foreldrar mínir bjuggu í
fjarlægu landi og ekki mikið um
hringingar á milli landa á þessum
árum var gott að geta leitað til
Gunnu þegar ég þurfti á ráðlegg-
ingum að halda. Hún miðlaði af sinni
reynslu og þekkingu.
Þegar ég átti von á mínu fyrsta
barni og hún hafði heyrt mig segja
að ég ætlaði að fæða barnið á Fæð-
ingarheimili Reykjavíkur tók hún
ekki annað í mál en að fara með mér
og heilsa upp á Huldu Jensdóttur
því að þær þekktust og bað hún
hana að annast mig og sýndi mér
heimilið. Svona var Gunna, hugsaði
fyrst og fremst um aðra.
Þá eru ótaldar allar góðu stund-
irnar sem við áttum á sunnudögum
þega við hjónin komum með börnin
okkar í pönsukaffi. Enginn bakaði
eins góðar pönnukökur eða eldaði
eins góðan mat né bakaði betri tert-
ur að okkar mati. Alla hátíðsdaga
vorum við í faðmi fjölskyldunnar,
með henni, Snorra og föður hennar
sem bjó hjá þeim hjónum á meðan
hann lifði. Eftir að hún var orðin ein,
búin að missa eiginmann og föður
sinn, var hún öllum stundum hjá
okkur. Tók þátt í öllu með okkur á
meðan heilsan leyfði. Síðan fór hún á
Hjúkrunarheimilið Skógarbæ í des-
ember 1998. Við áttum margar góð-
ar stundir með henni þar. Ég vil
nota tækifærið og þakka læknum,
hjúkrunarfólki og öðru starfsfólki
fyrir alla þá hjartahlýju og ástúð
sem þau sýndu okkur fjölskyldunni
og þá sérstaklega síðustu tíu dagana
fyrir andlát hennar. Það mun seint
gleymast. Það verður skrítið á
næstu jólum að hafa ekki elsku
Gunnu tengdamóður í sínu sæti hjá
okkur en ég veit að henni líður vel
núna þar sem hún er kominn til
Drottins og ástvina sinn sem farnir
eru.
Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert
bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig hvílast,
Leiðir mig að vötnum, þar sem ég má næðis
njóta.
Hann hressir sál mína, leiðir mig um rétta
vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal, óttast ég
ekkert illt,
því þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð frammi fyrir fjendum
mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga mín,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Ég vil votta elsku Reyni, Óla,
Huldu, Nínu og fjölskyldum þeirra
mín dýpstu samúð. Megi góður Guð
styrkja þau og blessa.
Jóhanna.
Hlýjan sem umvefur huga minn
og yljar mér um hjartarætur
eru minningar sem tengjast þér
sem í upphafi voru þínar rætur.
(G. Bergmann.)
Jæja, elsku amma, þá ertu loksins
búin að fá hvíldina sem við öll fáum
að lokum. Þetta er okkar hinsta
kveðja til þín og er hún skrifuð með
söknuði og tárvotum augum, en
jafnframt þakklæti fyrir allar þær
yndislegu stundir sem við áttum
með þér í gegnum árin. Þær eru ótal
margar minningarnar sem streyma
um huga okkar á þessari stundu.
Amma í Kötló eins og við oftast köll-
uðum þig var alltaf svo fín og sæt og
þér var ekki sama hvernig þú leist
út, hárgreiðslan varð að vera í lagi
og skartgripirnir á sínum stað. Já,
elskan, þú varst nú svolítið pjöttuð
og höfðum við gaman af því. Við vor-
um líka að rifja upp sunnudagana
sem voru ómissandi þegar við kom-
um öll saman í pönnsukaffi hjá þér
og Snorra afa, en þú bakaðir heims-
ins bestu pönnukökur. En það var
ekki bara á sunnudögum sem við
komum til þín, heimili þitt stóð okk-
ur alltaf opið, jafnt á degi sem nóttu.
Og þú varst alltaf til staðar þegar
við þurftum á að halda og gafst þér
endalausan tíma til að sinna okkur.
Þú hafðir stórt hjarta og vildir allt
fyrir alla gera og sást aðeins það
góða og fallega.
Elsku amma, þú varst alveg ein-
stök manneskja. Síðasta vikan sem
við áttum öll saman er okkur afar
dýrmæt, að hafa fengið að vera hjá
þér og halda í höndina þína er eitt-
hvað sem við gleymum aldrei. Við
báðum saman, grétum saman og
hlógum saman, já, elskan við gátum
líka hlegið að öllu því skemmtilega,
sem við rifjuðum upp því það var
alltaf svo stutt í brosið hjá þér. Þú
varst yndisleg.
Elsku amma, við vitum að nú líður
þér vel og ert komin til Snorra afa
og allra hinna.
Við kveðjum þig með tár á hvörmum
og óskum þess af öllu hjarta
að drottinn góður með opnum örmum
taki þig til ljóssins bjarta.
(S. Pétursson.)
Guð varðveiti þig að eilífu.
Þín barnabörn,
Anna, Guðrún, Karl
og Reynir.
Elsku langamma, nú ertu komin
til himnaríkis og orðin að fallegum
engli. Við vitum að nú líður þér vel,
en við söknum þín samt mjög mikið.
Nú eigum við ekki eftir að koma oft-
ar til þín á sunnudögum niður í
Skógarbæ. Við eigum margar falleg-
ar minningar um þig sem við geym-
um í hjörtum okkar að eilífu. Takk
fyrir allar stundirnar sem við áttum
saman, elsku langamma.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson.)
María Ósk og Hanna Karen.
GUÐRÚN
ÁRNADÓTTIR
við Nýbýlaveg, Kópavogi
Skreytingar við
öll tækifæri
Langirimi 21,
Grafarvogi
587 9300
Samúðarskreytingar
Samúðarvendir
Kransar
Kistuskreytingar
Brúðarvendir
)$  
 

$ 




3



$$%
F 5#2:?
&
## * + )G9( 
'() !  8H
 +

  
 + 

  
8( -,,7
 "
=  
= 
6)(+))<" !  <)% 
 !* ) ! 
) !  
       !     "
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.


#
  " 
&

   
3


!
 
+
 

  $
 2
G2& 7


 4 !! )-C
& 9/"
)
$ & "
!+ "
 

" !  (

 






3


 7  2 "
1 

#
  

& 


! &!
  
 
    







2$

2$


' + /"
(  )"
2+

 #
      #   &  

! &!
 
 

   

   








#

6?




+>  

)() !D
  ("
:

#
  
  $  " +

:.$ 

2

 '(  " 

 * )# 
#   !3 !   
 # )
 * )  3 9
 E  4!!  "
1 

 #
    #  & 


! &!



 


 
   
 
  $



$ #%

2$
&
##?
// /   
3  ).-
  ("
 
 ' 9/
9/)
 ' $(/ < 

)
 '
 !
 '"