Morgunblaðið - 28.12.2001, Blaðsíða 51

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. DESEMBER 2001 51
✝ Friðjón Kristins-son fæddist í
Jarðbrúargerði í
Svarfaðardal 30. maí
1925. Hann lést á
heimili sínu í Reykja-
vík 16. desember síð-
astliðinn. Hann var
elsta barn hjónanna
Kristins Gunnlaugs-
sonar, trésmiðs og
bónda á Hjalla við
Dalvík og Jóhönnu
Guðrúnar Jónsdótt-
ur. Eftirlifandi systk-
ini Friðjóns eru: 1)
Gunnar Reynir, maki
Ingibjörg Arngrímsdóttir, og eiga
þau tvö börn, Gígju og Úlfar; og
Elín Sóley og á hún einn son,
Kristin, maki Steinþóra Þórisdótt-
ir og eiga þau tvö börn. Hálfsystk-
ini Friðjóns af fyrra hjónabandi
föður hans voru: Gunnlaugur,
Rósa og Þorleifur, öll látin.
Friðjón kvæntist í júlí 1950 Frið-
riku Margréti Guðjónsdóttur, f. 2.
okt. 1916 og lifir hún mann sinn.
Börn þeirra eru: 1) Elsa Björg, f.
23. nóv. 1951, gift
Bjarna Oddssyni, f.
12. nóv. 1948 og eiga
þau þrjár dætur. 2)
Sveinbjörn, f. 22.
mars 1954, kvæntur
Sigrúnu Árnadóttur
og eiga þau þrjú
börn. Einnig eignað-
ist Sveinbjörn son
fyrir hjónaband,
Magnús Arnar. Frið-
jón ól einnig upp
stjúpdóttur, Önnu
Jónu. Hún er gift
Bertil Friberg og
eiga þau tvær dætur.
Starfsvettvangur Friðjóns var
alla tíð á Dalvík. Hann var versl-
unarstjóri í mörg ár og fyrsti um-
sjónarmaður Byggðasafns Dalvík-
ur að Hvoli. Síðustu tuttugu
starfsárin vann hann hjá Pósti og
síma á Dalvík sem afgreiðslumað-
ur. Síðustu sex árin bjuggu þau
hjón í Reykjavík.
Útför Friðjóns fer fram frá Dal-
víkurkirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Í dag kveðjum við elskulegan
bróður minn er andaðist eftir
snarpa baráttu við illvígan sjúkdóm
16. desember síðastliðinn. Árið 1999
greindist hann fyrst með þennan
sjúkdóm og gekkst þá undir erfiðar
aðgerðir en naut síðan tveggja
góðra ára Aldrei heyrðist æðruorð
um sjúkdóminn, öllu tekið með jafn-
aðargeði.
Friðjóni var margt til lista lagt
og fengu sveitungar hans að njóta
þeirra hæfileika. Var gjarnan til
hans leitað er mannfagnaðir voru
haldnir.
Einnig lék hann með Leikfélagi
Dalvíkur á sínum yngri árum og
þótti takast vel til og var í stjórn fé-
lagsins um árabil. Auk þess
skemmti hann á samkomum með
upplestri og flutningi gamanmála.
Friðjón var einstaklega skapgóður
maður, þó ákveðinn þegar því var
að skipta. Ætíð var hann reiðubú-
inn að rétta öðrum hjálparhönd,
ekki síst þeim er minna máttu sín.
Varð hann mjög vinsæll maður.
Aðeins lítið minningarbrot frá
bernskudögum. Faðir okkar dó frá
okkur ungum. Einn daginn kom
Friðjón bróðir okkar heim með fag-
urlega útskorið dúkkurúm sem
hann hafði sjálfur smíðað af miklum
hagleik fyrir litlu systur sína. Og
gleðin var óblandin hjá lítilli hnátu.
Friðjón hafði yndi af hestum og
naut þess að annast um sín eigin
hross og fara í útreiðartúra með
vinum sínum. Hann hafði sérstaka
ánægju af að lesa góðar bækur,
ekki síst á sviði ættfræði og um
hagi lands og þjóðar. Þegar Friðjón
var á 17. ári stefndi hann á nám en
varð að hætta við sökum veikinda
afa okkar sem var helsta stoð móð-
ur okkar eftir andlát föður okkar.
Hafði Friðjón þó ríka hæfileika til
náms.
Árið 1995 fluttu þau hjón Frið-
rika og Friðjón til Reykjavíkur og
vissum við að það var erfið ákvörð-
un fyrir hann. En á móti kom að
þar var hann nálægt börnum sínum
og naut nærverunnar við þau síð-
ustu æviárin. Þau bjuggu sér fal-
legt heimili í Dverghömrum 8 því
þau voru samtaka í snyrtimennsk-
unni.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Að lokum votta ég Friðriku og
öllum öðrum aðstandendum inni-
lega samúð og ég þakka bróður
mínum innilega umhyggjuna sem
hann sýndi mér og mínum. Með
fylgir kveðja frá syni mínum og
fjölskyldu hans. Guð blessi minn-
ingu góðs drengs.
Elín S. Kristinsdóttir.
FRIÐJÓN
KRISTINSSON
✝ Pétur HafsteinnPétursson var
fæddur í Reykjavík
24. september 1932.
Foreldrar hans voru
Pétur Guðfinnsson
bifreiðastóri, f. 13.
febrúar 1899, d. 10.
mars 1985, og Guð-
björg Guðmundsdótt-
ir, f. 20. september
1905. Systkini Péturs
eru Guðfinnur, Sig-
urbjörg, Sigríður,
látin, Karl og Una.
Pétur kvæntist
Ernu S. Júlíusdóttur,
börn þeirra er Guðfinna, Guðríður
Katrín, Guðbjörg Lilja og Júlíus
Pétur. Síðar kvæntist Pétur Lilju
Bögeskov, sonur þeirra er Haf-
steinn Þór, sonur Lilju er Smári
Grétar. Með Gerðu
Eiríksdóttur átti
Pétur Eyrúnu Ingu.
Eftirlifandi kona
Péturs er Edda
Hermannsdóttir,
hennar börn eru
Hermann, Bryndís,
Dagný, Sverrir og
Viðar. Barnabörnin
eru 13 og barna-
barnabörnin 5.
Pétur hóf störf hjá
Olíufélaginu hf. 1.
september 1946 þá
14 ára og starfaði
hjá því í 53 ár, fyrst
sem sendisveinn síðar sem bíl-
stjóri og loks á aðalskrifstofu.
Útför Péturs fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Elsku Pétur afi.
Nú ert þú hjá Guði og orðinn að
engli. Er við skreyttum jólatréð sett-
um við þig einnig á það. Við viljum
þakka þér fyrir allar stundirnar sem
við áttum saman, sérstaklega þökk-
um við fyrir er við horfðum á Tomma
og Jenna saman heima hjá þér og
ömmu.
Afi, við pössum ömmu fyrir þig og
allir hinir.
Elsku amma okkar, Guð passar afa.
Guð læknar ekki allt en hjálpar okkur
í sorg okkar. Afa líður betur núna og
við ætlum að hjálpa þér.
Benjamín Jochum, Dóróthea Sig-
ríður og Kristjana Anna.
Fyrir tæpum tveimur árum greind-
ist þú með illvígan sjúkdóm sem þú
barðist við æ síðan. Orusturnar urðu
margar, sumar unnust en aðrar töp-
uðust. Frá upphafi var ljóst að erfitt
yrði að vinna stríðið og svo fór að lok-
um að þú varðst að játa þig sigraðan
en okkur sem vorum með þér síðustu
dagana er ljóst að þú varst hvíldinni
feginn.
Þrátt fyrir tengsl kynntumst við
ekki að ráði fyrr en upp úr 1990 þegar
þú og móðir mín hófuð sambúð. Sam-
skipti og vinátta þróaðist hratt á
næstu árum enda ávallt mikill sam-
gangur á milli fjölskyldu minnar og
ykkar. Þegar þið hófuð að byggja rað-
hús í Grafarvoginum í ársbyrjun 1995
reyndi ég að hjálpa eftir mætti og
urðum við þá strax miklir mátar. Eft-
ir að ég flutti í Grafarvoginn með fjöl-
skyldu mína haustið 1997 urðu þær
margar gönguferðirnar til ykkar
mömmu í kvöld- eða síðdegiskaffi. Þú
hafðir mikið yndi af útiveru og voru
þínar bestur stundir tengdar veru
ykkar mömmu í Hnausi við upp-
græðslu og aðrar framkvæmdir. Þar
hafið þið í sameiningu komið upp
sælureit sem þið skírðuð Víðigerði.
Þar skín natni og umhyggja úr hverju
handbragði en dvöl þar mun framveg-
is hljóma öðruvísi en áður. Þar vantar
hvellin og snjöll tilsvör, beittan húm-
orinn og ákveðnar skoðanir þínar sem
enginn komst hjá því að heyra. Þú
hafðir lengi óskað þess að sett yrði
upp hlið við innkeyrsluna að bústaðn-
um en heilsubrestur hafði komið í veg
fyrir að af því yrði. Það varð þér því
mikil ánægja þegar þú fékkst með þér
austur hóp manna síðastliðið haust til
að setja upp hliðið og veit ég að sú
framkvæmd gladdi þig mjög. Tryggð
þín við Olíufélagið ESSO var einstök
enda varð það fljótt hluti af ferðalög-
um fjölskyldu minnar erlendis að
finna bíla, leikföng eða annað með
merki ESSO til að færa Pétri afa. Góð-
ir vinir eru vandfundnir og eiga fæst
okkar marga slíka. Þrátt fyrir 36 ára
aldursmun náðum við mjög vel saman
og varðst þú strax einn af mínum allra
bestu vinum. Fyrir það er ég þakk-
látur. Þeir sem þekktu okkur báða
höfðu oft á orði að við værum líkir.
Okkur fannst óþarfi að henda því sem
„kemur að góðum notum síðar“. Þetta
kölluðum við „gullin“ okkar og gerðum
óspart grín að, „þetta eru genin“.
Þetta gátu jafnt verið gamlar spýtur,
brotnar gangstéttarhellur eða gamlir
bílavarahlutir. Þetta kom sér oft vel og
gengum við hvor í gull annars jafnt og
okkar eigin. Ég á ennþá mörg gull sem
ég veit að þú hefðir viljað nýta en af því
getur því miður ekki orðið.
Þeir eru margir sem sakna eigin-
manns, föður, tengdaföður, afa, lang-
afa og ekki síst einstaks vinar. Ég
kveð þig með miklum söknuði, kæri
vinur, og veit að við hittumst síðar og
þá verður vel tekið á móti mér.
Þinn vinur,
Viðar Karlsson.
Við Pétur áttum samleið í 23 ár, og
á þeim árum komum við okkur upp
hlýlegu heimili er við byggðum hús í
Garðabænum. Þegar við hófum bú-
skap átti ég fyrir einn son og Pétur
fimm börn. Síðan eignuðumst við einn
son saman og Títla hundurinn sem við
áttum og veitti mörgum ánægju náði
17 ára aldri. Svo fóru tengdabörnin að
koma eitt af öðru og í framhaldi þess
urðu barnabörnin tólf á jafn mörgum
árum. Það var því oft líf og fjör í Eini-
lundinum hjá okkur. En svo fór að
leiðir okkar lágu ekki lengur saman.
Pétur var góður maður og vil ég
þakka fyrir þau ár er við áttum saman
í þessari jarðvist.
Ég bið Guð að styrkja Guðbjörgu,
háaldraða móður Péturs sem dvelur á
Hrafnistu. Einnig alla þá er syrgja
hann sárt og sendi þeim mínar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Vor ævi stuttrar stundar
er stefnd til Drottins fundar,
að heyra lífs og liðins dóm.
En mannsins sonar mildi
skal máttug standa’ í gildi.
Hún boðast oss í engils róm.
(Einar Ben.)
Lilja.
PÉTUR HAFSTEINN
PÉTURSSON
 %
  
   
 
 
 
&

   

H

, : H * 
;G7
 &+&
-


  



 
 9  
"($$
8+   )+
  H  
   )+
(H   )+
H H   ( 
)+
;0)+H   ))@ )+
0:)(0 )@++:)+ &; '+ 
//*2
 %
 
  

,.4
-8
 : :
   -
&
 
  5'=
&
/

   


 -

* '

./

    
.8+)+2
5
%


 '  - 
/ 


.

,    2
  "!  
>

 



 '/

2/
 
 >

 
2
 
6
 
%  ?
/-    
,
 1
  
2
 

 
 '-   
    @' 4' 
,//
' 
 /


/'* 
 
:) 2
 %


 '    

 
45M4
5

 :  
( )
-

 
   
 .-4 '     !  
"$+$
0'*)()+ 00/ 
M0)+2


  
   
 

  
  



,4
05


, .+F! / B"
.+F! 
  3 4'   .-

   

-9)+
/* )/* //*
/// %  2
 %
 
  

   &

 
0

@2454
 ; DG

%&'!(&
    3 4'    .- -   A  

(  )+
    ) 
+  ) 
0)+  )  0:  ) 
  ) 0)+ 

%0)+ 
.(0)+)+ K 
//* ///*2