Morgunblaðið - 08.05.2002, Page 29

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. MAÍ 2002 29
NÚ ER stutt stór-
áforma í milli í Reykja-
vík – nokkrum vikum
fyrir kosningar. Fram-
tíð borgarinnar virðist
ráðast af sífelldum
uppákomum.
Í aðdraganda kosn-
ingabaráttu voru kynnt
af ráðandi meirihluta í
borginni, R-listanum,
áform um að taka stór-
an bita af einni af grón-
ustu eyjum okkar og
áhangandi stærstu ný-
byggðasvæðum í Graf-
arvogi og þar upp af,
og flytja þaðan grjót í
grjótflutningabílum gegn um
Reykjavík til að demba því í sjóinn
út af Eiðisgranda vestast í vestur-
bænum. Búa til 40 ha landfyllingu
undir 900 íbúða byggð. Ekkert smá-
ræði af stórgrýti sem verður í þess-
um flutningum gegn um byggðina á
næstu árum, með tvöföldu umhverf-
isslysi, í Geldinganesi og á strand-
lengjunni í vesturbænum. Kostnað-
ur ómældur, líklega 3–4 milljarðar,
sem mætti kannski nota til þarfari
hluta fyrir íbúana. Þetta tvöfalda
umhverfisslys samþykkja ekki að-
eins Vinstri grænir, sem hafa hátt
um að vera umhverfissinnar, heldur
beitir þeirra maður á listanum Árni
Sigurðsson sér beinlínis fyrir því og
er í forsvari að verja það.
Þegar borgarstjóri áttaði sig á
andstöðunni við þessi óhugsuðu
áform, sem engar kannanir höfðu
farið fram á og lýsti sér m.a. í undir-
skriftamótmælum á nokkrum dög-
um, þá brá hinn snjalli pólitíkus við.
Jú, jú, Ingibjörg Sólrún ætlaði að
hlusta. Ekki að vísu hætta við að
eyðileggja stöndina eða hlusta á rök
um að svona stóraukin
umferð gegn um bæinn
og út á Seltjarnarnes
gengi ekki og að bæta
aukaumferð á Hring-
brautina gegn um vest-
urbæinn sé næstum
óframkvæmanleg, eins
og Gestur Ólafsson
skipulagsfræðingur
benti á. Hvað þá að
bíða með að festa þetta
í samþykktu skipulagi
þar til sjálfsagðar
kannanir hefðu farið
fram, á umhverfisáhrif-
um á byggðina sem
fyrir er eða nokkru
öðru. En engar rannsóknir hafa far-
ið fram þarna.
Borgarstjóri brá við á sinn hátt.
Hún bauð blaðamönnum á vegum
borgarinnar í flugferð yfir bæinn,
svo þeir gætu í góðviðri tekið mynd-
ir af svæðinu úr háloftum og til-
kynnti til að róa vesturbæinga að
900 íbúa byggðin væri úr sögunni,
nú ætti að minnka íbúðabyggðina á
þessu svæði í bara 700 íbúða byggð.
En rúsínan í pylsuendanum var að
nú skyldu KR-ingar að fá úthlutað
þarna niðri æfingasvæði fyrir knatt-
spyrnu, sem þeir eru í sárri þörf fyr-
ir og hafa verið að krefjast úrlausn-
ar. Við þessa hugdettu var bara
ekkert farið að hugsa fyrir aðstæð-
um. Þetta er semsagt, eins og allir
vita sem búa þarna, mesti rokrass í
Reykjavík. Ekki verið margir dagar
síðan mátti lesa þetta tilboð til KR-
inganna að maður geti ímyndað sér
að auðvelt sé að sparka þarna bolta.
Þegar norðan- og vestanáttin kemur
af hafinu er iðulega varla stætt með
vestustu húsunum. Og alla daga er
að sjálfsögðu „hafgola“ hluta úr degi
og hún er býsna kræf líka. Síðan
Ingibjörg Sólrún tilkynnti um svæði
fyrir KR-ingana er það orðinn
standandi brandari þegar Kári rífur
í hár og föt: Það er líklega ekki fót-
boltaveður í dag? En eins og annað;
engar veðurathuganir hafa verið
gerðar þarna og liggur ekki fyrir
hve marga daga á ári væri „fótbolta-
veður“ eða hve marga daga það væri
brúklegt nema hluta úr degi. Ein-
hverjir hafa sagt: Má ekki bara
byggja varnarvegg? Varla trúi ég
því að áformin séu að byggja svo há-
an virkisvegg fyrir útsýnið úr vest-
urbænum að ekki verði það séð
nema úr hæstu húsum. Ég bý á 7.
hæð og þar gengur saltið úr sjórok-
inu upp á glugga, eins og allir vest-
urbæingar átta sig á. Ef raunveru-
lega er vilji til að leysa vanda
KR-inga, því er ekki reynt að finna
þeim stað t.d. í meira skjóli sunnan á
nesinu?
En það fylgdi skyndiyfirlýsingu
borgarstjóra um nýtilhögun á skipu-
lagi sem var verið að samþykkja í
borgarstjórn, að nú mundi verða far-
ið í að gera umhverfiskannanir fyr-
irfram, sem væri nýjung! Það hefði
aldrei verið gert fyrr í skipulagi!
Getur verið frá því hún kom í borg-
ina, og einkum eftir að hún og henn-
ar fólk lagði niður umhverfismála-
ráð, sem búið var að byggja upp með
vægi og áhrif á við aðrar nefndir.
Það var lagt undir eða spyrt við heil-
brigðisnefnd.. En áður fyrr, meðan
umhverfismálaráð fékk að lifa og
hafði vægi, voru allar skipulagshug-
myndir unnar frá upphafi í sam-
vinnu við það. Þá létum við sem þar
sátum t.d. gera líffræðilegar rann-
sóknir á fjörunni neðan við Korp-
úlfsstaði og við Eiðið út í Geldinga-
nes og víðrækar straumamælingar
inn á Sundin til að forða í skipulagi
frá að olía og annað slíkt bærist þar
innum allt. Fyrir liggur að engar
kannanir á straumum, veðri, botni
vegna hæðar nauðsynlegra fyllinga
o.s.frv. hafa verið gerðar – en búið
að samþykkja í borgarstjórn að
þarna verði bara sett nýtt manngert
land.
Í stefnuskrá R-listans fyrir kosn-
ingar frá 1994, ef ekki líka 1998, var
Reykvíkingum heitið því að kæmist
það fólk að stjórnvelinum ætluðu
þau „að stöðva bruðl og vanhugsaðar
skyndiákvarðanir“. Síðan eru 8 ár og
enn, mánuði fyrir kosningar, þykja
slíkar vanhugsaðar ákvarðanir og
bindandi ekkert mál. Enda eru þær
fleiri þar sem svona er í pottinn búið.
Eitt liggur ljóst fyrir að næsta
áratug muni stórir grjótflutningabíl-
ar aka með stórgrýti gegn um Graf-
arvogshverfin, miðbæinn og vest-
urbæinn og demba því í sjóinn með
tilheyrandi raski, fjúki og umróti
fyrir vesturbæinga að búa við, ef R-
listinn nær yfirhöndinni. Ekkert
skjól verður í „umhverfissinnuðum“
Vinstrigrænum, sem komnir eru um
borð og beita sér fyrir tvöföldum
umhverfisspjöllum. Öll vitleysan er
bara fest í sessi, í skipulagi, fyrir
kosningar.
Sparka bolta, sparka bolta og svo
snúa þeir sér í hring, sungu krakk-
arnir, en að þeirri aðferð úr barna-
leikjum sé beitt á framtíðarskipulag
höfuðborgarinnar er óneitanlega du-
lítið skondið.
Sparka bolta – í hávaðaroki
Elín Pálmadóttir
Reykjavík
Þegar norðan- og vest-
anáttin kemur af hafinu
er iðulega varla stætt,
segir Elín Pálmadóttir,
og alla daga er hafgola
hluta úr degi og hún er
býsna kræf líka.
Höfundur er blaðamaður og
fyrrverandi borgarfulltrúi.