Morgunblaðið - 31.12.2002, Page 44

Morgunblaðið - 31.12.2002, Page 44
44 ÞRIÐJUDAGUR 31. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ                                   BRÉF TIL BLAÐSINS Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi. ÞAÐ mun hafa verið á sl. hausti, sem ég átti símtal við Styrmi Gunnarsson ritstjóra og spurði hann hvort ekki mætti vænta þess að Morgunblaðið endurreisti mannorð Jóns Blöndal hagfræðings, en blaðið lagði hann í einelti um miðjan fimmta áratug lið- innar aldar. Sakirnar voru þær einar að Jón Blöndal var í hópi „lögskiln- aðarmanna“, en þeir vildu fresta skilnaði við Dani um sinn. Töldu að „hraðskilnaður væri einkum til þess að eiga hægra um vik að þjóna hags- munum Bandaríkjanna. Þeir Jón Blöndal og Finnbogi Rútur Valdi- marsson, fyrrum ritstjóri Alþýðu- blaðsins, gáfu út tímaritið Útsýn“, en það blað skýrði fyrst íslenskra blaða frá tilmælum ríkisstjórnar Banda- ríkjanna 1945 til ríkisstjórnar Ís- lands um að fá 3 landsvæði á Íslandi, Keflavíkurflugvöll, Skerjafjörð og Hvalfjörð, til leigu sem herstöðvar til 99 ára. Jón Blöndal ritaði fjölmargar greinar í Allýðublaðið og Skutulblað ísfirskra jafnaðarmanna. Friðfinnur Ólafsson, móðurbróðir Jóns Baldvins Hannibalssonar, bauð mér með sér síðsumars árið 1946. Við höfðum þá haft náið samstarf í kosningum þeim er færðu Gylfa Þ. Gíslasyni þingsæti. Höfðum ásamt harðsnúnu liði hótað klofningi Al- þýðuflokksins ef Gylfa yrði ekki tryggt öruggt þingsæti. Friðfinnur var starfsmaður gjald- eyrisnefndar. Um þessar mundir komu hingað til lands „jeppar“. Frið- finnur bauð okkur Sveini Helgasyni stórkaupmanni að fara með sér vest- ur í Djúp. Hannibal Valdimarsson kom á vélbát frá Ísafirði að sækja okkur ferðafélagana. Við fórum í Æðey og hlýddum á Ásgeir bónda flytja ljóð Einars Benediktssonar. Þau kunni hann öll utanbókar. Síðan fórum við í Ögur, þar var Hafliði bróðir Friðfinns og mágur Hanni- bals. Síðan héldum við til Ísafjarðar og dvöldumst þar eina nótt. Mér er einkum minnisstætt kvöldið, þá las Hannibal það sem hann kallaði „að- senda merkisgrein“ sem mun hafa verið eftir bróður hans Finnboga Rút. Greinin fjallaði um herstöðvar- tilmæli Bandaríkjamanna. Finnbogi Rútur kallaði Ásgeir Ásgeirsson Loðinn lepp og Stefáni Jóhanni sendi hann kaldar kveðjur. Synir Hannibals sátu ungir sveinar á palli og hlýddu lestrinum. Þeir voru Jón Baldvin, Arnór og Ólafur. Jón Blön- dal hagfræðingur ritaði fjölda greina í Skutul, þær voru af svipuðum toga. Ég sendi Jóni Baldvin skeyti og spurði hann hvort ekki væri tími til kominn að endurreisa mannorð Jóns Blöndal, baráttufélaga Hannibals og Finnboga Rúts, kvað Styrmi rit- stjóra fúsan til þess að ljá honum pláss. Jón Baldvin hefur ekki svarað þessu skeyti mínu. Nú hvet ég hann til þess að verða við áskorun minni. PÉTUR PÉTURSSON, þulur. Hnippt í Jón Baldvin Frá Pétri Péturssyni Jeppinn sem Friðfinnur Ólafsson færði systur sinni í Unaðsdal. Sigurður Norðdal sagði að Unaðsdalur væri fegursta bæjarnafn á Íslandi. Pétur Pét- ursson þulur, ferðafélagi Friðfinns, um borð í bátnum sem flutti jeppann. Myndin er fengin frá safni sem opnað verður á Snjáfjallaströnd. Lilja Helgadóttir og Ólafur Egilbertsson léðu myndina góðfúslega. ÞAÐ var hér einn blíðviðrisdaginn í fyrra, í svipuðu tíðarfari og nú um stundir, að undirritaður stóðst ekki mátið og opnaði hænsnakofann til að lofa hænunum að spóka sig í góða veðrinu enda sólskin. Um er að ræða gamla íslenska hænsnastofninn, landnámshænurnar, þessar litfögru. Eru þetta hænur af venjulegri stærð og svo dverghænur af sama stofni, hálfgerðar maddömur, sem maður nokkur á Ísafirði gaf konu minni. Jæja. Líður nú á daginn og sól gengur undir. Fer þá húsfreyjan að huga að því að láta hænurnar inn. En hvað sér konan? Hún sér að hún Litla-Hvít húkir á steypta vatnsrör- inu og hún Litla-Brún situr við hlið- ina á henni og breiðir annan vænginn sinn yfir hana, eins og hún sé að vernda hana og passa. Þegar nánar er að gáð, kemur í ljós að Litla-Hvít er orðin lasin og hefur sig ekki inn í hænsnakofann, þrátt fyrir að orðið sé kalt og hráslagalegt. Þótt allar hinar hænurnar séu komnar inn til sín, tekur Litla-Brún að sér hjúkr- unarkonuhlutverkið og hlynnir að vinkonu sinni á þann fallega hátt sem að framan greinir og veitir henni hlýju sína. Þetta þótti konunni ein- stök og fögur sjón. Því miður náðist ekki ljósmynd af atvikinu. En Litla- Hvít var sett á sjúkradeild ásamt vinu sinni Litlu-Brún henni til trausts og halds og náði sér fljótlega. Stundum leyfa menn sér að tala um skynlausar skepnur. Ætli hún Litla-Brún falli í þann flokk? HALLGRÍMUR SVEINSSON, Hrafnseyri. Skynlausar skepnur? Hallgrímur Sveinsson skrifar

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.