Vísir - 10.12.1980, Qupperneq 16

16 "
Miðvikudagur 10. desembér l&SÖ.
lesendur hafct oröið
í iólaösinni á Böggiapóststofunni:
Frábær
blónusia
4216-6154 hringdi.
Mig langar til þess að þakka
fyrir frábæra þjónustu sem ég
fékk hjá Bögglapóststofunni á
dögunum.
bangað þurfti ég að leita eins
og undanfarin ár fyrir jólin, þvi
ég hef ávallt sent syni minum
sem býr i Kanada hangikjöt fyrir
jól hvert ár. Hann hefur búið i
Manitoba en er nii fluttur til
Bresku Kólumbiu og stúlkurnar á
Bögglapóststofunni upplýstu mig
um að þangað mætti ekki senda
kjöt.
En þær gerðu meira. Þær
hjálpuðu mér að taka kjötið úr
pakkanum svo ég væri ekki að
senda það til þess eins að þvi yrði
hent eða það eyðilagt og þær létu
sig hafa það að eyða dýrmætum
tima i jólaösinni til að aðstoða
mig. Mig langar að koma þökkum
á framfæri fyrir þessa frábæru
þjónustu.
„Frábær þjónusta á
Bögglapóststofunni” segir bréf-
rita ri.
Ruglingslegup
Morgunpösfur
Otvarpslns
Tilmæii lii kvikmyndahúsaeigenda:
uppiýsingar um
íslenskan texta
Gunnar Andrésson
skrifar:
Það er mörgum okkar
sameiginlegt að eiga
erfitt með að vakna i
svartasta skammdeginu
Frábærlr
bæitir
Hermanns
Gunnar skrifar:
Það er alltaf verið aö kvarta
yfir hinu og þessu en mig langar
til að hæla.
Það er Hermann Gunnarsson
sem ég vil hæla, fyrir frábæra
iþróttaþætti i Útvarpinu. Hann
hefur þennan léttleika til að bera
til að gera fjölmiðlaefni aðgengi-
legt og skemmtilegt, og væri nær
fyrir suma kollega hans að taka
þetta til athugunar en að hjakka
alltaf i sama farinu. Hermann er
frábær.
og hefur svo verið lengi.
Menn em eitthvað illa
fyrir kallaðir að fara út i
myrkrið, en allir verða
þó að rifa sig upp og
halda til vinnu.
Ég hef haft þann háttinn á að
kveikja á útvarpinu þegar ég hef
verið vaknaður og láta það hjálpa
mér tilað „finna taktinn’ og kom-
ast i gang. En nú er það ekki hægt
lengur.
Astæðan er sú að Morgunpóst-
urinn i útvarpinu sem er á þeim
tima er ég vakna er svo y fir máta
þungur og ruglingstegur að við að
hlusta á hann Iangar mann aftur
undir sængina. Þar er fjallað um
vandamálog aftur vandamál þátt
eftir þátt, aldrei neinn léttleiki
eins og ekki séu til það margir
hlutirsem gætu verið upplifgandi
ef um þá væri fjallað i þessum
þætti.
Núsegireinhver sem svo að þá
eigi ég bara að slökkva á útvarp-
inu ef mér liki ekki það sem þar
er á boðstólum. Þetta er auðvelt
að segja, en ég sem greiði min af-
notagjöld vill fá eitthvað fyrir
aurana og ég man þá tið að
Morgunpósturinn var ágætis
þáttur snemma á morgnana.
Kristinn hringdi.
Mig langar að koma á framfæri
tilmælum til kvikmyndahúsa
borgarinnar eða forráðamanna
þeirra, en þau eru að þess verði
getið i auglýsingum ef viðkom-
andi mynd sem auglýst er er ekki
með islenskum texta. Ég fór i
Borgarbió á föstudaginn siðasta,
var narraður þangað til að sjá
mynd sem heitir „Djúpt i hálsi”.
Þetta er japönsk mynd með
þýsku tali, þar sem talið passar
engan veginn við hreyfingu var-
anna á leikurunum og enginn
islenskur texti.
Ég hef rekið mig á það hvað eft-
ir annað núna að kvikmynda-
húsaeigendur auglýsa ekki hvort
islenskurtexti er með myndunum
en það finnst mér vera nauðsyn-
legt.
Þá væri fróðlegt að fá svar við
Hringið i
síma 86611
milli kl. 2-4
eða skrifið til
lesenda-
síðunnar
Haraldur Haraldsson
hringdi.
Ég er með dálitið sniðuga hug-
myndsem mig langar til að koma
á framfæri. Það er út af þyrlunni
sem fórst á dögunum, TF GRO.
Ég er með þá tillögu hvort ekki
mætti hef ja fjársöfnun til kaupa á
annarri vél sömu gerðar fyrir
Landhelgisgæsluna.
þvi hvort leyfilegt er að hafa
miðaverð 1600 krónur eins og á
þær myndir þar sem ekki er isl.
texti. Myndin i Borgarbiói er
örugglega mynd sem þeir hafa
fengið ódýrt og kostnaður þvi
litill. Ég hef ekkert á móti þessu
biói og hef séð þar margar góðar
myndir, en þetta fór alveg með
það. Þá auglýsa þeir að ströng
passaskylda sé við dyrnar en ég
fylgdist með unglingum sem eru
langt frá því að vera 16 ára fara
þarna inn og það var ekkert
Jón Sigurðsson skrifar.
Ég vil taka undir það sem sagt
hefur verið um fþróttaþátt Sjón-
varpsins i' blöðum að undanförnu,
en þær raddir sem hafa tjáð sig
um hann hafa nánast allar verið
fremur neikvæðar gagnvart þeim
sem þar ráða rikjum.
Ég skal að visu viðurkenna að
oft finn ég þar ýmislegt sem ég
hef gamanaf aðhorfa á, en þess á
milli þarf ég og aðrir auðvitað að
sitja undir efni sem á ekkert
erindi i sjónvarp.
Nokkur dæmi: Nú rennur upp
sá árstimi að sjónvarpið ferð að
sýna frá skfðamótum erlendis, en
þær sýningarfara þannig fram að
sýndir eru fleiri tugir keppenda
renna sér niður sömu brekkuna.
Þetta er ékki sjónvarpsefni, þvi
þetta er algjörlega tilbreytinga-
laust og nægir að sýna myndir af
tveimur þremur bestu til að fá að
sjá viðkomandi brekku og stað-
hætti.
Listdans á skautum er ekki ið-
kaður hérlendis enda engin að-
staða fyrir hendi til þess. Samt er
þetta efni sýnt iþróttaþátt eftir
iþróttaþátt, svo manni verður
alveg nóg um og kýs að halda sig
fjarri sjónvarpstækinu.
Svokallaðir islenskir fimleikar
sem tröllriða dagskránni af og til.
Þetta eru ekki fimleikar, heldur
frúarleikfimi og leikfimi krakka.
Hvers vegna ekki að sýna sjúkra-
leikfimi alveg eins?
Þetta var bara smásýnishorn.
Hinsvegar er hér hægt að nefna
athugað hvað þeir væri gamlir.
Þetta er bara sölutækni.
Svar:
A skrifstofu Verðlagsstjóra
fengum við þær upplýsingar að
miðaverð á almennar sýningar
væri 1600 krónur, og væri ekki
gerður greinarmunur á þvi hvort
myndin væri með islenskum texta
eða ekki. Hinsvegar væri hægt að
sækja um hækkun á miðaverði
væri um sérstaklega dýra mynd i
innkaupi að ræða.
nokkur atriði sem ég held að
menn séu almennt sammála um
að séu gott efni i iþróttaþætti
Sjónvarpsins: Sýningar frá
keppni i handknattleik, körfu-
knattleik og knattspyrnu, ekkert
þó of langdregið heldur draga
saman i stutta mynd helstu atriði.
Sýningar á júdó, badminton og
lyftingum, framsett á sama hátt.
Útkoman er sú að það eigi að
sýna stuttar glefsur og koma viða
við. Láta á þær iþróttir sem hér
eru iðkaðar hafa forgang, og i
guðanna bænum sjónvarpsmenn
hættið með þessar sifelldu fim-
leikamyndir, skiðamyndir, list-
dans á skautum og hvað þetta
heitir nú allt saman.
Hvað á
að gera?
B.K. skrifar.
Getur einhver lesenda þessara
orða frætt mig á þvi hvað hægt er
að gera gagnvart þeim búvöru-
verðhækkunum sem nú hafa riðið
yfir þjóðina af fullum krafti. —
Þetta eru svivirðilegustu hækk-
anir sem ég man eftir þótt af
mörgum sé að taka að undan-
förnu, þvi' þær koma i kjölfar
samninga og eins og hnefahögg
framan i' þá sem nú undirbúa
jólahald.
VANDIÐ VAUD
i A EFNI i
IÞROTTAÞATT