Vísir - 10.12.1980, Blaðsíða 27

Miðvikudagur 10. desember 1980.
VÍSIR
27
Jólagetraun vísis:
Hrelndýrln enn
í verkfalli
Samningar hafa enn ekki
tekist i kjaradeilu hreindýra og
Jólasveinsins þannig að á ferð-
um sinum fyrir þessi jól veröur
hann að notast við dráttardýr og
farartæki sem tiltæk eru i
hverju landi.
Eitthvað hefur þó farið úr
böndunum hjá Sveinka að þessu
sinni og virðist sem nautið á
myndinni hafi fulla samúð með
góðkunningjum sinum, hrein-
dýrunum.
Við minnum á verðlaunin,
sem i boði eru i Jólagetraun Vis-
is, en þau eru samtals að verö-
mæti rúmlega 530 þúsund krón-
ur. Stereó útvarps- og kassettu-
tæki frá FACO að verðmæti 330
þúsund krónur er i fyrstu verö-
laun, fataúttekt i FACO fyrir 75
þúsund krónur i önnur verð-
laun, og loks eru tiu plötuvinn-
ingar, islenskar plötur að eigin
vali i hljómdeild FACO.
Þátttakendur i Jólagetraun
Visis klippa út myndina i dag
ásamt nafnseðlinum og geyma
ásamt þeim tveimur sem þegar
hafa birst og þeim sjö, sem eftir
eiga að birtast. Seinna birtum
við upplýsingar um hvert og
hvenær senda á lausnirnar.
Starfsmaður FACO heldur á fyrstu verðlaunum, stereó útvarps- og
kassettutæki. Einnig heldur hann á nokkrum þeim hljómplötum,
sem heppnir þátttakendur i Jólagetraun Visis geta valið úr.

,Það var ef til vill ekki skynsamlegt aö mæta irauðuin fötum”.
JÚLAGETRAUH VlSIS 3. HLUTI
Jólasveinninn er staddur i:
A)[^]Spáni B)[[[[]italiu C)[ | Grikklandi
Nafn
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Heimilisfang.......................................
Sveitarfélag.......................................
svomœlirSvarthöíði
MONTE CARLO SPILAVITI RIKISINS
Þá er runninn upp sá timi i
landinu þegar takmörkunum er
háð hvar menn geta höndlað
með peninga. Lokun bankanna,
nema sparis jóðsins á Skaga-
strönd, er meiriháttar áfall
fyrir daglegt viðskiptalif i land-
inu, og verður verra með hverj-
um deginum sem liður. Ekki er
t.d. búið að selja nema einn og
hálfan milljarð af þeim rikis-
skuldabréfum, sem boðin voru
út nú siðast, og vantar þvi
helming upp á, að allt seljist.
Sala ríkisskuldabréfa, sem
byggist á óhemjulegri þörf
rikisins fyrir peninga, kemur til
viðbótartekjum vegna fjárlaga,
tolla og lánsfjárætlunar. Samt
virðist ekkert duga, og það nýj-
asta i tillögum ráðherra er að
leggja niður stórfelidan iðnað til
að jafnvirða viðsvosem eins og
eina stórvirkjun.
Þegar menn eru að býsnast
fyrir þvi að Hjörleifur
Guttormsson skuii leggja til að
hætt verði rekstri Álversins til
að spara rafmagn upp á eina
stórvirkjun á það dæmi sér slík-
ar rætur i islenskri fjármála-
pólitík, að alveg er óþarfi að
hnýta i ráðherrann. Hann talar
aðeins þeim tungum, sem hing-
að til hefur verið talað i pen-
ingamálum og þótt sjálfsagt og
gott. Það er auðvitað fræðilga
rétt, að með þvi að hætta
rekstri álversins sparast mikið
rafmagn. Hins vegar finnst
mönnum það algjör fjarstæða —
sem það lika er.
En önnur fjarstæða hefur
verið samþykkt af ölium flokk-
um og þótt hið mesta snjallræði,
og er hún þó meira en jafngildi
fjarstæðunnar um Álverið. Hér
er átt við rikisskuldabréfin. Með
sölu á rilíisskuldabréfum hefur
verið horfið frá þeirri grund-
vallarreglu, að ldta peninga
ávaxta sig í gegnum atvinnu-
tæki og athafnir einstakiinga og
félaga. i stað þess er búið til
kerfi, þar sem dauður peningur-
inn er látinn ávaxta sig án þess
að hann leiði nokkuð annað af
sér en vextina. Þessi fjármála-
stefna er ekkert annað en sand-
kassaleikur og matadorspil,
sem með tímanum þýðir at-
vinnu og rekstarkreppu, sem
þegar lætur mjög á sér kræla f
öðrum atvinnurekstri en þeim,
sem annaö tveggja rikið annast
eða ábyrgist. Álverið hefur sem
sagt verið lagt niður, svo menn
hafi nóg rafmagn.
Að likindum hefur langvar-
andi verðbólga og þörf fyrir
fjármuni ráðið þvi að allir
flokkar hafa tekið að sér að
ábvrgjast þá helstefnu i efna-
hagsmálum, sem sala rikis-
skuldabréfanna er i þeirri mynd
sem hún hefur verið fram-
kvæmd. Einnig kemur til stöð-
ugur jarmur bankamanna um
sparifé ogskortá sparifé ogsvo
meðferð á sparifé á verðbólgu-
tima. Sparifé getur verið ágætt
sé það notað. En á islandi hefur
aldrei verið þörf fyrir óhreyft
sparifé í neinni mynd, og allra
sist að það geti orðið mesti
gróðavegur landsins að eiga
sparifé rikissku ldabréfum á
sama tima og atvinnuvegirnir
svelta.
Nú kunna menn að segja að
ríkið hafi þörf fyrir milljarða
rikisskuldabréfanna Eins og er
þarf rikið að greiða margfalt
verð fvrir þessa miiljarða að
lokum, og mun verða gaman að
sjá þær æfingar, sem þá veröa
teknar upp til að losna við
greiðsluskvlduna sem þegar er
orðin fáránleg. En það merki-
lega er að rikisskuldabréfin
hafa auðveldað mjög þá aðför
að atvinnuvegum og einkafram-
taki, sem hér hefur lyft grettis-
tökum á undanförnum áratug-
um. i þeim efnum eiga allir
flokkar jafna sök, og hafa allir
veriðjafn langt til vinstri. Jafn-
hliða því að greiða handhöfum
rikisskuldabréfa milljarða á
milljarða ofan skattfrjálst á
hverju ári, Jeggst rikisvaldið
með ofurþunga skattheimtu á
fyrirtækin i landinu, og hlifir
hvergi þeim megin á sama tima
og það, rikið, er með hrikaieg-
ustu yfirboð á peningamark-
aði, sem þekkjast i heiminum.
Hvergi nokkurs staðar dettur
mönnum i hug að hægt sé
fjölfalda peningaeignina eina
með sveltiaðgerðum á öörum
vettvangi nema á tslandi.
Svarthöfði.