Vísir - 03.03.1981, Blaðsíða 16

VANDARHÖGG
Theodór Einarsson á Akranesi sendir okkur þessar
vísur:
Lag.... Minning um mann.
Núætla þeir hjá kerf inu aðfara aðf lengja menn,
f jörutíu og átta vandarhögg.
Ég skelf á öllum beinum, í skinninu ég brenn
ég skellti í mig stórri Whisky-lögg.
Því hver veit nema ég
verði á þeirra veg
sú reynsla yrði alveg hræðileg.
Hann Vilhjálmur á Brælufirði vildi kaupa skip,
en veskið hans var aiveg auralaust.
Hann bað því sína ríkisstjórn að borga þennan grip
hann borga skyldi dallinn strax í haust.
Ég segi þér með sann
þeir leystu onum hann,
og flengdu þennan myndarlega mann.
Hann Þórarinn í Þrautakoti þurfti að kaupa naut
en Þórarinn er karl með mikið þor.
Hann bað einn sterkan kommisser að bjarga sér í þraut
hann borga skyldi tarfinn strax í vor.
Ég segi þér með sann,
þeir leystu onum hann
og flengdu þennan myndarlega mann.
Einn vildi fá sér bif reið, en var alveg aurastopp
hann Oddur, sem að kenndur er við Hdl.
Hann bað þá f yrir sunnan að bjarga sínum kropp
hann borga skyldi allt um næstu jól.
Ég segi þér með sann
þeir leystu onum hann
og flengdu þennan myndarlega mann.
Að ganga hér um lausgirtur er ekki heiglum hent
í hverju skoti leynist þessi smán.
Betra er að hafa um sig beltið reyrt og spennt
og biðja ekki nokkurn glóp um lán.
Ef ertu auralaus
ver ekki með neitt raus:
Binda skalt þú brækur yfir haus.

Sammála Darngúðri
Ráðagóð hringdi:
Ég er innilega sammála svari
„barngóörar” vegna fyrirspurn-
ar sem birtist i lesendasiöu um
þaö hvernig stjórna megi aö
drengur að stdlka veröi til.
Ég hef sjálf reynt þetta og tókst
vel.
Best væri aö konan vissi aö
egglos heföi dtt sér staö og heföi
þá samfarir, og eins þaö aö gæta
þess aö hafa ekki haft samfarir
fyrir egglos.
Fróöíegt væri aö fréttasiöar frá
fyrirspyrjanda hvort þetta heföi
ekki tekist.
verðum að íhuga
hessi mál í tíma
Náðum í mink
Dann flaginn
Jenný skrifar:
Ég held aö viö sem eigum ketti
séum dýravinir, ekki bara katta-
vinir, svo við erum ekki á móti
hundahaldi hér i borg, þó að þeir
sem hunda eiga viröist halda okk-
ur óvini sina og ég skil ekki af
hverju það ætti aö vera.
Að minu áliti þá mega allir eiga
dýr sem fara vel meö þau og láta
þau ekki flækjast hungruö og köld
úti. Þetta á viö um öll dýr. Ég hef
átt hross, hunda, kýr, kindur og
ketti, og aö öllum þessum dýrum
ólöstuöum þá finnst mér kettirnir
skemmtilegastir og vitrastir.
bess vegna á ég núna bara einn
kött og er hann betri félagi en
margur maöurinn. Aö halda þvi
fram aö kettir séu heimskir er
bara vitleysa. Þeirhafa oft setiö i
vöggu hjá ungbarni og báöum liö-
iö vel og þrifnari dýr er ekki hægt
aö. finna.
Svo er þaö sagan af honum
Gulla minum.
Ég átti heima á Möðrufelli i
Eyjafiröi og flutti þaöan til Akur-
eyrar sem er 20 km leiö og var
meö Gulla i bil, en hann vildi ekki
búa á Akureyri svo eftir vikuna
var hann kominn i sveitina aftur
og enginn veit hvernig hann rat-
aöi, hann var bara þar einn dag-
inn. Mömmu hans Tibrá átti ég
lika og viö náöum einu sinni I
mink, sem var á leiö I hænsnahús-
ið. Minkurinn staðnæmdist þeg-
ar hann sá köttinn og ég var meö
teppi I höndunum, þvi eitthvaö
var ég aö viöra úti, henti þvi á
minkinn og náöi handfestu á
skottinu á honum og hélt þar til
fólk kom til hjálpar. Já, viö
veiddum mink þann daginn og
"siöan eru nú nokícur ár.
Svo biö ég bara aö heilsa
hundavinum og öllum öörum
dýravinum um land allt.
Reynir P. skrifar:
Ég sá hinn merka þátt sjón-
varpsins um málefni aldraðra um
daginn og þótti ástandið þar
ömurlegt. Ég er sannfærður um
aö svona vandamál veröur að
leysa og þaö fljótt.
En hvernig gerum við þaö, án
þess að auka skattaálögur á al-
menning?^
Þaö hlýtur aö vera ljóst aö
býggja þarf húsnæöi yfir þaö fólk
sem ekki getur bjargaö sér sjálft.
Helgi Sigurðsson
skrifar:
NU á þessu ári ætlar Póst- og
simamálastofnunin að fram-
kvæma þaö sem alþingi sam-
þykkti á sfnum tima, aö viö I
Reykjavlk mættum alls ekki tala i
sima eins og áöur, nú ætti aö láta
okkur borga, eins og aöra lands-
menn. En þvi miöur hafa sumir
þingmenn, sem sjálfir eru búsett-
ir i Reykjavik, en kjörnir i ein-
hverju kjördæmi úti á landi, tekiö
Aldraö fólk býr margt hvert i
tveggja hæða húsum og aðstaða
er alls ekki ætluð fyrir sjúklinga.
Væri ekki vert að ihuga þessi mál
fyrir okkur i tima. Ég tel að það
sé rétt að við sem erum komin yf-
ir fimmtugt, förum þegar að
hugsa til þess að einhverntima
sækir ellin okkur heim, og þá er
eins gott að vera viðbúinn henni.
Þaö hlýtur að vera okkar ábyrgð,
og við getum ekki látið okkur
fljóta sofandi að feigðarósi.
bannig þyrftum viö ekki að hafa
þá mjög svo ósmekklegu stefnu,
aö Utbreiöa alls kyns gróusögur
um aö viö i Reykjavik höfum það
alltof gott. Nú er árangurinn aö
koma fram, meö skrefatalning-
unni sem er að sjálfsögðu ekkert
annað en gifurlegar skattaálögur
á okkur borgarbúa.
Gömul kona sagði I einu dag-
blaöanna um daginn: „Þeir elta
okkur fram af grafarbakkanum
með skattlagningu” og vissulega
taka allir borgarar undir þessi
orö.
En Póst-og simamálaráöherra
áhyggjur af auknum sköttum I
þessu efni. En á meðan ástandið
er eins og það er i dag, veröum
viö aö hlaupa undir bagga aö
minu mati og hjálpa þessu fólki.
Það gætum við gert meö þvi að
greiöa okkar hluta i þessar bygg-
ingar, hversvegna ekki frjálst
eins og þeir i Kópavogi eru að
gera. Hvers vegna getum við i
Reykjavik ekki gert það sama?
Menn eru alltaf aö tala um
þrýstihópa, en geta þessir hópar
ekki drifiö urj hjúkrunarheimili?
getur ef hann vill bjarga sjálfum
sér og öðrum, sem eiga sök á
þessu, svo þeir veröiekki hér eftir
kallaöir „óvinir höfuöborgarinn-
ar”.
Þaö er með þvi aö þessi
skammarlega skrefatalning veröi
mjög rúm, til dæmis 10—20 min-
útur og aöeins á skrifstofutima,
en Póst- og simamálastofnunin
fullyrti aö þetta væri sett vegna
ofnotkunar sima hjá ýmsum
fyrirtækjum.
Ég skora á ráöherra aö sýna i
verki aö hann er ekki óvinur
okkar á höfuöborgarsvæöinu.
ðvlnir höfuðborgarinnar