Vísir - 08.05.1981, Blaðsíða 20

Bj «-*•- W»l— ^ ^ |,i,o, o, I.. -1 «"> w. " 'X HvoI.i bo.nv— |>o "•»"•» ®* »."’.•• ^ \ \ . k|.l ., ..ki. 4 *kkw otS*9>.
10 heilræði!
Varúð við ár og vötn!
VÍSLR
Föstudagur 8. maí 1981
slaO fyrlr unglinga?
Einn í hiólastól skorar á „fundvísan” mann:
Nemandi úr
Hagaskóla hringdi:
Áskorun til Æskulýösráös um
aö opna skemmtistaö fyrir
unglinga i miöbæ Reykjavikur
kom i Hagskóla fyrir nokkru
siöan og skrifuöu margir undir
þessa áskorun. Mér leikur hug-
ur á aö vita hvaö Æskulýösráð
ætlar aö gera i málinu og hvetja
ráðið til þess aö aðhafast eitt-
hvað. Varla er hægt að hundsa
undirskriftir 2000 unglinga, svo
Æskulýösráö hlýtur að hafa ein-
hver svör um það hvað eigi aö
gera fyrir unglingana.
A annarri hliö miöanna eru 10 hcilræöi varöandi varúö viö ár og vötn.
Miðarnir vel gerðir
Orðsending frá
lesendasíðunni
Stuðningsmaður
hringdi:
Varla þurfum viö einstak-
lingarnir aö vera aö benda á
hversu nauðsynlegt er aö
styrkja starf Slysavarna-
félagsins, það þekkja flestir af
þeim afrekum sem félagiö er
sifellt aö vinna, við björgun og
þjónustu viö okkur Islendinga.
Ég vil hins vegar sérstaklega
þakka þeim hjá Slysavarna-
félaginu fyrir þaö hvað sölufólk
happdrættismiöanna er vel
valiö og hversu vel miðarnir
sjálfir eru gerðir. A annarri hliö
miðanna eru 10 heilræöi, til
fólks varöandi varúö viö ár og
vötn. Nú fara sumarleyfin aö
nálgast og er þetta þvi kærkom-
iö veganesti i þau. Ég hef þegar
keypt miöa i happdrættinu, og
þægilegt viðmót þess er af-
greiddi mig liöur mér seint úr
minni. Þaö hefur ekki litiö aö
segja hverjir það eru sem selja
miðana, og ættu önnur félög aö
Ihuga þaö.
| Viö tslendingar stærum okkur
1 gjarnan af því, að við séum
| hreinskilin og einörð þjóö. Viö
I erum menn fyrir okkar orð.
Munið aö gera fulla grein fyr-
| ir ykkur þegar þiö skrifið okkur
I
bréf til birtingar, Fyrir þá sem i
þess óska birtum viö bréfiö
undir dulnefni, en við veröum að |
vita hver bréfritari er. Skrifið i
stutt og gagnorö bréf, þau verða ‘
birt fyrr en þau löngu.
Takk fyrir greinlna
Akureyringur símar:
Kæri borgari.
Ég vil gjarnan lýsa þakklæti
minu fyrir hugulsemi þina, þrátt
fyriraðhún orki nokkuð tvimælis.
Þannig er máliö vaxið, að fyrir
nokkru siðan varð konan min
fyrir þvi óláni að gleyma seðla-
veskinu minu á búöarborðinu i
búsáhaldsverslun Þorsteins
Bergmanns við Skólavörðustig
36. Erviö komum heim urðum viö
þess vör, að veskið hafði oröið
eftir og fórum við þvi tafarlaust
til baka.
Er konan min kom aftur inn i
búðina, að um það bil 20 minútum
liðnum, var veskiö horfiö. Af-
greiðsludaman hafði ekki orðiö
þess vör.
Að sjálfsögðu hefði ég orðið
þakklátur ef veskinu hefði veriö
skilað strax rétta boðleið, i búðina
eða til lögreglunnar. Skilriki i
veskinu sögðu hver eigandinn er.
En þú valdir aðra aðferð.
Þegar skilvis kona I Hraunbæn-
um fann veskið þar siðla sama
dags, og skilaði þvi til lögregl-
unnar i Árbæ, hafðir þú
skammtað þér fundarlaun
sjálfur. Þegar þú tókst veskiö
voru Í þvi milli 3300 og 3400
krónur, en kr. 37,84 þegar það
fannst. Mér var að sjálfsögöu
mikils virði að fá veskið aftur
með skilrikjunum, og gjarnan
hefði ég viljað greiða þér hæfileg
fundarlaun. En verður það ekki
að teljast búðarhnupl að taka eitt
og annaðófrjálsri hendi i verslun-
um?
Þau eru tilmæli min, i tilefni af
ári fatlaðra, (ég er lamaður og
varanlega bundinn við hjólastól)
að þú sjáir þér fært að gera yfir-
bót og senda mér helst alla upp-
Opnar Æskulýðsráð
Enginn vlö hjá slmanum
MarS hringdi og sagði:
Ég varð fyrir þeirri reynslu
núna rétt áðan, að hringja i 03
og daman þóttist ekki heyra
nógu skýrt i mér. Ég spurði þá
hvortég ætti aö stafa þetta fyrir
hana. Þá móðgaðist hún og
skellti á mig. ,,Þú færð enga
þjónustu hér”, sagði hún.
Ég hringdi aftur, og spurði
hvort það væri vaninn að skella
á þegar spurt væri um simanúm-
er i þessum sima, eða hvort
þetta væri ekki þjónustustofnun.
„Nei”, sagði daman, „það er
ekki vaninn, en þaö er stundum
gert ef menn eru ókurteisir”, Sú
sem svaraði mér þá, sýndi mér
ókurteisi lika, en gaf mér þó upp
númerið, sem ég bað um.
Slðan hringdi ég I 26000,
skiptiborð simans. Ég bað um
Hafstein Þorsteinsson, sim-
stjóra i Reykjavik. Hann var
ekki við, hann var erlendis. Má
ég þá fá næstráðanda? spuröi
ég. Hann var ekki við heldur.
Hvar er hann, spurði ég. Það
kemur þér ekki viö, sagöi hún.
Næstráðanda við hann, baö ég
þá um. Hvað er um að vera?
sagði hún. Ég þarf að koma
fram kvörtun, sagði ég. Hver er
hún? sagði hún. Það kemur þér
ekki við, sagði ég. Þá skellti hún
á mig. Þetta lfkar mér ekki.
„Ég þakka Visi fyrir að gera
grein fyrir þeim deilum og átök-
um sem nú standa yfir á Norður-
Irlandi og rekja upphaf þeirra og
þróun. Þessa grein las ég mér til
fróðleiks og skil nú betur hvers
vegna öll þessi átök eiga sér stað.
Mikið hefur verið flutt af frétt-
um um ástandið á Norður-Irlandi,
en misjafnlega sett fram. I kvöld-
fréttum útvarpsins nú i vikunni
var til dæmis þannig sagt frá
málum i þessu hrjáða landi, að
manni skildist helst að breski
herinn hefði gert innrás i trland
likt og Rússar i Afganistan. Það
var slæm fréttamennska. Hins
vegar var fréttaskýring Boga
Agústssonar i sjónvarpinu hlut-
laus og að mörgu leyti góð. Meira
af þessu, Visismenn, og aðrir þeir
fjölmiðlar sem vilja gera vel”.
Myndin, sem málið snýst um.
Hvernig er Detta meö
Vísis-getraunina?
Hilmar Guðjónsson, hringdi og
sagðist hafa velt þvi fyrir sér, og
hefði reyndar heyrt marga tala
um það, hvort þátttaka i getraun
Visis væri eins litil og mynd af úr-
drætti úr svörunum gæfi til
kynna. Honum finnst hrúgan af
svarbréfum vera svo litil, að það
gætiengan veginn staðist að þátt-
takan sé eins mikil og af er látið,
nema þessu hafi verið stillt upp
fyrir myndatökuna og aðeins not-
aöur hluti af svörunum. Hilmar
spyr hvað sé rétt i þessu máli.
Valdimar Jóhannesson svarar
Hilmari fyrir hönd Visis.
Svar:
Það kemur okkur mjög á óvart,
að nokkrum manmi skuli þykja
litið koma til hrúgunnar, sem
rétti getraunaseðillinn var dreg-
inn úr nú i byrjun april, þegar
Visis-Suzukinn var dreginn út.
Staðreyndin er sú, að þátttakan
er betri en bjartsýnustu menn
þorðu að vona. Borist hafa tug-
þúsundir getraunaseðla. Hafa
verður i huga, að hver seðill tekur
mjög litið pláss.
Það er kannski ekki rétt sál-
fræði að viðurkenna svona af-
dráttarlaust, hve þátttakan er
geysigóð. Fyrir áskrifendur
blaðsins, hvern fyrir sig, er auð-
vitað hagstæðast að fáir sendi inn
getraunarseðil. Þeim mun meiri
er möguleikinn á þvi að hreppa
Visis-bústaðinn i lok þessa
mánaðar.
Loks má þó geta þess, að þátt-
takan i afmælisgetraun Visis er
miklum mun minni en hún er i
mörgum happdrættunum.
Möguleikarnir tilað vinna eru þvi
að sama skapi meiri.
öryrkjar hafa fæstir úr miklu að spila og þola síst aö tapa fé sínu.
hæðina, eða a.m.k. það sem eftir
er þegar þú hefur dregið hæfileg
fundarlaun frá. Eins og þú veist
sennilega, eru örorkubætur ekki
of háar og mér veitir ekki af öllu
minu.
Þú getur komið þessu tii skila,
með þvi að setja ávisun ásamt
nafni mfnu, i umslag og senda það
til gjaldkera Sjálfsbjargar, Há-
túni 10, Reykjavik.
Einn i hjólastól.
„Þá skellti hún á.”
Skilaðu penlngunum aftur