Pressan - 04.10.1990, Blaðsíða 2
t f.* ».
2
FIMMTUDAGUR PRBSSAH 4. OKTÓBER
Þið ráðið hvort þið trúið
því eða ekki en HANNES
HÓLMSTEINN GISSURAR-
SON var að senda frá sér
ævisögu ELÍNAR HIRST,
fréttamanns á Bylgjunni,
og það á sænsku. En
þannig er það nú samt. I
bók Hannesar um ísland
sem kom út á bókastefn-
unni í Gautaborg eru
meðal annars æviþættir
nokkurra samtímamanna
Hannesar, þar á meðal El-
ínar. „Ég nenni ekki að
skrifa um aðra en vini
mína," er skýring Hannes-
ar Hólmsteins.
Sem kunnugt er var Mak-
ÍANNA FRIÐJÓNSDÓTTIR
sjónvarpspródúsent ný-
verið keypt til dönsku
sjónvarpsstöðvarinnar
Kanal 2. Maríanna réð
snarlega til sín annan ís-
lending, GEST GUÐ-
MUNDSSON af Stöð 2.
Þessa dagana er stödd
hér á landi á vegum Marí-
önnu fréttakonan RITA
LYSHOLM frá Kanal 2 í
þeim erindum að eiga
viðtal við VIGDISI FINN-
BOGADÓTTUR forseta.
Það er því ekki nóg með
að Maríanna veiti Dönum
langþráða þróunarað-
stoð í sjónvarpsmálum
heldur gefur hún þeim
innsýn í íslenska menn-
ingu og söguarf lika...
Veistu hvernig þú getur
séð að ÓLAFUR RAGNAR er
að Ijúga? Ha, nei. Hann
hreyfir varirnar.
Hvað ætlarðu
að gera við
peningana, Pétur?
„Eg geri ekkert viö þá
fyrst um sinn því þeir eru
bundnir í sjö ár af
skattalegum ástæöum.
Reyndar er ég ekki mikiö
fyrir aö berast á, er ekk-
ert hrifinn af flottum bíl-
um eöa fínum húsum."
Pétur Blöndal stærðfræðingur seldi 51 %
nlut sinn í Kaupþingi í vikunni. Söluverðið
✓ar 115,6 milljónir króna, en hreinn hagn-
aður Péturs er 95 milljónir.
ELDFIMIR HOM M A R
Eigendur veitingahús-
anna 22 viö Laugaveg og
N-1 viö Klapparstíg eiga í
stríöi viö embœtti Lög-
reglustjórans í Reykjavík.
A efri hœöinni á 22 hefur
veriö hommastaöur og er
hann merktur meö Ijósa-
skilti, „Gay Bar“. Um
daginn lokaöi löggan
staönum vegna lélegra
eldvarna.
„Þaö hafa ótrúlegir
hlutir veriö að gerast,“
sagöi Sævar Valsson,
einn eigenda 22. „Signý
Sen hjá lögreglustjóra-
embœttinu flaggaöi ein-
hverri skýrslu um aö
hommar og lesbíur vœru
ástríöufyllri en annaö
fólk þegar þau drekka og
því meiri hœtta en ella á
aö þau kveiktu í. Emb-
œttiö heimtaöi sérstakar
ráöstafanir og nú höfum
viö opnaö staöinn á ný.
En þá var gripiö til þess
ráös aö láta loka N-1 á
laugardaginn kemur og
því boriö viö aö of marg-
ir heföu veriö í húsinu.
Sem er rangt. Viö höfum
kœrt þessa ákvöröun til
lögreglustjóra og máliö
mun fara til dómsmála-
ráöuneytisins."
Á sama tíma og efri
hœöinni á 22 var lokaö
vegna eldhœttu var neöri
hœöinni lokaö vegna
þess aö of margir höföu
veriö þar þegar taliö var
út úr húsinu.
Þaö er sem sagt stríö í
Reykjavík, þar sem
hommar og löggur berj-
ast.
Á 22 tíðkast skemmtiatriði að hætti homma, s.s. „drag-show"
eins og sést á myndinni til vinstri. Á hinni myndinni, sem er
úr Lögreglublaðinu, mundar Signý Sen deildarlögfræðingur
skotvopn.
MARKAGRÁÐUGUR
LAGANEMI
„Þaö kitlar óneitanlega egóið að skora svona mörg
mörk, tilfinningin er ólýsanleg. Ég er enda talinn nokkuð
markagráðugur, en þó ekki þannig að meðspilarar líti
mig hornauga, það er frekar að þeir „blammeri" mig fyr-
ir að taka ekki út kvótann," segir Sigurður Bjarnason,
markahrókur í Stjörnunni, en hann skoraði hvorki fleiri
né færri en 16 mörk í leik gegn seinheppnum ÍR-ingum.
„Að skora 16 mörk í leik er persónulegt met, en ég
held að Siggi Sveins eigi metið, 21 mark að mig minnir, í
leik fyrir Þrótt."
Hægrihandarskyttan Sigurður er tvítugur laganemi á
fyrsta ári, en á sumrin hefur hann „grafið skurði og fleira
í bæjarvinnunni" í Garðabæ. Sigurður er síður en svo af
„handboltaætt" og lagði áherslu á fótboltann í yngri
flokkunum. Hann jánkaði þegar við leyfðum okkur að
giska á að hann hefði verið „senter". Er þá ekki stefnan
hjá honum að vera í fremstu röð lögfræðinga og enda
sem hæstaréttardómari?
„Ég les að vísu eins og vitleysingur, en svo langt er ég
ekki farinn að hugsa!"
LÍTILRÆÐI
af sjónvarpsfótbolta
Þegar ég heyri góðs mat-
ar getið dettur mér lax í
hug.
Þetta er á mannamáli
kallað að lax sé herra-
mannsmatur.
Dæmin sanna hinsvegar
að svo oft má hafa lax á
boðstólum og svo mikið af
honum, að svæsnustu mat-
argötum ofbjóði.
Fræg er sagan af hundun-
um á Hvítárvöllum sem
ældu við það eitt að heyra
orðið „lax“.
Fótbolti er, einsog alþjóð
er meira en kunnugt, ljúf-
astur allra krása enda má
segja að hann hafi um
nokkurt skeið verið aðal-
rétturinn á matseðli ís-
lenska sjónvarpsins og það
svo hressilega að um tíma í
sumar var svo komið að ís-
lenska ríkissjónvarpið gat
varla sinnt þeirri höfuð-
skyldu sinni að koma
heimsfréttunum til lands-
manna sem millirétti.
Fótboltinn hafði hinn al-
gera forgang sem aðalrétt-
ur.
Og nú uppá síðkastið
heimsfréttabombur af
bjarmalandsför tveggja
landsliða til Tékkóslóvakíu.
Strákarnir borðuðu
spagettí bæði í forrétt og
eftirrétt.
Pétur og Atli sögðu að
korgur væri í kaffinu.
Strákarnir tóku með
sér drykkjarvatn og
ávaxtasafa en urðu að
notast við baðvatnið.
Og hjátrúarfullur
læknir liðsins átti sér
happatöluna sjö, bjó á
herbergi númer sjö á sjö-
undu hæð og tveir tölu-
stafir í símanúmerinu
voru sjö og svo endaði
þetta á því að landsliðið
tapaði með 7:0, sem
Morgunblaðið sló upp
með bombufyrirsögn-
inni:
TÉKKAR í SJÖUNDA
HIMNI.
Knattspyrna — knatt-
spyrna — knattspyrna.
Krás krásanna.
En góðgæti getur verið
varhugavert.
í ofneyslusamfélagi hins
siðmenntaða heims er það
öðru algengara að fólk éti
og drekki yfir sig. Og þá
skeður það að menn fyllast
ógeði á því sem neytt var í
óhófi.
Ég man að þegar ég var
krakki var heitt hangiket
mesta lostæti sem ég gat
hugsað mér.
Svo var það á jólunum
þegar ég var tíu ára að ég át
yfir mig af jólahangiketinu
og viti menn.
Enn þann dag í dag,
fimmtíu árum síðar, verður
mér óglatt þegar ég finn
hangiketslykt.
Ég elskaði líka knatt-
spyrnu, fannst leikurinn
bæði fallegur og áhuga-
verður, en umfram allt
spennandi og skemmtileg-
ur.
Nú er hinsvegar svo kom-
ið að þegar ég sé knatt-
spyrnu á sjónvarpsskjánum
— fer mér einsog hundun-
um á Hvítárvöllum.
Mér verður óglatt og er
víst ekki einn um það.
Og nú er það spurningin
hvort framreiðslumeistarar
hins íslenska ríkissjónvarps
séu búnir að halda knatt-
spyrnufóðrinu svo stíft að
þjóðinni, að fólkinu í land-
inu verði öðru fremur flök-
urt þegar þessi endalausa
fótamennt er borin á borð á
hverju heimili í tíma og
ótíma.
Við Bjarni Fel erum
gamlir félagar úr KR og svo
sannarlega eru bæði Bjarni
‘og liðsmenn hans í sjón-
varpinu alls góðs maklegir.
Þessvegna tekur það mig
sárt ef þeir félagar ætla að
gereyða knattspyrnuáhuga
landsmanna með því að
keyra krásina niður melt-
ingarveginn á þjóðinni þar-
til hún kastar upp einsog
hundarnir á Hvítárvöllum
forðum.
Það stóð víst ekki til.
/