Pressan - 24.10.1991, Blaðsíða 35

FIMMTUDAGUR PRESSAN 24. OKTÓBER 1991
,35
Fö*iuð&gitm ti. mpt wni geí
•mu «í *ira Ar«Uu*i N{*iuy
ngtrú Ölfit Smtllí og Mjiirti
’i-lsnámmL Hetmili þeíir* er i
íxrt*vogi M, Befkitivík, (Í44
,yn.1iaUo>» íkitu hmusmvi
Ólöf Jóhanna Smfth og Hjört-
ur Erlendsson giftu sig í okt-
óber árið 1966. Hann er í vog-
armerkinu en hún er naut. Þau
eiga tvö böm.
L*u«»rti 5». ekl
mm*n I - j
tér* Areihut Nlritayni «ng?j
Nk«
Hallfríöur Skúladóttir og
Magnús Bjömsson húsgagna-
smiður eru ennþá gift og eiga
saman tvær stelpur. Þegar
PRESSAN spurði hvort þau
héldu brúðkaupsafmælið há-
tiðlegt svaraði Hallfriður að ef
hún hefði fengið að ráða væru
þau hjónin stödd á Flórída. Á
sínum tíma dróst einnig brúð-
kaupsferðin um tíu ár. „Við fór-
um þá til Ítalíu með báðar
stelpurnar með okkur," sagði
Halifríður. Aðspurð hvort þau
hjónin ættu einhverja upp-
skrift að góðu hjónabandi
svaraði Helga að það væri
helst stór skammtur af seiglu
og þolinmæði.
En mundi hún ganga aftur upp
að altarinu ef hægt væri að
setja tímann aftur um 25 ár?
„Það er engin spurning, það
eru svo margir Ijósir punktar í
lífinu þó að erfiðleikarnir séu
einnig fyrir hendi," sagði Hall-
fríður Skúladóttir.
LHig«rd*giiui M. aept. von
tim MmM i hAugmtmkkitn
aér* Garðari SvMvetmyrú uag
i Sigrún Aspelund og lUkarS
jtímm, Þefewer W
Sigrún Aspelund og Ríkharður
Másson eru skilin.
!, ofci. vraru gttfía tamrn
iémimað at sr. Quðmuadi Gu
luaáayrá ÚUkálum. ungti
íi-i.,..,...í.r.... — imT.i i
Þórunn K. Guðmundsdóttir og
John EK Hill eru enn gift og
eiga þrjár dætur.
Sista tók ekki annaö í mál en að gifta sig i kirkju og hvítt, og
varð að hafa hraðan á áður en sæist á henni.
Hún flutti að heiman í litla kjallaraíbúð í Smáíbúðahverfinu. Dót-
ið hennar komst fyrir í aftursæti i Mobbanum, skattholið sem hún
hafði fengið í fermingargjöf, plötuspilarinn og nokkrir kjólar.
ÉG UM MIG FHÁ MÉR TIL MÍN EFTIR PÉTUR GUNNARSSON
Einu sinni fórum við til spákonu. Þetta venjulega þú veist: Eg sé
tré, mikið af trjám, ég sé skó, þú átt eftir að fara til útlanda, óg sé
hávaxinn pilt..
En Bylgja var alltaf að grípa fram i og spurja hvað hún yrði. Á
endanum sleppti spákonan sér og sagðist ekki vera nein atvinnu-
miðlun. Svona er Bylgja.
PERSÓNUR OG LEIKENDUR EFTIR PÉTUR GUNNARSSON
að hefur vakið athygli að einn
atvinnumannanna í handboltanum,
Héðinn Gilsson, hefur lítið fengið
að reyna sig í sókn-
arleik íslenska
landsliðsins í síðustu
leikjum. Ástæðan er
sú að Héðinn er ekki
í nógu góðri æfingu.
Svo virðist sem
hann sé í mun lé-
legra formi nú en þegar hann var
alit í öllu hjá FH .. .
Innan bridshreyfingarinnar mun
ekki vera mikil ánægja með mót-
töku Davíðs Oddssonar og Jóns
Baldvins Hanni-
balssonar í Leifs-
stöð, þegar heims-
meistararnir komu
héim. Bridsmönn-
um þykir ræða Dav-
íðs og framkoma
hafa orðið til þess að
augu manna beindust frá bridsi að
einhverju allt öðru og forsætisráð-
herrann hafi stolið senunni...
verksummerki. Það var síðan
kjaftgleiður samfangi þeirra

j FrCkirírf ‘fWWai
ILMnu'
8' <*•
*• |o«ö. 25 ,auS“lu“*
■ 'M a*«munZ TJ
a.&ssssr “
,«« » oj Krhttin ÖU jt,.
My»da-
mtm
sem kom upp um verknað-
inn.
NÝJA
KJARNAFJÖLSKYLDAN
Það fólk sem stofnaði til
hjónabands árið 1966 og þar
um bil hafði nokkuð óljósa
framtíðarsýn. Stórfjölskyldan
var í andarslitrunum og
kjarnafjölskyldan það sem
koma skyldi.
Breytingum á fjölskyldu-
munstri fylgdi líka aukið hlut-
fall lögskilnaða, fjölskyldan
var ekki lengur sá lífsnauð-
synlegi bakhjarl sem hún var
áður.
Áður fyrr gátu hjúskapar-
slit kippt fótunum undan af-
komu einstaklinganna en
með smærri fjölskylduein-
ingum voru böndin ekki jafn-
sterk.
BREYTT VIÐHORF
Þessu fylgdu breytt viðhorf
til hjónabandsins og fólk varð
opnara fyrir alls kyns nýjung-
um. Bætt efnahagsstaða eftir-
stríðsáranna gerði að verk-
um að konur fóru í auknum
mæli í menntaskóla og þaðan
margar hverjar í langskóla-
nám. Aukin þensla í atvinnu-
lífi á sjöunda áratugnum
gerði það síðan að verkum að
konur streymdu í auknum
mæli út á vinnumarkaðinn.
í byrjun áratugarins var þó
ekki róttækninni fyrir að
fara; ungt fólk einblíndi frem-
ur á lífsgæði og skemmtanir.
Það var ekki fyrr en um miðj-
an áratuginn að einhverrar
uppstokkunar á hefðbundn-
um leiðum fór að gæta. Sú
uppstokkun náði þó enn ekki
nema til lítils minnihluta ungs
fólks.
'68-HREYFINGIN
í kringum 1970 nær hin
svokallaða '68-hreyfing að
skjóta rótum hér og í kjölfarið
fylgdu allskyns pólitískar
væringar. Þær konur sem
voru í námi eða vinnu erlend-
is fluttu síðan með sér nýjar
kvenfrelsishugmyndir heim,
sem náðu að gerjast fram eft-
ir sjöunda áratugnum. Og
1970stofnuðu íslenskar rauð-
sokkur félag og margir heim-
ilisfeður urðu að bretta upp
ermarnar við heimilisstörfin
eða voru látnir fjúka ella.
GRANDALAUST
UM BREYTINGAR
Það er því auðvelt að geta
sér til um að þrátt fyrir að
margt hafi verið farið að riðl-
ast á haustmánuðum 1966
hafi brúðhjónin verið granda-
laus um þá hugmyndafræði,
sem átti eftir að leggja undir
sig herskara af ungu fólki vítt
og breitt, aðeins fáeinum ár-
um seinna.
Tískukóngarnir réðu enn-
þá lögum og lofum og lítið
sem ekkert ógnaði veldi
þeirra. Ungt fólk hugsaði
mest um skemmtanir og föt
og ekkert var því frekar til
þægðar. Það var helst að
þessi hégómlega áhersla á
augnablikið færi í taugarnar
á þeim sem eidri voru og
reyndari.
Það leið þó ekki langur tími
þar til nýjar hugmyndir náðu
að síast inn í þetta fólk líka,
þó að ekki hafi nema í fáum
tilfellum orðið einhver upp-
stokkun.
BRELLUR OG HREKKIR
Nútímanum fylgir aukin
íhaldssemi og í samræmi við
það er aftur komið í tísku að
gifta sig, og þeim fjölgar sí-
fellt sem láta pússa sig saman
frammi fyrir guði og mönn-
um. Þessu fylgir tilbreyting í
samkvæmislífinu með giæsi-
legum veislum, kvöldverðum
í Perlunni eða Grillinu og æsi-
legum brellum og hrekkjum
við hjónaleysin fyrir vígsl-
una. Síðast en ekki síst fylgja
brúðkaupum oft og tíðum
ómæld fjárútlát, enda i mörg-
um tilfellum ekkert til sparað
að gera daginn brúðhjónun-
um sem eftirminnilegastan.
ERFIÐASTA
HJÓNABANDSFORMIÐ
Það hvarflar stundum að
undirritaðri að hjónabönd
hafi orðið því bragðlausari
sem brúðhjónin höfðu meira
að segja um makavalið. Ekki
er lengur til að dreifa á Vest-
urlöndum æsilegum brúðar-
ránum, að maður tali ekki um
sviptingu erfðafjárréttinda,
og öðrum slíkum skáldsögu-
kenndum söguskýringum á
tilurð fjölskyldna.
Þessi pestarlegi skilningur
á öllum mögulegum dyntum
ungs fólks, sem holdgerist í
hjónabands- og félagsráðgjöf-
um, sálfræðingum og öðru
slíku, hefur gert brúðkaup og
hjónaband að ofurhversdags-
legum hlut, en í engu breytt
þeirri staðreynd að hjóna-
band í framkvæmd er
á hið svo til ómögul
og þegar fólk hætti
'giftast vegna
þægindanna, peninga
og upphefðar (eða
flýja frá þeim
örlögum meðvitað
um afleiðingarnar)
og fór þess í stað
að gera kröfur um
ást og hamingju á
silfurfati varð til,
svo vitnap sé til
Margrétar
nokkurrar
Mead, „eitt
erfiðasta
hjónalífsform sem mann-
kynið hefur reynt".
Þóra Kristin Ásgeirsdóttir
tíndi saman
Unnust þau bœdi vel og lengi
áttu börn og buru
grófu rœtur og muru
smjörid rann, rodid brann
sagan upp á hvern mann
er hlýða kann ...
F
JK aar stettir þjóðfélagsins hugsa
eins mikið um peninga og náms-
menn. Fyrir skömmu kom út blað á
vegum Stúdenta-
ráðs Háskóla ís-
lands, í ritstjórn
Skúla Helgasonar.
sem heitir Menning-
arátak SHÍ. Ritið
fjallar fyrst og
fremst um það
vernig stúdentar geta fengið afslátt
vítt og breitt um þjóðfélagið en
þeim mun minna um menningu. Kr
til dæmis r;ett um samning við .lapis
■si’iii tryggi „gríðarlega hagstæð"
kaup á geisladiskum . . .
I Ieimsmeistararnir í brids hafa
ekki keppt mikið eftir að þeir komu
heim. PRESSAN veit aðeins til þess
að einn þeirra, Þorlákur Jónsson,
hafi keppt opinberlega. Það var á
minningarmóti um Einar Þor-
steinsson sem haldið var um síð-
ustu helgi. Einar Þorsteinsson spil-
aði ásamt Gunnari Guömunds-
syni, sem nýlega er látinn, um
heimsmeistaratitilinn árið 1951.
Þorlákur spilaði með eiginkonu
sinni, Jacqui McGreal, á mótinu.
Þau hjónin urðu ekki meðal efstu
para. Sigurvegarar á mótinu urðu
Isak Örn Sigurðsson, blaðamaður
á DV, og Sigurður B. Þorsteins-
son, læknir á Landspítalanum. Fyr-
ir sigurinn fengu þeir 35 þúsund
krónur hvor...
F
J—lins og ávallt á þessum árstíma
er verið að leggja síðustu hönd á
jólabækurnar. Sem fyrr verða ævi-
sögurnar áberandi.
Einn afkastamesti
höfundur þessa
lands, Steinar J.
Lúðvíksson, verð-
ur með eina bók,
æviminningar Sig-
urðar Helgasonar,
fyrrum forstjóra Flugleiða og síðar
stjórnarformanns sama fyrirtæk-
is ...