Pressan - 31.10.1991, Blaðsíða 21
FIMMTUDAGUR PRESSAN 31. OKTÓBER 1991
21
i
LONDON.
Davíð Scheving Thorsteins-
son: Alltaf sama ævintyrið að
fara í Covent Garden
O)
. o
SO
< c
D .»
£t >
“f «
<2 o)
5 ®
<S
síkjunum og fá sér síðan að
borða á einhverjum af hin-
um fjölmörgu matsölustöð-
um borgarinnar og hafði
ekki fleiri orð um það.
london
Borgin er samansafn
þorpa
„Því er fljótsvarað. Það er
London sem er mín uppá-
haldsborg," sagði Davíd
Scheving Thorsteinsson for-
stjóri. „Það er margt sem
kemur þarna til. Ég hef
komið oftast til London af
öllum borgum og er því að
byrja að kynnast borginni.
Vegna tungumálsins getur
maður líka notið þess mun
betur sem borgin hefur upp
á að bjóða en ef maður er í
Frakklandi, Ítalíu eða Þýska-
landi. Þá er ég ekki síst
gamalli jámbrautarstöð að
tala um leikhúsin og söng-
leikina og síðan eru það
tónleikarnir. Hvergi annars
staðar nema þá í New York
er úr jafnmiklu að velja á 'í
þessum vettvangi. Svo
finnst mér London svo
þægileg borg því hún er í
raun samansafn þorpa en
ekki ein stórborg. Ef maður
heldur sig í þorpi sem heitir
West End þá er stutt í allt
sem hugurinn girnist," sagði
Davíð ennfremur.
„Ég fer alltaf í St. Martin’s
In The Field-kirkjuna, sem
er raunar á Trafalgartorgi.
Þar er ákaflega falleg tónlist
og mér líður vel þar inni.
Svo finnst mér alltaf sama
ævintýrið að fara í Covent
Garden. Eitt sinn var ég
þarna þegar Placido Dom-
ingo var gestastjórnandi í
Leðurblökunni. Þar söng
einhver ræfilstenór, sem var
auðvitað gjörsamlega á
taugum, og manngreyið
Flœskesteg og rndkál
„Það er Kaupmannahöfn
sem er mín uppáhaldsborg.
Danir eru afskaplega þægi-
legir og þótt Kaupmanna-
höfn sé stórborg er hún laus
við stress annarra stórborga
og þar líður mér vel,“ sagði
Eyþór Gunnarsson hljómlist-
armaður.
„Ég fer gjarnan á djass-
klúbbana þar og svo er veit-
ingastaður sem ég kem allt-
af á þegar ég er í Kaup-
mannahöfn. Hann heitir
Sorgen Fri, þar sem maður
fær „flæskesteg og rodkál"
eins og það gerist best í
Danmörku og aðra heimilis-
lega rétti, en þessi staður er
rétt hjá Strikinu. Þegar
maður er að ferðast um
Evrópu er alltaf jafngott að
koma til Kaupmannahafnar
og slaka á í borginni.”
Einn annar viðmælandi
blaðsins var jafnstaðfastur á
því að Kaupmannahöfn
væri sín uppáhaldsborg en
það var Sigurdur Valgeirs-
son hjá Bókaútgáfunni Ið-
unni.
„Ætli þær væmnu ástæð-
ur liggi ekki að baki að ég
bjó þar einu sinni í ár. Svo
eru Danir sérstaklega við-
felldnir. Ég fer mjög oft á
Hviids Vinstue þegar ég er í
borginni og hef nokkrum
sinnum mælt mér mót við
menn þar undir hinni frægu
mynd Orlygs sem þarna er
uppi á vegg. Það er fjöl-
skrúðugt mannlíf í Kaup-
mannahöfn og gaman að
rölta um miðborgina,” sagði
Sigurður og dæsti ánægju-
lega.
springur á þessari eilífu aríu
sem hann átti að syngja,
fórnar höndum í örvænt-
ingu og kallar: Take it, Plac-
ido. Þá kemur þetta litla
BANG frá stjórnandanum.
Það er margt sem gerist í
London og þar er úrvalið
geysilega mikið á menning-
arsviðinu."
kaupmannaböfn
PARÍS.
Bera Nordal: Frakkar gefa sér
tima til að borða, tala saman
og vera til
KAUPMANNAHÖFN.
Eyþor Gunnarsson: Borgin er
laus við stress
„París er ákaflega fjöl-
breytileg og heillandi borg
sem er í mestu uppáhaldi
hjá mér, að London frágeng-
inni, sem ég þekki
best. Ekki síst
vegna þess að fólk
býr út um alla
borgina og þess vegna
er hún svo lif-
andi," sagði Bera Nordal list-
fræðingur. „Það eru sérstak-
lega myndlistin og söfnin
sem draga mig til Parísar.
Þar eru þeir líka djarfir að
byggja nútímaarkitektúr
innan um þessar gömlu
frægu byggingar. Þar má
nefna pýramídann við
Louvresafnið sem sýnir
mjög mikið áræði og mundi
aldrei sjást í London. Svo er
það Pompidousafnið sem
var alveg stórkostleg bygg-
ing á sínum tíma. Nú eru
þeir búnir að breyta gamalli
járnbrautarstöð í safn og
svo er það nýi Sigurboginn.
Þannig má telja endalaust,"
sagði Bera Nordal.
„Alltaf þegar ég er í París
fer ég í Louvre og Pomp-
idou og einnig finnst mér
Parísarsafnið mjög skemmti-
legt. París er mikil heims-
borg og maður finnur fljótt
hvað það er löng hefð á bak
við allt. Þar er svo mikil
manneskjuleg nálægð, því
Frakkar gefa sér tíma til að
borða, tala saman og vera
til. París er einstaklega
mannleg borg."
new york
Allt sem ég þarf
„Það fer ekki milli mála
að New York er mín uppá-
haldsborg," sagði Sóley Jó-
hannsdóttir djassballett-
kennari. „Þar hef ég allt
sem ég þarf á að halda;
danssýningar, dansnám-
skeið, leiksýningar, söngleiki
á Broadway, góðar
Levi's-buxur og góða mat-
sölustaði. Þarna er allt sem
ég þarfnast í einni borg og
New York er mjög heillandi
— eins og ég var hrædd við
hana þegar ég kom þangað
fyrst. Þorði ekki út fyrir dyr
fyrstu tvo dagana. Ég er
alltaf að prófa eitthvað nýtt
í borginni og þá ekki síst
nýja og framandi matsölu-
staði."
feneyj ar
Fortídin alls staöar
nálœg
„Fyrst þegar ég kom til
Feneyja fannst mér ekkert
heillandi við þessa borg.
Fann bara alls staðar fúkka-
lykt og raka sem smaug um
öll vit. En eftir því sem ég
kom þangað oftar náði
borgin sterkari tökum á
mér," sagði Þórunn Gests-
dóttir ritstjóri.
„Feneyjar eru mjög sér-
stök borg og sannkölluð
menningarborg. Mér finnst
ákaflega gaman að reika
um þröngar göturnar þar
sem eru litlar verslanir, veit-
ingahús og kirkjur. Allt
þetta skapar sérstakt and-
rúmsloft sem ég hef ekki
fundið í öðrum borgum.
Fortíðin er alls staðar nálæg
í Feneyjum. Yfirbragðið er
rólegt og það er eins og
maður hafi mun meiri tíma
Siguröur Valgeirsson: Mæli
mér mót á Hviids Vinstue
NEW YORK.
Sóley Jóhannsdóttir: Dans-
sýningar og Levi's-buxur