Pressan - 14.11.1991, Blaðsíða 4

4
PRESSAN 14. NÓVEMBER 1991
Miss M.M. flaug yfir hálfan
hnöttinn einungis til aö syngja
afmælissönginn.
Amma Lú
árs
Glæsilegt afmæli var haldið á
matsölu- og skemmtistaðnum
Ömmu Lú sl. föstudag og það
kom mér dulítið á óvart að sjá
hve blandaður og góður hópur
var þarna saman kominn. Hvað
um það; maturinn var oddaflugs-
gæðagóður og gulrótarsúpan
ansi spes — hún er sögð mjög
góð til að örva kynhvötina.
Nú toppskemmtikraftar voru
þarna og má ég til með að nefna
þessa elsku, hann Egil Ólafsson,
sem kom gæsahúðinni fram á
okkur stelpunum en karlpening-
urinn hugsaði: Af hverju er ég
ekki Egill, þótt ekki væri nema í
eitt kvöld eða svo? — Nú, Maríus
og nokkrir vinir hans sýndu okk-
ur alveg hreint frábæra útfærslu
á ýmsum þekktum söngvurum í
alveg þrælgóðu „Dragshowi" og
svo spilaði Rokkabillyband
Reykjavíkur fyrir dansi og Laddi
söng nokkur lög. Þetta var
hreint unaðsleg veisla og allir
skemmtu sér konunglega. En
Tommi var ekki á svæðinu og
sögur segja að hann sé í Las
Vegas að undirbúa sig fyrir
„Mister World"-keppnina .
K
,sflRÐINGUR
og ævintýri hans
í Reykjavík
Tinna, mín heittelskaða,
var eitthvað svo skrítin
þennan dag. Hún blátt
áfram skein eins og túnfífill í
sætinu sínu. Tvíburarnir
voru einnig mjög furðulegir
yfirlitum. Bjart var yfir þeim
og lítið bar á graftarbólun-
um. Reimar var ekki rjóður
af taugaveiklun heldur glær.
Ég var nokkuð spenntur en
ekki svo mjög. Á síðustu
stundu hafði ég stillt mig um
að svíkja félaga mína og
fylla út allt bókfærsluprófið.
Við Reimar höfðum lofað
hvor öðrum að verða hníf-
jafnir. Ég gat skilið að tvíbur-
Bókfærslubikarinn
arnir voru þetta hressir, bik-
arinn var innan seilingar,
það var umsamið, en hvers
vegna var Tinna svona eins
og glampandi norðurljós?
Skólastjórinn var ákaflega
hávaxinn og virðulegur með
Ijóst liðað hár sem hann
greiddi beint upp frá enninu.
Hann hélt stutta tölu. Hann
sagði að kennarar hefðu tjáð
sér óvæntan árangur þriggja
nemenda sem hefðu verið
álitnir með þeim tæpari.
Tveir ungir menn og stúlka
hefðu sýnt slíka framför að
stappaði nærri kraftaverki.
Tinna Steingrímsdóttir hefði
skilað laukréttu verkefni.
Þessi unga stúlka væri efst í
bókfærslu. Hún væri sómi
skólans. sverð hans og
skjöldur. Tinna sveif upp á
sviðið eins og undurfagurt
fiðrildi að taka við bikarn-
uin. Reimar varð annar.
Mér varð allt ljóst. Reimar
hafði gert sitt besta til að
verða efstur en einfaldlega
flaskað á því. Ég hafði hins
vegar kiksað illilega, sett de-
bettölu undir kreditdálk og
kredittölu undir debetdálk
án þess að hafa minnstu
hugmynd um hvað ég var að
gera.
Reimar varð samt annar
hæsti yfir allan skólann í að-
aleinkunn. og ég var ekki
marga metra á eftir.
Slík hamingja varð heima
að mömmu fannst við fylli-
lega verðskulda veisluna
sem halda átti um kvöldið.
— Þetta getiði strákar. sagði
hún. — Það hef ég alltaf
sagt. — En hvers vegna léstu
hann Reimar fara svona
með þig? spurði fósturfaðir
minn.
Reimar hafði komið af
stað plötukeðju í skólanum,
slegið Eika um aur og sat nú
uppi á herbergi að pakka inn
glænýjum Bítlaplötum.
— Við erum aðaltöffarar
skólans og fremstir í keðj-
unni, he he he. Við fáum
þrjúhundruð stykki. Ég veit
ekki hverju Reimar líktist
þar sem hann sat yfir plötun-
um og var að kuðla þeim inn
í gamlan jólapappír. Hlakk-
andi ref kannski.
Á meðan við vorum að
aka á milli húsa og dreifa
ræddum við Reimar vítt og
breitt um lífið. — Hvernig
stóð á því að Tinna var
hæst? spurði ég. — Ef hún
væri send út í búð eftir app-
elsínum þá kæmi hún heim
með hálft dúsín af
Vo5-sjampói á 5% afslætti
mínus þrjátíu daga.
— Tvíburarnir hafa séð sér
leik á borði, helvítin á þeim,
sagði Reimar. — Látið hana
fá prófið en tekið annað próf
hjá henni í staðinn sem öllu
meira máli skiptir. Hún er sú
alkræfasta, bætti hann við
grimmdarlega. — Ég ætti að
þekkja það. Það var sjón að
sjá Reimar undir stýri í dún-
mjúku framsætinu. Rautt og
glansandi hárið vatt sig upp
úr hálsmálinu á svörtum loð-
feldi sem pabba hafði borist
á fornsöluna og Reimar
kjaftað út úr honum. Við
vorum með slatta af litlum
plötum; Kinks. Searchers,
Pretty Things, Hollys o.fl. og
létum plötuspilarann ekki
komast upp með hangs. Stór
gulur hlébarði lá undir aftur-
rúðunni og hausinn tifaði í
takt við hreyfingar kaggans.
Eina vandamálitS var bensín-
kostnaðurinn. Drekinn svalg
bensín eins og fjörutíu alkar
nýsloppnir úr afvötnun.
Jósteinn mætti í veisluna
um kvöldið. Hann horfði
fýldur á diskinn sinn á með-
an Eiki Strandamaður rétti
okkur Reimari gjöf í tilefni
dagsins. Ég fékk Heims-
kringlu i skinnbandi og
Reimar Egils sögu. Við seld-
um báðar bækurnar daginn
eftir og það dugði á heilan
tank.
Jósteinn var alltaí að
reyna að koma sjálfum sér
að undir máltíðinni og láta i
það skína að hann hefði tek-
ið hærri próf tíu árum áður.
— Ég man ekki eftir að
nokkur gjöf væri gefin við
það tækifæri, sagði Jósteinn
beisklega. Hann sá doðrant-
inn í höndum bróður síns og
bætti við: — Egla hefur mér
alla tíð þótt vond bók. Ákaf-
lega vond bók.
Nú var dyrabjöllunni
hringt. Ég skrapp fram og
kom inn með plötu. Reimar
glotti. Heldur betur súrnaði
yfir honum þegar hann tók
upp gamalt og skítugt eintak
af „Dance with the
Shadows". Korteri síðar kom
önnur Shadowsplata.
I keðjubréfinu stóð; Send-
iði glænýja Bítlaplötu til þess
skólafélaga sem þið lítið
mest upp til. — Ég hringdi í
NÝ DÖNSK
á Boryinni: Þad uerdur nú ad
segjast eins og er ad skemmti-
legn hljómleika hef ég ekki farid
á í mörg ár — ekki sídan ,,Rokk
i Reykjauík" uar frumsýnd. Tón-
leikarnir uoru í alla stadi brád-
skemmtilegir og med húmoríuafi,
þar sem strákarnir gerdu nett
grín ad sjálfum sér og ödrum.
Þeir spiludu fyrir fullu húsi uid
mikla hrifningu allra og ég held
ad þetta sé eitt skemmtilegasta
og framsœknasta bandiö í dag:
Ef Ný dönsk ueröur ekki meö
metsölu á nýútkominni plötu
sinni þá heiti ég Sigga! Þannig
aö ef þid œtlid að koma ein-
huerjum í gott skap eda bara
gledja kaupid þá disk með Ný
danskri.
Gallerí
Sævar
Hún Erla
Þórarinsdóttir
opnar
skemmtilega
og litríka
sýningu á
morgun,
föstudag.
h- O W
E a>
•1-|
'55 !2 s
§,•« «
<0 r- ^
i = ™
(D *0 Q)
Jl*
fff
c £ m
c uj E
£ w
5 ii'5
co 2
ftS L
5 o |
O),
° w
g > >
3 -CO
tn —
o>
>
annan tvíburann klukkan
korter yfir tíu og þá höfðu
þeir fengið sex eintök af
„With the Beatles". Við
Reimar sátum og biðum og
horfðum þungbúnir hvor á
annan til klukkan tólf. Hálf-
tíma síðar fór ég að sofa og
skildi hann eftir einan. ()g
hef ég ekki í annan tíma séð
jafn sorglega sjón og
Shadowsplöturnar tvær á
borðinu.
Ólafur Gunnarsson
DtivÁ A/ight
Lilja i Cosmo og Svavar i Veröld.