Pressan - 19.11.1992, Blaðsíða 21

FIMMTUDAGUR PRESSAN 19.NÓVEMBER 1992
21
Verkefnalisti Víkingasveitarinnar
Handtaka mýs
og mannýg naut og þeir
gera sturtuhengi og
kertastiaka upptæk
Enginn virðist vita hvaðan hug-
myndin kom en nokkrum hvat-
vísum fréttamönnum tókst þó að
koma henni á framfæri í spurn-
ingarformi: Hefur verið rætt um
að senda víkingasveitina til Tyrk-
lands til að veita Sophiu Hansen
vernd í forræðisdeilunni? Að sjálf-
sögðu datt andlitið af viðmælend-
um enda sérlega vond hugmynd!
Hún segir þó ýmislegt um þann
hug sem margir bera til víkinga-
sveitarinnar — hún er hin ís-
lenska „Special Force“, sérsveitin
sem kemur til bjargar þegar öll
sund virðast lokuð.
Sérsveitin segir hér, því lögregl-
an hefur aldrei samþykkt nafnið
„víkingasveitin“ sem hún segir að
sé nafngift sem frískir fjölmiðla-
menn hafi fundið upp. Og deildin
sem slík er í raun ekki til, ekki
þurfti reglugerðar- eða lagabreyt-
ingu á sínum tíma. Það var bara
ákveðið að sumir lögreglumenn
yrðu betri en aðrir í átökum og
voru fjórir sendir út til Noregs að
læra réttu handtökin. Þegar heim
kom hélt Arnór Sigurjónsson,
menntaður í herfræðum í Noregi,
starfinu áfram.
Það hefur alltaf verið leyndar-
hjúpur um víkingasveitina. Deild-
in er ekki sérgreind fjárhagslega,
peninga fýrir vopnunum fær hún
af bílapeningum lögregluembætt-
isins. Enginn fær að vita hvaða
vopn og tól hún á né hve margir
eru í sveitinni og þá er andlitið á
hetjunum hulið. Víkingasveitar-
menn eru látnir gegna hefð-
bundnum lögreglustörfum; næst
þegar þú sérð venjulega lögreglu
gæti það allt eins verið víkinga-
sveitarmaður!
Þrátt fýrir þetta fór furðulítið
fýrir tíu ára afimæli víkingasveitar-
innar, sem var fýrr á árinu. Ekki
þar fýrir; margs er að minnast. Á
sínum tíma var sveitin stofnuð
vegna ótta við að athafnasemi al-
þjóðlegra hryðjuverkamanna
bærist hingað til lands. Gott ef ís-
land hafði ekki fundist á lista með
öðrum Norðurlöndum sem hugs-
anlegur áfangastaður. Einnig
fannst mönnum sem ástæða væri
til að skerpa á lögreglunni ef
kæmu upp alvarleg tilvik þar sem
vopn væru höfð um hönd. Horfðu
menn þá sérstaklega til atviks eins
og umsátursins um Sportval á sín-
um tíma þar sem tveir vopnaðir
menn hreiðruðu um sig og tóku
skúringakonu í gíslingu. Atvikinu
voru síðan gerð skil í myndinni
Skyttunum sem Friðrik Þór Frið-
riksson gerði. Óvíst er hins vegar
hvort afrekalisti víkingasveitar-
innar verður kvikmyndagerðar-
mönnum tilefni til frekari verka.
LOKUÐU LAUGAVEGINUM
VEGNA SOFANDIMANNS
MEÐ STURTUHENGI
Á nýársdag 1991 lokaði vík-
ingasveitin Laugaveginum vegna
36 ára gamals manns sem greini-
lega var ekki búinn að sofa úr sér

„Víkingasveitarmenn voru við
húsgaflinn. Síðan heyrðist hljóð
eins og í haglabyssu og það heyrð-
ist líka rijfllhljóð. Það var bíó-
myndarstœll á þessu. Maðurinn
var inni með einhleypu og átján
skota riffil. Víkingasveitarmenn-
irnir reyndu að skjóta inn tára-
gassprengju og rúður brotnuðu i
húsinu. Fyrst tókst það þó ekki
hjá þeim. Þeir hittu ekki á glugg-
ann, sprengjan lenti fyrir utan og
mikill reykur blossaði upp. Okkur
sýndist maðurinn skjóta út í
gegnum glerið. Þetta var orðið
virkilega spennandi og stóð yfir í
nokkrar mínútur. Það voru tveir
víkingasveitarmenn alveg við
húsgaflinn en maðurinn var i
glugganum fyrir ofan þá. Þegar
skotið kom tóku víkingasveitar-
mennimir við sér og hlupu niður
fyrir húsið. Við sáum þá beina
byssunum upp. Síðan skutu þeir
upp að gluggunum. Eftir smá-
tíma kom svakaleg sprengingfyr-
ir utan húsið og mikill blossi —
það var svo mikill hávaði að það
bergmálaði á millifjallanna. Eftir
þetta ruddust víkingasveitar-
mennirnir inn. Þeir fóru upp
tröppur á annarri hæð með gas-
grímu á sér og skjöldjyrirframan
sig. Þetta var eins og í Rambó-
Frá handtöku Malagafangans í nóvember 1989. Vopnið skelfilega
reyndist kertastjaki.
gamlárskvöldið. Nágranni
mannsins hafði eitthvað verið að
ergja hann og fyrir vikið hótaði
hann honum öllu illu. Nágrann-
inn sá eitthvað í farteski hans sem
hann taldi vera byssu. Fullur ang-
istar hringdi hann í lögregluna,
sem mætti á staðinn. Þegar hún
talaði við þann skapvonda sagðist
hann vera með kindabyssu og var
þá víkingasveitin kölluð til og um-
kringdi hún staðinn. Sá skapvondi
fór hins vegar að sofa og svaf ijóra
af þeim sex tímum sem umsátrið
stóð. Að Iokum braust lögreglan
inn í íbúð hans og hafði af honum
„vopnið“ sem reyndist vera
sturtuhengi. Sá skapvondi fékk
þriggja mánaða skilorðsbundinn
dóm en dómarinn taldi viðbúnað
lögreglunnar eðlilegan.
Vopnið sem víkingasveitin
gerði þarna upptækt minnir um
margt á vopnið sem hún tók af
„Malagafanganum“ effir umsátur
í Vogunum fýrir nokkrum árum.
Eftir fullt útkall var heill kerta-
stjaki tekinn af Malagafanganum,
sem hafði haft í hótunum við fólk.
Sem betur fer var hann ekki vopn-
aður öðru.
SÁ BYSSUÓÐIBAÐ UM
VENJULEGA LÖGGU
f maí 1990 kom upp alvarlegt
atvik á Ólafsfirði eins og sagði í
fýrirsögn DV: „Byssumaður hélt
Ölafsfirðingum í heljargreipum“.
Maðurinn hafði orðið sér úti um
byssu hjá frænda sínum og
hreiðrað um sig í gagnfræðaskól-
anum. Víkingasveitin kom á stað-
inn í flugvél Flugmálastjórnar og
Fokker Landhelgisgæslunnar og
hafði mikinn viðbúnað þannig að
sjálfsagt hefur slegið óhug á
byssumanninn, sem hafði dundað
sér við að skjóta gamla skólann
sinn. Hann bað því um að fýrrver-
andi lögregluþjónn á Ólafsfirði,
Stefán Eiriksson, yrði fenginn á
staðinn, en hann vann þá á Akur-
eyri. Þegar Stefán birtist sagði sá
byssuóði: „Ertu loksins korninn,"
og gafst upp.
Reyndar má finna nokkur mál
sem lögreglan hefur orðið að leysa
vegna þess að ekki vannst tími til
að kalla út víkingasveitina — og
ekki annaö að sjá en „venjulegar"
löggur geti þetta líka. f ágúst 1989
voru þrír byssuglaðir við Sogaveg-
inn og var reyndar einn þeirra ör-
yggisvörður kominn af vakt.
Tæpri klukkustund eftir að lög-
reglan kom á vettvang voru
mennirnir yfirbugaðir, en vík-
ingasveitin var ekki kölluð út.
Sama var upp á teningum í
Fossvoginum fýrr á þessu ári, en
þar var lögreglan að skakka heim-
ilisófrið þegar húsráðandi mætti
til dyra með haglabyssu undir
hendinni. I ffétt DV sagði: „Gafst
því ekki tóm til að senda sérsveit
lögreglunnar á staðinn." Maður-
inn var afvopnaður.
f október í fýrra missti víkinga-
sveitin af umsátri um ölvaðan
mann í Hafnarfirði sem skotið
hafði af haglabyssu. DV sagði
svona frá atvikinu: „Lögreglunni
tókst að handtaka manninn
tœpri klukkustund síðar, en þá
var víkingasveit lögreglunnar í
Reykjavík á leiðinni á staðinn
Áður hafa hin svæfandi áhrif
víkingasveitarinnar verið rakin en
í ágúst 1991 var sveitin send vest-
ur á Seltjarnarnes þar sem hún
lokaði svæði vegna skothvella sem
tilkynnt var um. Þegar víkinga-
sveitin braust inn var skotmaður-
inn sofnaður en fjögur skot voru á
veggjum innanhúss.
HANDTÓKU MÚSINA OG
SNÖRUÐU NAUTIÐ
Betur tókst þó til í desember í
fyrra þegar kona í Árbæ gekk
fram á dauða mús á gólfinu hjá
sér. Konunni brá svo að hún
hringdi óðamála í lögregluna og
bað um aðstoð. Lögregluþjónin-
um á vakt þótti ekki ástæða til að
taka neina áhættu og sendi upp-
eftir sérstakan eftirlitsbíl, sem allt-
af er til taks mannaður tveimur
víkingasveitarmönnum. Frásögn
Morgunblaðsins var þannig: „Þeir
líta út eins ogaðrir lögreglumenn
en tilheyra í raun þeirri úrvals-
sveit sem fengið hefur langa og
stranga þjálfun, bœði hér heima
og erlendis, íþví hvernig bregðast
skuli við hinum etfiðustu neyðar-
tilvikum.“ Þeir fjarlægðu að sjálf-
sögðu músina.
Nú síðast 30. október reyndi
aftur á snarræði víkingasveitar-
manna þegar mannýgt naut Iék
lausum hala á Akureyri. Flótti
nautsins var skiljanlegur, enda á
leiðinni í hakk hjá Kjötvinnslu B.
Jensen. Sem betur fer var eini vík-
ingasveitarmaður lögreglunnar á
Akureyri á vakt og greip hann
með sér skammbyssu ef skjóta
þyrfti nautið eins og sagði í Morg-
unblaðinu. Ekki kom til þess að
þyrfti að nota byssuna og snaraði
víkingasveitarmaðurinn nautið.
„EINS OG í RAMBÓMYND“
En víkingasveitin hleypir svo
sannarlega lífinu í skammdegið,
eins og sannaðist í apríl í fýrra á
Búdudal. Þá hafði einn af þessum
frægu „aðkomumönnum“ hreiðr-
að um sig í verbúðunum með
skotvopn. Við skulum gefa einum
áhorfandanum orðið: „Ég varð
fyrst var við ástandið um klukk-
an átta þegar ég var að fara í
vinnuna. Þá var lögreglan að visa
öllurn í burtu. Skömmu síðar
kom víkingasveitin ogfórað raða
sér í kringum húsið. Lögreglu-
mennirnir kölluðu á manninn í
gegnum gjallarhom - báðu hann
að leggja vopnin frá sér og koma
út - en án árangurs. Það var svo
klukkan hálfellefu sem hlutirnir
fóru að gerast og lœtin byrjuðu,"
sagði Rúnar Gunnarsson, íbúi á
Bíldudal, við DV og hélt áfram:
tnynd. Svo komu þeir með mann-
itm út. Þetta voru mikil læti,“
sagði Rúnar og bætti við að nán-
ast allar rúður hefðu verið
brotnar í húsinu, kúlnagöt voru í
gluggum, körmum og á útihurð.
Maðurinn sjálfur hafði hins veg-
ar aldrei hleypt af en var með
byssumar hlaðnar allan tímann.
Fyrir ári uppgötvuðu menn síð-
an nýtt notagildi fýrir víkinga-
sveitina. Þá var í samráði við
Stjórnunarfélagið skipulagt nám-
skeið sem þjálfa átti forstjóra ís-
lenskra fýrirtækja til að kynna
þeim nýjar víddir og efla andlegan
styrk. Námskeiðið hét Víkinga-
stjórnun. Ekki hafa borist neinar
fréttir um árangur þessa nám-
skeiðs en allir vita hvert efhahags-
ástandið er.
Sigurður Már Jónsson