Pressan - 26.11.1992, Side 25

FIMMTUDAGUR PRESSAN 26. NÓVEMBER 1992
25
Kópal er alíslenskt
sjampó. Hver man
ekki eftir Man-
eggjasjampóinu?
Islenska lopapeysan
var hresst við og
gerð litríkari og viti
menn; Islendingar
fóru afturaðkaupa
hana.
Framsóknarflokk-
urinn átti sæti í
flestum hafta-
stjórnum á íslandi
á árunum milli
1930 og 1960.
komast í ríkisstjórn og hann. Að
vísu telst hann enn Hinn íslenski
bændaflokkur, en af kosninga-
stefnuskrám hans að dæma er
hann fjöllyndastur í íslenskri
flokkapólitík og því einstakur á
Norðurlöndum; jafnvel þótt víð-
ar væri leitað. Utan
málgagni
Tímanum, stóð
um árabil:
„Hefur boðað
frjálslyndi og
framfarir í sjö
tugi ára“.
Þessi setning
hefur nú verið
tekin úr haus
Tímans en ekki
fylgir sögunni
það var vegna þess
MÚLAKAFFI
Þegar minnst er
á séríslenska veit-
ingastaði koma fá-
ir upp í huga fólks.
Múlakaffi var þó nefhdur af þeirri
ástæðu að hann býður reglulega
upp á íslenska kjötsúpu og súran
þorramat. Einnig var Naustið
nefnt sem matsölustaður með ís-
lensku ívafi, ekki þó matargerðin
sjálf, heldur eru innviðir
Naustsins óneitan-
lega þjóðlegir. All-
ir aðrir mat-
sölustaðir á
fslandi eru
meira og
i n n a
anskir
ítalsk-
ir.
F á u m
finnst íslenskt
Monts Bleus ereina
íslenska ilmvatnið sem
framleitt hefur verið. Það er með
það eins og flestar islenskar iðnaðar-
vörur: Þær enda í Rammagerðinni
eða hjá Islenskum heimilisiðnaði.
Islenska gæran, fláði hesturinn og
tekkið vekja minningar...
sælgæti standa því erlenda að
baki. fslenskur lakkrís er þar í
öndvegi og þykir jafnvel sá besti í
heimi þótt ekki hafi enn tekist að
byggja risalakkrísverksmiðju í
Kína. fslendingar borða yfirleitt
mikið af íslensku gotteríi. Fátt er
þó í þeirri flóru sem hefur ein-
hverja sérstöðu nema ef vera
skyldi rauða ópalið, sem reynt
hefur verið að setja á erlendan
markað.
íslenska brennivínið er óneit-
anlega alíslenskt fyrirbæri og hef-
ur meira að segja orðið svolítið
„trend“ meðal þungarokkara, en
það varð hins vegar aldrei Eld-
ur/ís-vodkinn sem átti að koma
íslandi á kortið. Icy-vodki gekk
mun betur og gengur enn, en
aldrei hafa íslensku líkjörarnir
ímyndar maður sér að sú tegund
sé bröndótt, nokkuð vel í holdum
og matfrek, líkist með öðrum orð-
um Vesturbæjarljóninu marg-
fræga. íslenska hestinn þarf svo
ekki að hafa mörg orð um.
Hér hefur aðeins fátt eitt verið
Innlent sælgæti þykir nokkuð gott, sér-
staklega rauða ópalið sem felur allan
brennivínsfnyk, og lakkrísinn þykir sá
besti í heimi þótt ekki hafi enn tekist að
framleiða hann í Kína.
Merkurdögg og Jöklaglóð náð
neinni útbreiðslu. Hvannarótar-
brennivínið og Kláravínið nutu þó
nokkurra vinsælda um tíma, svo
fátt eitt sé nefnt.
Af íslenskum matvælum hefur
sauðkindin auðvitað sérstöðu,
þótt æ fleiri hneigist í átt til ann-
arra kjöttegunda, eða þá bara
grænmetið. íslenska skyrið er ein-
stakt og nokkuð vel er látið af
flestum íslenskum mjólkurafúrð-
um. fslenska vatnið stendur
upp úr. Það er að JJ~:
flestra það besta sem
hefúr upp á að bjóða.
BÓSI OG VESTURBÆJ-
ARLJÓNIÐ
Allir vita að íslenski
fjárhundurinn hefur
alltaf verið vita vonlaus
smali. Hann vakti þó at-
hygli nokkurra útlendinga árið
1956. í kjölfar þess voru
íslenskir hundar fluttir út og urðu
tveir þeirra meira að segja frægir í
bandarísku sjónvarpi. Það voru
tíkin Brana úr Jökuldal og Bósi úr
Skagafirði. Eftir þetta urðu þó fáir
til að veita íslenska fjárhundinum
sérstaka athygli fyrr en Sigríði á
Ólafsvöllum tókst að bjarga hon-
um frá því að deyja út. Nú er
meira að segja farið að halda utan
um séríslenskt kattarkyn, íslenska
fjósaköttinn, sem útlendingar vilja
fá á alþjóðlegar kattasýningar.
Einhvern veginn
talið sem vekur upp minningar
fólks þegar það heyrir töff aorð-
in „Veljum íslenskt!" Ótal-
margt annað hefur sömu áhrif...
Mokkajakkar, Light Nights, glíma,
VÍR-fatnaður, Gefjun, Volcano
Show í Hellusundi, Þursaflokkur-
inn, SpUverk þjóðanna, HaUbjörn
Hjartarson...
Guðrúr Kristjánsdóttir
íslenski hundurinn
enqum líkur.
★ ★★
★★ ★
★ ★★
★★★★
★ ★★
★★ ★
★ ★★
★★★★
smaa
letrið
Það er illt í efni. Horfur eru ekki
góðar.
Ekki vegna þess að efnahagsað-
gerðir ríkisstjórnarinnar gangi ekki
upp. Það eru smámunir. Og ekki
heldur vegna vaxandi kreppu um
allan heim. Það er tittlingaskítur
sem.tekur því ekki að hugsa um.
Mál málanna er
að árið 2126
mun halastjarn-
an Swift- Tuttle
skella á jörðinni
og þurrka
mannkynið út.
Og það eru engar líkur til þess að
það velti fyrir sér ríkisstjórn Davíðs
Oddssonar eða gengiskörfu Evr-
ópubandalagsins á meðan það ger-
ist.
Ef einhver heldur að það sé of
snemmt að hafa áhyggjur af Swift-
Tuttle þá skal þeim hinum sama
bent á að miðað við meðalaldur ís-
lenskra kvenna þá munu öll mey-
börn sem fæðast eftir 2045 þurkast
út (að meðaltali). Og ef einhver
heldur að það sé langt þangað til
árið 2126 rennur upp þá skal þeim
bent á að það er álíka langt og síð-
an árið 1858 rann sitt skeið.
Það var árið sem Eyfellingaslagur
braust út. Þegar bændur neituðu
að baða fé sitt og gerðu aðsúg að
stiftamtmanni og sýslumanni. Og
árið 1958 dó Þorleifur Guðmunds-
son Repp. Og þá hóf gufuskip
póstflutninga.
Ef fólki finnst þetta fyndið og ein-
hvern veginn týnt í sögunni þá má
gera ráð fyrir að mannkynið muni
glotta — um það leyti sem það
þurrkast út — þegar það heyrir um
þá Davíð og Jón.
Fyrir þá sem lifa
í voninni um að
Swift-Tuttle hitti
ekki jörðina má
benda á að ef
halastjarnan
grandar okkur þá
mun eitthvað annað gera það. Til
dæmis:
Lengri dagar og lengri nætur.
Samkvæmt útreikningum er dagur-
inn á jörðinni alltaf að lengjast. Fyrir
350 milljón árum var hann aðeins
22 tímar. Ástæða þessa er að tungl-
ið er að fjarlægjast jörðina og það
dregur úr snúningi hennar. Með tíð
og tíma mun dagurinn lengjast sí-
fellt og plöntur og dýr ruglast og
mannkynið farast.
Stjörnuþoku-yfirtaka. Stjörnuþok-
an okkar, Vetrarbrautin, nálgast
næstu stjörnuþoku, Ándrómedu,
með miklum hraða. Með tíð og
tíma mun þeim hafa tekist að loka
því 2 milljón Ijósára gati sem er á
milli þeirra. Og þegar það gerist er
ekki von á góðu. Þar sem Andró-
meduþokan er fjórum sinnum
stærri en Vetrarbrautin verður þetta
líkt og óvinsamleg yfirtaka stórfyr-
irtækis á smákompaníi. Og allir vita
hvernig fer fyrir smákompaníinu við
þær aðstæður.
Útþensla sólarinnar. Sólin okkar
stækkar sífellt. Það mun þó ekki
draga til tíðinda fyrr en eftir svo
sem 5 milljarða ára. Þá mun hún
fitna eins og fjósakona og bræða í
orðsins fyllstu merkingu allt líf á
jörðinni.
Samdráttur af stjarnfræðilegum
toga. Alheimurinn þenst út. En að-
eins upp að ákveðnu marki. Þegar
því marki er náð mun hann skreppa
saman aftur og þá með ógnar-
hraða. Og þá verður ekki kátt í
heimi.
Uppreisn pró-
tónanna. Þegar
alheimurinn hef-
ur skroppið sam-
an mun hann
þenjast aftur út.
Og síðan koll af
kolli. Þó eru til vísindamenn sem
segja að þegar þetta hefur gengið í
nokkra milljarða ára muni prótón-
urnar, sem allt í alheiminum er búið
til úr, einfaldlega gefast upp á
þessu og leysast upp innanfrá. Þá
verður alheimurinn ein stór kjarn-
orkusprenging í örkotsstund. Síðan
ekkert nema geislavirkt ekkineitt.
Og í ljósi þessa er ekki mikil
ástæða til að býsnast yfir veiðileyfa-
gjaldi á árinu 1996.
★ ★★
★★ ★
★ ★★
★★★★