Pressan - 21.10.1993, Blaðsíða 4

F R ÉTT I R
4 PRESSAN
Fimmtudagurinn 21. október 1993
Varðhundur
ráðherrans
Og báðirfengu sömu hug-
Ijómunina: Að Cohn þessi
vœri eins og Hannes Hóltn-
steinn Gissurarson að verja
sinn McCarthy—það er
Davíð Oddsson... Hannes
hefur notað þessar greinar til
hatrammra árása á alla þá
sem ekki er hœgt aðflokka
sem sérstaka aðdáendur Dav-
íðs. Hann vaktar frétta- og
blaðametm og lýsir þeitn sem
ekki skrifa eða segjafréttir að
hans skapi sem nytsömum
sakleysittgjum í höttdum
komtnúnista... Hannes erþví
ekki svo ólíkur Cohtt. Hann er
áróðursmaður og krossfari,
ekki fyrir sjálfan sig heldur
þanti mann sem hann treystir
að muni tryggja sér laun erfið-
isins.“
Gunnar Smári Egilsson í
Heimsmynd.
Hannes HóLmsteinn Giss-
urarson, dósent við HÍ:
„Þetta er auðvitað ekkert
annað en fúkyrðaflaumur; í
skrifum Gunnars Smára birt-
ist blóðugt, botnlaust hatur á
mér. Mér er þetta alveg
óskiljanlegt, því ég veit ekki
til þess að ég hafi gert mann-
inum neitt mein — annað
en það ef til vill að mér geng-
ur betur í lífsbaráttunni en
honum. En hann þarf nú að
hata býsna marga — líklega
flesta Islendinga — ef það á
að vera leiðarstjaman. Eg get
aðeins gefið Gunnari Smára
eitt ráð: Þú hefur talsverða
blaðamannshæfileika, til
dæmis frumleika og gott
auga fyrir skemmtilegum
smáatriðum. Notaðu þessa
hæfileika í guðanna bænum
til að veita lesendum þínum
fræðslu og skemmtun, en só-
aðu þeim ekki í ólund og öf-
und gagnvart mér.“
Sadistar
þjóðarinnar
„Svo lengi sem slíkar busa-
vígslur halda áfram ergert lít-
ið úr þeim göfuga anda ts-
lendingsitis sem er sjálfstætt
eðli hans. Göfuglyndi okkar
mitinkar. Það er blettur í
menntakerfi okkar að leyfa
slíkri smánun á mannlegri
reisn að viðgangast... Hér
bregður fyrir kvalalosta...
Sem sálfrœðingur og prestur
geri ég mérfulla greinfyrir því
hvernig slik „skemmtum" fer
úr böndutn og hvernig þessar
auðmýkjandi athafnir hafa
skemmandi áhrif á sálarlíf
viðkotnandi.“
Alfreð J. Jolson S.J. í
Morgunblaðinu.
Guðrún Hrefna Guð-
mundsdóttir, ráðunautur
menntamálaráðherra:
„Ekki er vitað til þess að
ráðuneytinu hafi borist
kvartanir í tilefni af busa-
vígslum í skólum. Busavígsl-
ur eru alfarið á ábyrgð skól-
anna og skólameistarar og
kennarar bera því ábyrgð á
að þær fari siðlega fram.
Nokkrum sinnum hefur
fær jon Baldvm
Hannibalsson
ul’anríhisráöherra
fyrir að endast svo lettgi
í stjórnmálum, þráttfyr■
ir að allir séu á tnóti
honum.
komið upp umræða um
aukið ofbeldi eða siðleysi í
tengslum við busavígslur og
á undanförnum árum hafa
einstakir skólar lagt áherslu á
að breyta ásýnd busavígsl-
unnar. T.d. hefur Ármúla-
skóli tekið upp á að gera eitt-
hvað sérlega skemmtilegt
með nýnemum á busadag-
inn, eins og að fara með þá
út í Viðey eða upp í Heið-
mörk þar sem þeim er boðið
upp á pylsur og kók.“
Lúaleg
framkoma
„Það eitta setn virtist skilja
á milli okkar og KR í þessu
máli voru penitigar og við gát-
um ekki keppt við það tilboð
setn þeir buðu Guðjóni. Það er
ettgin spurnittg að samningur
Guðjóns við KR er himinhár,
því Guðjótt hefitr haft það
tttjög gott hér og við höfðutn
ekki möguleika á að nálgast
tilboð KR... Éger eintta ósátt-
astur við að KR-ingar skyldu
ekki hafa manndóm til að
rœða þessi mál við okkur, því
þeir vissu eins vel og við að
Guðjótt vœri samningsbund-
inn. Ég hélt að þessi vinttu-
brögð tilheyrðu ekki nútíman-
uttt. Mér finttst helvíti lág-
kúrulegt að vinna svotta.“
Gunnar Sigurðsson
ÍTÍmanum.
Lúðvík Georgsson, formað-
ur knattspymudeildar KR:
„Guðjón Þórðarson lýsti
strax yfir áhuga á að gerast
þjálfari KR þegar við höfðum
samband við hann. Hann
tjáði okkur jafnframt að
samningur sinn við Skaga-
menn mundi ekki standa í
vegi fýrir því, þar sem sér
væri frjálst að segja honum
upp. Að öðru leyti er okkur
hjá KR ekki kunnugt um
samning hans við ÍA. Rétt er
að ítreka að um er að ræða
gagnkvæman áhuga á sam-
starfi. Guðjón er atvinnu-
þjálfari í knattspyrnu og tek-
ur ákvarðanir sínar sjálfúr.
Við gerum það ekki fyrir
hann.“
Gylfi Þ. Gíslason. fyrrverandi ráðherra, varpar nýju Ijósi á viðreisnarárin í
væntanlegri bók um árin á milli 1959 til 1971.1 bókinni sýnir hann fram
á að hagur bióðarinnar hafi vænkast verulega á þessum tima, öfugt við
það sem halaið hefur verið fram.
Gylfi Þ. Gíslason prófessor,
fyrrverandi ráðherra og al-
þingismaður í 32 ár er um
þessar mundir að senda frá sér
bók um mesta stöðugleika-
tímabil í íslenskum stjórnmál-
um, tímabilið frá 1959 til 1971
þegar sömu flokkar og nú, Al-
þýðuflokkur og Sjálstæðis-
flokkur, ríktu í landinu. Bók
Gylfa — sem er á sjötugasta
og sjötta aldursári — ber heit-
ið Viðreisnarárin. Hann sækir
margt í eigin viskubrunn,
enda menntamálaráðherra öll
viðreisnarárin og stjórnaði
sama ráðuneyti í þrjú áður í
stjórnartíð Hermanns Jónas-
sonar, þáverandi forsætisráð-
herra og formanns Framsókn-
arflokksins. Sjálfsagt kemst
Gylfi næst því að rita um eigin
störf í þessari bók, því hann
segist hafa ákveðið að taka
ekki þátt í að gefa út ævisögu
sína.
Kemur eitthvað nýtt fratn í
bókintti?
„Já, það kemur margt nýtt
fram um aðdraganda við-
reisnarstjórnarinnar, við-
fangsefni hennar og ekki síst
endalok hennar árið 1971, þar
sem bókinni lýkur. Það sem
ég tel þó áhugaverðast og haf-
ið er yfir allan efa eru rann-
sóknir mínar, sem gefa tví-
mælalaust í skyn að hagur
þjóðarbúsins hafði vænkast
verulega frá upphafi stjórnar-
samstarfsins. Viðreisnar-
stjórnin bætti hag þjóðarinnar
og ekki síst hag launþega. Við
þóttumst vita þetta í kosn-
ingabaráttunni 1971 en vor-
um sagðir ljúga. Hver einasti
maður með viti ætti nú að sjá
hve tíðin batnaði mikið á
þessum árum þegar hann les
þessa bók.
Það kemur meira fram í
bókinni en það sem snertir
pólitíkina eingöngu, til dæmis
rita ég um handritamálið og
greini frá úrslitum þess. Þar
koma alveg nýir hlutir ffam.“
í lokakafla bókarinttar, sem
ber yfirskriftina „Hvað má af
þessu lœra?“, segir þú að
ágreiningur um landbúnaðar-
stefnutta hafi verið til staðar í
ríkisstjórtiinni án þess að hatm
hafi verið látinn koma fram í
fiölmiðlum. Fjölmiðlaumfiöll-
tm utn þau mál hefði verið tal-
in veikja ríkisstjórnina. Á þetta
eitthvað skylt við landbúnaðar-
ágreining stjórnarflokkanna
síðastliðin misseri?
„Sá ágreiningur var með allt
öðrum hætti. Eg vil ekkert tjá
mig um nútímann. Það er
nóg að hafa sagt allt það sem
kemur fram í þessari 270
blaðsíðna bók. Ég segi frá öll-
um ágreiningnum um land-
búnaðarmálin á viðreisnarár-
unum, sem stóð að mestu á
milli mín og Ingólfs Jónsson-
ar landbúnaðarráðherra. Það
var sameiginleg skoðun okkar
í stjórninni að deilur um
svona stórmál mundu veikja
hana. Hvort það er rétt eða
rangt er annað mál. Eins og
kemur ffarn í bókinni held ég
satt best að segja að mikill
stuðningur Ólafs Thors og
Bjarna Benediktssonar við
ýmis áhugamál mín hafi leitt
til þess að sjónarmið mín um
landbúnaðinn urðu undir.“
Nú hlýtur þú að hafa ein-
hvern satnanburð við aðrar
ríkisstjórnir. Hvað var það sem
öðru fremur bar viðreisnar-
stjórtiitia öllþessi ár?
„Samstarf í ríkisstjórn ber
mestan árangur mótist það af
heiðarleika og gagnkvæmum
trúnaði. Vinni einn stjórn-
málamaður með öðrum verð-
ur að ríkja gagnkvæmt traust.
Engin brögð mega vera í tafli.
Af hverju viðreisnarstjórnin
lifði í öll þessi ár og bar þenn-
an árangur má rekja til þess að
í henni ríkti alveg sérstakur
starfsandi, og meira en það,
því vinátta var á milli okkar
sjálfstæðis- og alþýðuflokks-
ráðherranna, sérstaklega á
milli Ólafs Thors og Bjarna
Ben. Tengslin voru einnig
sterk á milli mín og Emils
Jónssonar. En stjórnarand-
staðan var einnig virk og hafði
á mörgum hæfileikamönnum
að skipa, meðal annars Ólafi
Jóhannessyni, Eysteini Jóns-
syni, Lúðvílci Jósepssyni og
Einari Olgeirssyni. Þetta voru
sterkir andstæðingar.“
Hvað tengir þú að öðru leyti
Viðreisnarárunum?
„Ég lýsi rækilega stjórn
Hermanns Jónassonar, að-
dragandanum að henni og af
hverju hún sprakk. I bókinni
er einnig að finna nákvæma
lýsingu á sögu og uppruna
Samtaka frjálslyndra og
vinstrimanna. Þá sögu varð ég
að segja, því Samtökin leiddu
til þess að Alþýðuflokkurinn
tapaði svo miklu fýlgi í kosn-
ingunum 1971. Ég rek sögu
Samtakanna allt afitur til 1946,
til þess tíma þegar við Hanni-
bal Valdimarsson komum
’ báðir inn á þing.
Eru tveggja flokka stjórnir
hugsanlega þær einu sem geta
stjómað landinu?
„Aðalatriðið er að flokkam-
ir vinni saman af heiðarleika,
hvort sem þeir eru tveir eða
þrír. Tveir flokkar eiga óneit-
anlega auðveldara með að
stjórna en þrír. Það er kjam-
inn í málinu.“
Guðrún Kristjánsdóttir
Vorum sagðir lúga
debet___________Guðión Magnússon k r e d i t
Metnaðarfullur hugsjóna-
maður — eða hamslaus
og einráður?
„Guðjón er greindur, vel máli farinn og mikill og
góður fundamaður. Hann er metnaðarfuUur í bestu
merkingu og hugsjónamaður, sem hæfir vel því
starfi og hugsjónum sem hann vinnur að. Fljótur að
greina hismið frá kjarnanum. Hann hefúr kímni-
gáfú sem ég met mikUs, hefúr fágaða ffamkomu og
er mikill diplómat,“ segir Anna Þrúður Þorkels-
dóttir sem hefúr setið með Guðjóni í stjóm Rauða
krossins til margra ára. „Guðjón er ákaflega til-
lögu- og úrræðagóður maður sem oftast nær er
feikilega vel inni í málum. Með fáum mönnum er
eins gott að hugsa upphátt, hann er geysilega snjall í
því,“ segir Jón Sæmundur Sigurjónsson, sam-
starfsmaður hans í heilbrigðisráðuneytinu. „Hann
er fljótur að ná aðalatriðum í flóknum málum og í
þröngri stöðu. Hann er vinnuhestur og hefur mikið
úthald til að fýlgja málum effir og hann er drengur
góður,“ segir Bjarni Arthúrsson, rekstrarstjóri
Landakots og stjómarmaður í Rauða krossinum.
„Guðjón er skipulagður, úthaldsgóður og reglusam-
ur. Hann nær örugglega oftast settum markmiðum
og virðist bera gæfit til að nýta sjálfan sig út í hörg-
ul,“ segir Páll Bragi Kristjánsson, forstjóri Þjóð-
sögu, gamall bekkjarbróðir og fyrram spilafélagi.
Gubjón Magnússon, formaður Rauða kross ís-
lands, hefur verið í fréttum vegna harkalegra
viðbragða vlð væntanlegum spilakössum Há-
skóla íslands.
„Hann tekur sér of mikið fyrir hendur og
mætti gjarnan deila verkefnum með öðrum.
Metnaður er góður en þarf að vera í hófi; innan
þess ramma sem heilsa og tími leyfa,“ segir Anna
Þrúður Þorkelsdóttir sem hefur setið með Guð-
jóni í stjórn Rauða krossins til margra ára. „Það er
ljóst að jafnhæfileikaríkur maður og hann er
beðinn um framlög á öðrum vígstöðvum, eins
og hjá Rauða krossimun og alþjóðadeild Rauða
krossins erlendis. Maður saknar því þess að geta
ekld notið kraffa hans eins oft og maður vildi,“
segir Jón Sæmundur Sigurjónsson, samstarfsmað-
ur hans í heilbrigðisráðuneytinu. „Honum hættir
tfi að láta verkefnin bera sig of hratt áfram og
gleymir þá að hafa samráð við samstarfsaðila.
Hann hefur ekki nógu góða innsýn í málefni
deilda landsbyggðarinnar. Dugnaður hans í fé-
lagsmálum hlýtur að bitna á fjölskyldu hans,“
segir Bjarni Artliúrsson, rekstrarstjóri Landakots
og stjórnarmaður í Rauða krossinum. „Hann hef-
ur vegna þolgæðinnar stundum virkað á mann
eins og streðari,“ segir Páll Bragi Kristjánsson,
forstjóri Þjóðsögu, gamall bekkjarbróðir og fyrr-
um spilafélagi.