Pressan - 21.10.1993, Blaðsíða 28

Pressan - 21.10.1993, Blaðsíða 28
MARITHE FRANCOIS GIRBAUD Fimmtudagurinn 21. október 1993 28 PRESSAN A qb QBuru§ !Q;eq Sjuu ua ujaiu e>(i| jba munuovj e uuun -1S>|0J 3o 'JeidAavijÁp njoA nuisnij e jeuj|pujuj0>jsi|e>|iv ■ndnsep|n>js i ;|OAq e uu|ujo>| jba §q qb euua>|jnQ!A qb buji; ue§ue| }iues Siuj >igi QBcj •Qn;oq jjjA |9a ijgfy jgui !Qeu i§0|uXsQneu mgcj jgui ujss euscj ;ue qb nu Qecj gs Sg ug 'nu!§eig;ujes i |BQe;s ubqq§ jquj ;e§ ujss Qecj ;ssi; ;seu§!S !Q;ecj §g us jnQe jb §joui |>|>js nQ|| Qed ■nQg;sjel;u!§!S ipubqjba e§s|>je;sjgs gcj ‘jn;sq q;æui e><uq uiss jepus j|sne| j|j>|>)ou moA ecjuus ubqsuj !>]>□ ■nécj ;seu§is qb ;igj j>j>)s isuuej. jgíu ‘ecjuus iseu§|s §g jsq ujgq u|§us ug 'nuo>jU!§!S u|§|s euiui e>(i| isiqb -u§|S §g qb euiXs|§ eui !>i>|s §o '§ue§eueA uu|s §o ;sne| -e;s>j!q qi§us§ i;s§ quji oas e§|s qb jsq uinuugui uinQn quusujQis uinug uiss jqniqeuis jjuies^u juqb jisuiA §o jn>)S!Rei;e.uq!Ajs§ ‘iqsisiqa ‘;;ss;|o§ §o suis jepjepue;s jjssscj UBQis nQjn jbuj!u§!3 -uinue§!;sje§u!QJ!A i isnq -qbj jnuis>| ;sæu uiss Qecj §o |iq ueuy is|Qeu§!s §3 ■s§é|g; -Qgfcj sqbiuusuiqís je§u!;ss.pel; n§s|nfusA §0 nscuÁ jewq 1 ju4 qbj bjs§ §gi §0 suis jgui ipjioaq §3 -§gi e;gpq bqs uujsu !>|>|s e!§§/fis qb eu;sÁjAq 1 sssc| q;séo 'Suue§SA -Ibqsui uin|§sj uin§s|nfusA uinng jjys jg; §3 -qjs;qsuj essscj e;gf|q j|n>|s §g qb ;;bi;;sj ]>|>|s ;uies js Qeq ■eje; qb uæA §g psAq e;w isa ;s|Q§es §0 ;usd ejeq |Qe>|>|ecj §3 'enscl |Q§es uiss cuiscj qb ujnun§ne !p;|OAq§uej bqs §!ui !QB|;!S§ ‘§g !QB||n !>|>|3 -njSA §0 unej 1 qw js ;;e uiss Qecj js Qeq quse qiqjo e;ou qb uæA jæu ‘ueq ueuuscj e jnu^A qiqjo jb;ou jsaqu^s jb§sc| ]>|>|s ;|oc| §3 „■jnuw ‘jn>i!S| ejeq jn§us| !>|>|s js Qj;n 'uicj e;æ§'Qe jnQJSA ncj ‘§sa uujs e euisu Qepus |>|>|S jn;s’§ e;;sq‘‘ •]pu;s;s psAq q^a §!iu qbjba !Q;eq jsAqu^s qb i QBAq;;!S jeuiej §!ui U3 'uinuiui e§nq 1 jesgfig jb>|Sj; uus ms ;s|Qe J -ujn;uin e§S|U|Sjq §g qb ssscj |púe§ejpQe §0 jngæ;sy •|;|OAq e js túss §g js Qecj ‘jjuiq !>|>|s njs Qecj U3 -qisi u§ubj e §0 J|§n;g bjsa ;sbqj!a jj||e ‘i;|OAq e js uujiu uue;gi §0 |SAu;ef ]>|>|sQ §g ujss QcpsAqwn ;nv 'i;|OAq e Qecj §0 suue§SA|eQSjm jeujsj ue;n juX; jgs qia je>|uej jnQeui uiss ]§sp uirr&SAq e !>|>|s js Qeq 'Qss ej; ueQgq u!;u>|S uipiqjsa js qi>uiai •eujgq ;sss ncj je^scj eunu us jjÁ; |>|>|s §g ueui bjisiai •ffui jljá ;sip;|OAq §u|uu!;i!; u|;u>|S JSAqujS §0 jnQju nng ejdo|§ qb uujnq jeÁ §3 -uu!§n; e;se§nps; 1 uu! §SA|e §b uiui jeje;xeAddn uinu§s§ 1 ;;æjcj ;sq §g luss !§sa|bqsuj eu||n§ uinssscj ;e ;n ;se§u];sepus §g !pbnui ;;ejq qb uue; §3 '!§æAu;ef qi -pieq jn§us| ni^jui (>|>|s ;e§ §g qb uue; §g §0 jgui jjjá; ;s| -jsus§uuq ;ne ‘n;s|SA“ unQeui !§nuun>ig isssij !Q§es eq •uin;!sq'§sigj 1 n>pA n;snQis nSSBHd í Jnye e§§n'|§ qb iqb -i;æ §3 -ubqis ;s|uss ',§g iQjnds „6;;ne i;æs e;;scj J3“ STEFAN JON HAFSTEIN NEW YORK NEW YORK MÁLOG MENNING 1993 ★ ★ Bók Stefáns Jóns Hafstein er þegar orðin svo vel auglýst að ekki ætti að vera ástæða til að rekja efni hennar í smáat- riðum. Þar er sögð saga Krist- ins Jóns Guðmundssonar, þrítugs íslendings, sem býr í New York í kompaníi við mellur, eiturlyfjasala, betlara og aðrar litríkar mannverur. Þetta er saga sem er óra- vegu frá ævisögum þotuliðs- ins íslenska og svo sannarlega athyglisverðari en þær aliar til samans. Um leið er þetta bók sem býr yfir áberandi göllum. Brotalömin er stíll höfund- ar. Framan af bók er eins og Stefán Jón kunni sér ekki hóf Hann leiðist margoft út í vað- al. Það sem agaður stílisti léti sér nægja að segja í stuttu máli segir Stefán Jón í löngu. Hér er dæmi úr upphafi bók- ar: „Kuldinn hafði hertekið New York.“ Þetta er stutt og Hsggott en höfundi virðist 5J±L y 'þykja þetta snubbótt og fýllist þörf til að útskýra að það hafi verið verulega kalt og heldur áfram: „Þessi raki kuldi sem nístir og smýgur inn að beini hvernig sem maður dúðar sig.“ Hér endar ekki lýsingin á kulda New York-borgar því Stefán Jón vill eyða á hana enn meira púðri og yfirspilar rækilega þegar hann bætir við: „Ekki heiðarlegur kuldi eins og heima, heldur lævís og vondur údenskur kuldi.“ Það er of margt í ffásögn- inni í þessum dúr sem gerir að verkum að lesandinn tek- ur að ókyrrast við lesturinn. Þetta fer allt að verða eins og ofurlangt Útvarp Manhattan án húmorsins. Reyndar er ein setning í þessari bók sem ég fæ ekki áttað mig á og get hvergi flokkað, svo sérkenni- leg er hún: „Manhattan-eyja er eins og lafandi limur í lag- inu. Fyrir miðju ofarlega er eins og límt hafi verið á hann frímerki." Að mínu mati er þetta eftirminnilegasta setn- ing bókarinnar, ég veit ekki einu sinni hvort hún er vond, mér finnst hún bara fúllkom- lega absúrd. En ég var víst að tala um mælgina sem kann að vera aðferð Stefáns Jóns til að skapa stemmningu. Og því takmarki hefði hann náð ef nokkuð hefði verið dregið úr skrifgleðinni. Ég á einfaldlega við nokkuð stranga ritstýr- ingu ffá yfirlesuram Máls og menningar. Hvar var Mörður Ámason? En svo gerist það nokkuð óvænt, um það bil sem þriðj- ungur er búinn af sögu, að höfúndur hættir að setja allt sitt traust á skáldleg tilþrif, at- burðarásin sjálf nær allri at- hygli hans, stíllinn verður einfaldari og beinskeyttari, um leið fer að verða úr þessu almennileg bók. Kostulegt safn kvénvarga tekst þá á í baráttu um yfirráð á sál og líkama Kristins. Þeirri tragík- ómísku baráttu tekst Stefáni Jóni að lýsa með miklum ágætum. Þar er allt annað og betra á ferð en þegar hann vaffar um í skáldlegum þönk- um í vetrarkulda New York- borgar. Frásagnir Stefáns af sam- skiptum Kristins og kvenn- anna eru hið stóra tromp þessarar bókar. Konumar era dásamlega litríkar. Reyndar fer svo að persóna Kristins verður aldrei jafn skýr og áþreifanleg og persónur þess- ara kvenna. Kristinn er svolít- ið útundan þar eins og í lífinu sjálfú. Kristinn á annála í þessari bók og þeir gefa mynd af manni sem býr yfir dulítið kæruleysislegu langlundar- geði og þeirri tegund ljúf- mennsku sem verður mörin- um stundum að meini. Frá- OtCi' O,’OvOvv*. '*Ov „Manhattan-eyja er eins og lafandi limur í laginu. Fyrir miðju ofarlega er eins og límt hafi verið á hannfrí- merki. “ Ég veit ekki einu sinni hvort þessi setning er vond, mérfinnst hún bara fullkomlega absúrd. “ sögn Kristins er víða írónísk og hann fer yfirleitt á kostum. Þetta er bók sem hefði get- að orðið mun betri en hún er. Það hefði þurft meiri stillingu í stílinn, sérstaklega í fyrri hluta bókar. En það tekst að ,•_ draga upp nokkuð trúverð- uga mynd af lífi utangarðs- fólks í New York og lesand- anum stendur ekki á sama um þær persónur. Þegar svo er þá er betur af stað farið en heima setið. KOLBRÚN NAIN KYNNI TVIFARAR •uag jbu|3 -e§nuun>ig qia jsjpie eie; qb jgtu ej§ss qb uinq jeA ujss ecuuieuj §0 iPPIð I^IMðÚ 3? ujss lunfjsAqujs e eujQnq qia ;sss §g tuss j;d|>|s e;seQis 1 jnQJSA e;;sq éqjo n; |>|>|s i;;e §3 „■qiOAq e bjsa qb js qbcJ §! -UJSAq iaQ j]já; jqiefs euuq §0 ';senus qb n§æu 1 e;eq jb -§SA|eQsui eu||n§ sujq jnpusje;§SA n§§Ap jiuiq J!i|e nuncu eq -!i!>| ujnugj jæu §0 e>|eq n; ;s|;|0Aq ue;n>|SJeQgfcj Qn -sssiq je§scj qia ;senus e§speus ;;|lu pue;se unuj ^|OAq uu!u;oq e js nqg je§scj qb ns js un§§nq eu|s uiiai ■suublu ir jnQ|u nQn -ig; jjiie qb jba b;sjsa Qeq ;;gfi; ;sipueA Qecj U3 -epus iun§ugj bj; ;ue e epioq qb qia J!uei;nj;ugfs ubqis §0 SQn;gq n; ;||e uubj QiQQiq iAcj jn>|JSAsneq jn>|>|ou ip§|Á; ;sjÁ3 ';|OAq e uuiluom bjsa qb |!>ulu moA u!Q§uqQ!A •ublubj; qb uepun jnrisp Q!i|s;seigfq ujss iddsfejgþsjo; §0 su]s ]Qjn>|s 1 qn uioaq e §g jQepus Q|S| cun ;§ue| us jnQe §0 ‘euue>|ueq jrxsajo; |uu|s nu|s |>|>|s ‘;§ei!sq ps ->l>|s jba luss g|>|n|SQÁs epSAqum 1 ;s|Qeujn;iun §0 |VÍS| njjsAqms qb qwww !;ss|uj §3 ‘Qecj ;s|qjs§ ejeq ubqis •uilu n; n§u|pusqe luss Qecj §g >|q; !>|>|3 'Tis^ qb iqjá tjsmhs e§si;gf|; e;|OAq ipuncu §0 euiQnq e qisi e uæA ue;n>|SjeQgrcj qb BLui;e;;gj; cun -fjSAquis 1 gcj !QJÁsq §3 'jHjLU e buubj>|Jálu nuu|A j i;|OAq e §SA|e jba §g jac( sfQ!s>|Sjn jg; qbaq !>|>|s ;|sa §3 •;;is ip|SA euÁs qb u; euuis qb ;jecj Jsqi|e>| lun -ujlu ;e jnQBLU tuss e;se§æA|!>(!iu lAcj ;e ;;is gcj njs luss ‘e§JoqsLU|sq q; LunQjs;!;tuLus>)Sje§|sq §0 Lumu!;s§ni; -e>|U!S j jnQ!u je>|s §0 !u;|S|Q!a gcj ipuÁs §3 uqjá uueq Hönnuðirnir sem saman bera nafnið Marithé Francois Girbaud hafa lengi verið í hópi athyglisverðustu hönnuða Frakklands. Þau byrjuðu að hanna saman fatnað árið 1965 og eru meðal annars upphafsmenn steinþvegnu gallabuxn- anna, baggí- buxurnar koma úr þeirra hugmyndabúri sem og rifnu gallabuxurnar. Og nú er svo komið að gallabuxna- lína merkt þeim er komin fast á hæla Levi’s í Bandartkjunum, þar sem mesta markaðsátakið hefur verið undanfarið ár. Svo langt er þetta gengið að Michael Jordan sást í MFG-gallabuxum á mynd fyrir skömmu. Á sunnudagskvöid var haldin á Sólon íslandus tískusýning þar sem föt þessara hönnuða vora viðruð. Fyrir utan at- hyglisverðar fyrirsætur, sem Sigríður Valdimarsdóttir eigandi Stúdíó MFG segist hafa valið með tiliiti til skemmtiiegra karaktereinkenna og með það fyrir augum að þær væru lítt uppteknar af því að vera fyrirsætur (sem engin þeirra er í raun), vakti nýtt efrii frá þeim einnig athygli. Hönnuðirnir era um þessar mundir að þróa stretsefni með aðstoð vis- indamanna með það að ieiðarljósi að gera hversdagsfatnað jafnþægilegan og sportfatnað. Þá hefur tlína sem kölíuð er Light in the dark eða endurskinslínan þótt forvitniieg. Marithé Fraricois Girbraud þykja kiassískir, reyndai' miög, en þó má greina frá þeim öriitia íitúr#núninga endram og sinn- um> sem dæmi þverröndótt og smáútvítt. Yfirleitt eru slíkir útúrsnúningar þó í hófi. Erla, unglingurinn í hópn- um, sýndi hið „óhefðbunda"; þverröndótt og eilítið útvítt. Elín Sveinsdóttir förðunardama sýnir hér föt frá MFG. mun sjálf hafa gerst aðdáandi þeirra á þeim ár- um sem hún dvaldist í París. Védís er sjálf fatahönnuður sem passar vel Ef allt um þrýtur í atvinnumálum leik- ara á íslandi getur Kjartan Bjarg- mundsson hugg- að sig við að hann mundi passa fullkom- lega í hlutverk annars síamství- buranna í þáttun- um um Addams- fjölskylduna. Hann hefur það sem þarf: víðáttumikið andlit undir gróskumiklum krullum, þessa þungu kjálka og skörulegt nefið. Hildur Árnadóttir er hárgreiðslumeist- ari á Salon VEH. Og eins og hinar ekki eins upptekin af því að vera fyrirsæta og fagmódelin eru oft á tíðum. BOKMENNTIR Vanstilltur stíll

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.