Pressan - 21.10.1993, Side 34

FJOLMIÐLAR
34 PRESSAN
Fimmtudagurínn 21. október 1993
SJÓNVARP
Sjáið:
• Óstýrilátu stúlkuna ★★★ Das schreckliche Mádchen á RÚV
á fimmtudagskvöld. Silfurbjöminn í Berlín (hvað sem það nú
segir). Öllu skárra en AA-umræða á Stöð 2.
• Daga víns og rósa ★★★★ Days of Wine
and Roses Á Stöð 2 fimmtudagskvöld. Jack
Lemmon er fín fyllibytta og fékk Óskar fyrir
vikið.
• Fiðring ® Tickle Me á Stöð 2 á fimmtu-
dagskvöld. Já, bíddu! Hér er verðug þjóðlífsstúdía: Þegar kóng-
urinn dillar sér skvampar í skóm kerlinga þessa lands af tómri
fysn. Hvers vegna?
• Kristínu Þorsteinsdóttur Er hún eins góður
ff éttamaður og af er látið?
• New York-sögur ★★★ á Stöð 2 á föstudags-
kvöld.
• Samferðamann ★★★ á Stöð 2 á laugardags-
kvöld.
• Baker-bræður ★★★★ á RÚV á laugardagskvöld. Frábær
mynd með bræðmnum Bridges og Pfeiffer.
Várist:
• Hermann Gunnarsson & Sigrúnu Stefánsdóttur. Sam-
kvæmt úttekt PRESSUNNAR í síðustu viku.
• Bamaleik 3 ® Childs’s play 3 á Stöð 2 á föstudagskvöld. Vara
sig á númeruðum myndum — oftast vont dæmi. Smella sér á
barinn, grípa bók eða fara að sofa.
• Roxette á tónleikum. á RÚV föstudagskvöld. Nú er ekki vit-
að hvort þetta hljómleikadæmi á miðnætti á RÚV er hugsað til
að halda unglingum ffá miðbænum — ef svo er, þá verður að
gera betur en vera með sænskan poppdúett.
9 Kokkteil ® á Stöð 2 laugardagskvöld. Æi, hann Tom Cruise.
KVIKMYNDIR
Möst:
9 Píanóið ★★★★★ The Piano Það sem
gerir þessa mynd betri en flestar aðrar
góðar myndir er efnisval og efnistök,
handrit og frábær leikstjórn ungrar
konu, Jane Campion. Myndin fjallar um
ólæsi liinna læsu og málleysi þeirra tal-
andi um leið og henni tekst að segja hið
ósegjanlega.
Regnboganum
# Flóttamaðurinn ★★★ The Fugitive
Áhorfandinn stendur allan tímann með
flóttamanninum, sem verður einskonar
sambland af greifanum af Monte Christo
og Jósep K. Ofsóttur af glæponum og
hinu opinbera. Flóttamaðurinn er m.ö.o.
í svipaðri stöðu og almenningur. Mynd-
in er ótrúlega spennandi og kemur manni hvað effir annað á
óvart eins og vera ber í góðri spennumynd.
Bíóhöllinni
# Indókína ★★★★ Þessi kvikmynd er ótrúlega vel gerð. Leik-
ur er yfirleitt ffábær, myndataka stórkostleg, sviðsetning og leik-
munir aðdáunarverðir. Hvað ætli þurfi að líða mörg ár þar til
Hollywood verður fær um að gera mynd af þessari stærðar-
gráðu um ffamhaldið?
Háskólabíói
# í skotlínunni ★★★1/2 In the Line of Fire Myndin er afar vel
gerð og vel leikin. Flest atriði í myndinni eru trúverðug og eykur
það vitaskuld á spennuna, þessi saga gæti gerst. Myndin fjallar
um hina afskræmdu mannveru sem ekld er lengur þörf og ekki
lengur hægt að réttlæta. Stjömubíói
# Júragarðurinn ★★★ jurassic Park Þetta er spennandi ævin-
týramynd sem ætlað er nákvæmlega sama Jilutverk og hinum
„raunverulega“ Jurassic Park, að græða peninga. Hæstiréttur
um gæði þessarar myndar eru börnin. Þegar hasarinn fór að
færast í aukana í myndinni hættu strákar að stríða stelpum og
stelpur hættu að gjóa augum á stráka. Bíóhöllinni og Háskólabíói
- Ekki mæta:
• Tina - What’s love got to do with it? ★★ Annaðhvort er
þessi mynd hrein glansmynd, sem sleppir öllum dekkri dráttum
í persónugerð Tinu og gerir eiginmanninn miklu verri en efiii
standa til, eða Tina er í raun og veru svona ómerkilegt gauð að
týna sjálffi sér í klónum á Turner þar til hún tumast til Búdda.
Sögubíói
• Hinir óæskilegu ★ Menace to Society í rauninni heldur
myndin því ffam að fyrirlitlegir morðhundar og glæpahyski séu
bestu skinn þegar allt kemur til alls, þjóðfélagið sé bara svo gasa-
lega vont.
Laugarásbíói
Ekki er það efnilegt
Núir shjámenn—glataO dæmi
PRESSAN gerði úttekt á besta og versta
sjónvarpsfólkinu í síðasta blaði. Álitsgjafar
áttu í mesta basli með að nefna góða sjón-
varpsmenn en létu dæluna ganga þegar
vont sjónvarpsfólk var annars vegar. Þó tók
steininn úr þegar spurt var um efnilegasta
sjónvarpsmanninn: Flestir gripu til þess ráðs
að setja ó fyrir framan efnilegasta og svör-
uðu síðan. Hvað er að gerast? Er ekkert fram-
boð á góðu fólki sem vill vera í sjónvarpi? Er
smekkur þeirra sem ráða nýtt fólk í sjónvarp
svona gersamlega á skjön við smekk ann-
arra?
Reyndar getur ýmislegt annað komið til:
Fólk hefur sáralítið umburðarlyndi gagnvart
nýjum andlitum á skjánum. Áhorfendur eru
-eins og kjósendur, ákaflega íhaldssamir: Það
er erfiðara að komast af þingi en á það. Eins
er erfiðara að komast af skjánum en á hann.
Það er þetta með lýðinn sem er heimskur og
gleyminn og getur vanist öllu. Bjarni Fel. er
lifandi dæmi um þetta. Þegar hann tók við af
Ómari Ragnarssyni sem íþróttafréttamaður á
Sjónvarpinu var hann líklega jafnhataðasti
maður á fslandi; þótti ótalandi, óalandi,
óferjandi — stirðbusalegur og hrútleiðinleg-
ur. Núna er Bjarni einn ástsælasti sjónvarps-
maðurinn! Þetta gæti verið þeim huggun
sem hér eru taldir til og þykja með afbrigð-
um óefnilegir.
Nöturlegir nýliðar
Þeir sem lofa góðu
Heimdellingarnir hans Hrafns eru allir
nefndir til sögunnar: Gunniaugur Jóns-
son: „Gæti gengiö þegar hann hættir a
snuöi — þaö er eftir 25 ár.“ Gísli Mar-
teinn Jónsson: „Þaö er þessi nefmælta
morfísrödd." En Ragnar ber af. Þaö
jaörar viö aö verið sé aö bera í bakka-
fullan lækinn aö tala um hann sem
óefnilegan, sjónvarp hefur einfaldlega
reynst honum illa. Þaö er rolluþátturinn
sem afiífar Ragnar og spurning hans,
sem var eitthvaö á þessa leiö: „Þegar
kindin bítur grasiö, kemur þá ekki gat á
jöröina?“
alias Anna Hinriksdóttir. Stjórnmálaum-
ræöur höföa meira til barna en hún.
„Þyrfti aö komast í terpentínu. Kæmist
þessi þumbaralega stúlka inn á teppi
nema hafa einhver sambönd? Eins fjarri
því aö geta talist barnagæia og ég veit
ekki hvaö.“ Góöar barnagælur voru
reyndar meö hrollvekjandi ívafi, saman-
ber „úti bíöur andlit á glugga“.
Dagsljósiö státar ekki af efnilegu fólki
og foringinn Siguröur þykir verstur:
„Hræöilegt aö sjá hann ámóta hressan
og plötusnúð á Aöalstööinni. Svipaö og
ef Thor Vilhjálmsson settist í sófann
meö hinum vælukjóunum í Dagsijósi. “
Og þaö er eins og hann viti af því aö
þaö eru ekki allir ánægöir með hann í
sófanum: „Maöur bíöur alltaf eftir því
aö hann segi: Fyrirgefiö aö ég skuli
vera hérna. “
Efnin eru einkennileg samsetn-
ing: Helgi E. Helgason og Bogi
Ágústsson þykja í stöðugri fram-
för og teljast enn efhilegir! Þá eru
bundnar miklar vonir við Ingólf
Margeirsson og Brynju X. Vífils-
dóttur: „Hún fær mann til að fyr-
irgefa innlendri dagskrárdeild og
innkaupa- og markaðsdeild nán-
ast hvað sem er.“ Það eru sem
sagt þulan og gömlu mennirnir
sem þykja lofa bestu.
KVIKMYNDIR
Raddir hjartans
„Arkitektinn býðurgamalli vinkonu út
að borða og er þar lýst vel vandræða-
ganginum ogspennunni semfylgir til-
dragelsi afþví tagi. Helsti galli mynd-
arinnar er meðferðin á þeirri konu, sem
látin er hlœja skelftlegum hýenuhlátri.
Það hefði dugað að henni var ekki um
son arkitektsins gefið. “
SVEFNLAUSí SEATTLE
SLEEPLESS IN SEATTLE
STJÖRNUBÍÓI
★★★
Merkilegt er hvernig kvik-
myndasmekkurinn breytist
með aldrinum. Hér áður fyrr
vildi maður ekkert sjá nema
útpældar, krítískar myndir,
sem báru gáfum og gjörhygli
höfúnda sinna fagurt vitni. Þá
voru ofarlega á vinsældalist-
anum myndir eins og
Clockwork Orange og If,
boðberar miskunnarlausrar
þjóðfélagsgagnrýni og gáfu-
legrar umræðu. Ef tO vill var
þetta andi tímans fyrir tutt-
ugu til þrjátíu árum, sem
hafði óbilandi trú á því að
skynsemi mannsins væru
engin takmörk sett, öll
mannleg mein mætti leysa
með gáfúlegu þjóðfélagskerfi,
vitrum ríkisstarfsmönnum og
sprenglærðum stjórnmála-
mönnum. Eða var þetta bara
blinda hinna ungu á þau
verðmæti sem ekki sjást fyrr
en í ljósi reynslunnar? Hvort
heldur sem er, þá hefðu
væmnar kellingamyndir á
borð við Svefnlaus í Seattle
ekki átt upp á pallborðið hjá
manni fyrir nokkrum árum.
Nú bregður svo við að
manni þykir þessi mynd
ágæt. Það kallar á skýringar.
Svefnlaus í Seattle fjallar um
ástina og með hve miklum
ólíkindum hún getur verið.
Arkitekt, sem á ungan son,
missir konuna. Dauði hennar
er honum mikið harmsefni
og á hann erfitt með svefn.
Hann ákveður að flytja til
annarrar borgar þar sem dag-
legt umhverfi minni hann
síður á konuna. Sorgin fylgir
honum samt til nýrra heim-
kynna og sonurinn ungi hef-
ur af því áhyggjur og hringir í
útvarpsþátt til að ræða þessi
mál. Fyrir tilviljun heyrir
kona nokkur þessa útsend-
ingu. Hún er í merkingarlitlu
og tilgerðarlegu sambandi, en
heillast af ariatektinum sem
hún þekkir ekkert. Myndir
íjallar nú um samdrátt þessa
fólks þar sem sonurinn kem-
ur mjög við sögu.
Trúlega þykir ungu fólki
harmurinn yfirstíganlegri en
þeim sem eldri eru, hvort
sem hann er vegna ástvinna-
missis eða ástarsorgar. Þeir
eldri vita flestir af eigin
reynslu að djúpur harmur
setur mark sitt á hugsun
manns það sem eftir er. Á
sama hátt gerir ungur maður
sér ekki grein fyrir mikilvægi
ástarinnar í lífinu, hann veit
ekki að dálítill ilmur, örsmá
snerting og andartaks augna-
kast getur átt eftir að fylgja
honum í minningunni hvert
einasta fótmál lífið á enda.
Ætli það sé ekki þess vegna
sem ungdómurinn hlustar
stundum með léttúð á rödd
hjartans, hann veit ekki hve
grátt hin myrku öfl tilfinning-
anna geta leikið hann. Það er
ekki fyrr en við förum að eld-
ast að sumir okkar eru menn
til að veita ilminum, snerting-
unni og augnakastinu við-
töku í fullri alvöru, þegar
Drottinn gefur okkur tæki-
færi öðru sinni. Þess vegna er
það nokkurt tilhlökkunarefhi
að verða gamall.
En fleira kemur til, að
manni skuli þykja þessi mynd
góð. Hún er prýðilega leikin
og leikstjóm er með ágætum.
Myndataka er undir stjórn
Svens Nykvist, sem ekki hefúr
þótt loppinn í þeim efnum. I
myndinni er vitnað í eldri
kvikmyndir og lýst mismun-
andi viðbrögðum kynjanna
við hinum ýmsu myndum,
eitt af því besta sem fram
kemur í þessari mynd. Arki-
tektinn býður gamalli vin-
konu út að borða og er þar
lýst vel vandræðaganginum
og spennunni sem fylgir til-
dragelsi af því tagi. Helsti galli
myndarinnar er meðferðin á
þeirri konu, sem látin er
hlæja skelfilegum hýenu-
hlátri. Það hefði dugað að
henni var ekki um son arki-
tektsins gefið.
Breyttir tímar eiga sjálfsagt
einhvern þátt í því að nú þyk-
ir manni þessi mynd góð.
Gáfaðir asnar mundu sjálf-
sagt tengja það hræðslunni
við AIDS, að nú séu kvik-
myndir um hið eilífa par vin-
sælar. Miklu líklegra er að
hrun hinnar þröngsýnu skyn-
semishyggju eigi hér hlut að
máli. Menn nenna ekki leng-
ur að sjá kvikmyndir sem
ástunda gáfúlega boðun ein-
hverrar heimspeki- og/eða
stjómmálastefnu. Menn vilja
sjá kvikmyndir um fólk, ástir
þess og hatur, gleði þess og
sorgir, dyggðir þess og lesti.
Þetta er andi tímans og Guð
gefi að hann nái um síðir inn
í islenskar bókmenntir.