Íslendingaþættir Tímans - 20.06.1970, Page 19

MINNING
Þóroddur Magnússon
bóndi
Hann fæddist að I-Iraukbæjar-
koti í Kræklingahlíð, 29. júní 1885.
Foreldrar hans voru hjónin, Sig-
ríður Jónasdóttir og Magnús Odds-
son, búandi þar. Þóroddur ólst upp
hjá foreldrum sínum, þar til hann
var fimm ára, er Hólmfríður, föð-
ursystir hans, tók hann í fóstur
og maður hennar, Stefán Sigur-
björnsson. Hjá þeim var hann fram
um fermingaraldur, en eftir það
á ýmsum stöðum vinnumaður eða
heima hjá foreldrum sínum, og
þótti hvar sem hann var standa
sólarhringum fyrir andlát hans.
Við höfðum ákveðið það með
nokkrum fyrirvara og vera sam-
an og sjá Drangeyjarmyndina í
sjónvarpi. Hann reglulega naut
þess að sjá myndina hress og glað-
Ur. Við vinzuðum úr kosti og galla
þáttarins og röbbuðum um Drang-
ey.
Að endingu segir Haraldur:
^etta umhverfi er eitthvað svo lí'kt
gömlu mönnunum , stórbrofið
og um leið skemmtilegt.
Ég vissi við hvað hann átti.
Ég var honum hjartanlega sam-
niála. Hvernig átti mér að detta í
hug að fáeinum dögum seinna sæti
ég ásamt öðrum kunningjurn og
Vinum í Kapellunni í Fossvogi, þar
sem vinur hans, frændi og sveit-
^ugi kvaddi Harald Hjálmarsson
áður en hann færi í síðasta sinn
Uorður í Skagafjörð. Ég vil gera.
séra Erlendar Sigmundssonar
^skupsritara að orðum minum
1 ±>etta sinn.
, Haraldur var hvers manns hug-
lufi. Hann átti marga vini en eng-
an óvin.
Einu sinni sagðir þú kæri Har-
aidur.
Allir dagar eiga kvöld
aHar nætuT daga.
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
vel undir sínu. Haustið 1909 kvænt
ist hann Þóreyju Sigurðardóttur
frá Stórahamri í Eyjafirði, bróður-
dóttur Guðrúnar fyrri konu Magn-
úsar Sigurðssonar stórbónda á
Grund. Vorið eftir byrjaði hann
búskap í Búðarnesi í Hörgárda! og
bjó þar í tvö ár, en flutti þá að
Flöguseli í sömu sveit, og bjó þar
í önnur tvö ár, en þá fluttist hann
að Einhamri. Einhamar var mjög
niðurníddur er hann flutti þangað,
flest hús að falli komin. Túnið allt
þýft. Fyrsta árið, sem hann bjó
Þannig verða árin öld
aldir mannkynsaga.
Þökk sé þér fyrir samveruna.
Guð blessi minningu þína.
Höskuldur Skagfjörð.
t
fæddur 20. des. 1909.
dáinn 15. febr. 1970.
Neprju kalda nú ég finn
næða um veiku stráin.
Helfregn slær í hjartað inn
Haraldur er dáinn.
Vekur beyg í brjósti manns
brostinn Ijóðastrengur.
Vorsins óma harpan hans
hljómar ekki lengur.
Fyrr var glatt í góðum rann
og gleðin bjó í svörum.
Þegar stuðla stillti hann
og stakan flaug af vörum.
Breiði yfir beðinn þinn
blómaskrúði jarðar
er þú heldur hinzta sinn
heim til Skagafjarðar.
R. Ö.
þar, byggði hann baðstofuna og
næstu ár önnur bæjar og útihús
að mestu, ennfremur ræsti hann
frarn mýri þar fyrir neðan túnið
og ræktaði. Eins og gefur að skilja
gat ekki hjá því farið, að hann
færi í nokkrar skuldir, þótt segja
rnegi, að unnið væri myrkra milli
og allrar hagsýní gætt, og átti Þór-
ey drjúgan þátt í framkvæmdun-
um, því hún studdi hann með ráð-
um og dáð.
Það leit því sannarlega út fyrir,
að búskapurinn myndi ganga vei,
ef engin óhöpp kæmu fyrir, en
svo gerðist það, að flestar ærnar
láta lömbunum eitt ávið og verð-
fallið 1920 skellur yfir, þá var
auðséð að ekki var hægt að halda
19