Íslendingaþættir Tímans - 27.04.1972, Blaðsíða 5

Baldur Steingrímsson
eftiriitsmaður
staddir höfðu eitthvað minnzt á
reykingar og vinneyzlu. Litlu siðar
sagði telpan við mig og lagði áherzlu á
orð sin. ,,Þegar ég er orðin stór ætla ég
að eiga mann, sem ekki reykir,
ekki tekur i nefið og ekki drekkur
brennivin. Ég ætla að eiga mann, sem
er alveg eins og hann frændi”. En
Sigurð einan kallaði hún frænda.
A ævibrautinni kappkostaði
Sigurður ávalt, i bliðu og striðu, að
vera i orðum og athöfnum sannur
maður, bæði gagnvart samferðafólki
sinu þar og frammi fyrir Guði sinum.
Ég efast ekki um, að þannig hafi hann
verið viðbúinn kallinu mikla, þegar
hann i starfi sinu, hafði fyrir nokkrum
minútum kvatt sinn siðasta farþega
glaður og öruggur að vanda, veiktist
skyndilega undir stýri i bil sinum að-
faranótt 18. desember s.l., eftir að hafa
verið sá gæfumaður i starfi við
fólksfluttninga með bifreiöum sam-
fleytt i rúmlega 42 ár að aldreii; hafði
farþegi i ferð með honum hlotíð
meiðsl né vegfarandi af hans völdum.
Kæri frændi.
Ég veit vel, að þér þótti mjög væmt
um öll dætrabörnin min og að þau
veittu þér yndi með nálægð sinni og
gagnkvæmum kærleika og trúnaðar-
trausti. En ég veit einnig, aö þegar þvi
yngsta þeirra, drengnum Sigurði
Hrafni borkelssyni, fæddur 23.
nóvember 1967, var gefið nafniö þitt,
þá kom inn i lif þitt sérstök lifsfylling,
sem gladdi mikiö huga þinn. Mér
verður ógleymanlegt, er þið hélduð
upp á afmælin ykkar, sameiginlega að
venju, tæpum mánuði fyrir lát þitt,
hvað þú varst glaður og sagöir viö
mig, að þér hefði hlotnazt svo mikið,
þar sem þessi fallegi og bráðvelgefni
drengur bæri nafnið þitt, þegar allir
samankomnir afmælisgestir höföu
setzt að boröum sagðir þú, að i dag
væri stórt afmæli, þvi að samanlagður
aldur afmæiisbarnanna væri 70 ár. bá
stóð upp bróðir nafna þins, Guð-
mundur, gekk til þin og sagði. ,,En afi,
ég verð bráðum 10 ára, ef ég fæ nú að
vera með i þessu afmæli, þá verður
það 80 ára áfmæli”. Þá klappaðir þú á
höfuö þessa frænda þins, sem átti ekki
tiu ára afmæli fyrr en 17. desember, en
fyrir tæpum tveimur árum hafði beðið
þig að vera afa sinn, hann ætti engan,
nú væru báöir afarnir sinir dánir, og
þú sagðir. „Auövitað sláum við allir
þrir saman og erum þá 80 ára”.
Nú þegar þú hefur skyndilega verið
kallaður burtu héöan frá vinum þinum
og vinnufélögum, þá vil ég láta i ljós
þakkir minar til þin fyrir allt, þsem þú
varst mér og fjölskyldu minni, bæði er
þú varst með okkur á gleðistundum i
íslendingaþættir
Þann 16. febrúar andaöist á sjúkra-
húsi Akraness Baldur Steingrimsson
eftirlitsmaöur, eftir mjög stutta legu.
Mér er bæði skylt og ljúft að minnast
Baldurs með nokkrum orðum, eftir
svo löng kynni og náin samskipti, sem
ég hafði af honum um 41 ára skeið.
Baldur fæddist að Þverá i öxnadal, 8.
april 1911, sonur hjónanna Steingrims
Stefánssonar og Guðnýjar Jóhanns-
dóttur, sem þá bjuggu á Þverá. Stein-
grimur var bróðir Bernharðs Stefáns-
sonar fyrrum alþingismanns Eftir
stutta sambúð missti Guðný mann
lifi okkar og á stundum þjáninga og
sorga. Þú varst frændi góður drengur i
orðsins fyllstu merkingu. Ég kveð þig
með eftirfarandi ljóðlinum skáldjöfur-
sins Einars Benediktssonar.
Mást skal lina og litur, steinn
skal eyðast,
listarneistinn i þeim skal ei
deyðast.
Perlan ódauðlega i hugans hafi
hefjast skal af rústum þjóða og
landa.
Komi hel og kasti mold og grafi,
kvistist lifsins tré á dauðans
arin,
sökkvi jarðarknör i myrkva
marinn,
myndasmiðar andans skulu standa.
Ingveldur Gisladóttir.
Skyndilegt fráfall Sigurðar Bjarna-
sonar er mér og fjölskyldu minni
mikill harmur, en hann lézt laugar-
daginn 18.des. s.l.
Fyrir fáeinum dögum höfðum við
setið hressir yfir tafli, eins og svo oft
áður og var hart leikið á báða bóga
eins og vera ber i skák. En Sigurður
var góður skákmaður og hafði yndi af
að tefla. Ekki grunaði mig þá, að hans
næsta tafl yrði við dauðann og tæki
ekki lengri tima.
Sigurður Bjarnason var fæddur
21.nóv. 1905, að Asgarði i Grimsnesi.
Foreldrar hans voru hjónin 'Ólafia
Sigriður ölafsdóttir og Bjarni Jónsson,
em þau voru bæöi ættuö úr Grimsnes-
inu.
Sem unglingur fluttist Sigurður til
fööurbróður sins Guöjóns Jónssonar,
kaupmanns að Hverfisgötu 50. Mun
sinn frá tveim börnum, Baldri 4 ára og
dóttur 6 mánaða, Valborgu að nafni.
Þegar dánarbúið hafði verið upp-
gert, kom i ljós, að eignir hrukku að-
eins fyrir.skuldum. Stóö þá Guöný uppi
algjörlega eignalaus með bæði börnin.
Fór þá Baldur fljótlega til föðurafa
sins og ömmu, sem þá bjuggu á Hrauni
i öxnadal, og var hann hjá þeim til 8
ára aldurs. Móðirin var áfram um
nokkurt skeiö á Þverá með Valborgu.
Þaðan fluttist hún til Sauðárkróks, og
tók þá nokkru siðar Baldur son sinn til
sin, þá 8 ára gamlan. Hjá henni var
hann á þeim árum hafa notið ein-
hverrar menntunar, umfram þá er al-
mennt gerðist og lokið gagnfræöa-
prófi. Annars verður menntun Sigurö-
ar ekki tengd neinum skólum aö ráði,
hann var það sjálfmenntaður maður
og vel heima i flestum hlutum, að
undrun sætti. Sérstaklega i sögu lands-
ins, bókmenntum og ættfræði.
Það hefur ekki verið að ástæðulausu
að Sigurður var oftast valinn sem leið-
sögumaður og bilstjóri er erlendir
fræðimenn vildu ferðast um landið, til
að kynnast þeim stööum, er sagan
greinir frá. Bréf og bókagjafir frá
þessum mönnum yljuðu Sigurði oft,
og hann var stoltur af að hafa getað
gert þessu fólki ferðirnar fræðandi og
ánægjulegar. Sjálfur naut ég þeirrar
ánægju að ferðast og fræðast af honum
og veröa þær stundir mér ætið ó-
gleymanlegar.
Siðastliðin 12 ár var Sigurður til
heimilis hjá tengdamóður minni, Ing-
veldi Gisladóttur, að Holtsgötu 13,
Rvik , en þau voru bræðrabörn. Hún
hafði búið honum traust og gott heimili
og vissi ég,að hann mat þaö meira en
nokkuð annað. Hennar þakkir eru
hljóðar og einlægar á þessari stundu.
Umhyggja hans og nærgætni við þessa
frænku sina var slik, aö þar gat ekki
annað en fariö sannur maður.
Ég og fjölskylda min viljum þakka
þér frændi, alla þina vináttu og hugul-
semi. Við söknum glettni þinnar og
hlýju og þá ekki sizt drengirnir minir,
sem alltaf áttu skjól hjá „afa”, eins og
þeir kölluðu hann.
Við geymum minningu þina.
Þ.G.G.
5