Íslendingaþættir Tímans - 27.04.1972, Blaðsíða 12

Guðni Þór Bjarnason
leiksviðsstjóri
begar þú ert kvaddur hinstu kveBju,
vaknar i huga minum minning frá
okkar fyrstu kynnum, fyrir nær 30
árum. Mér hafBi verið faliö aö fara
með eitthvert smá hlutverk i leikriti
hjá Leikfélagi Reykjavikur og steig þá
min fyrstu spor á „fjölunum” eins og
það er kallaö. Ég tók strax, fyrsta
kvöldið, eftir ungum hávöxnum
manni, að tjaldabaki, sem vann öll sin
störf af slikri alúð og nákvæmni að það
vakti athygli mina óskipta. Það leyndi
sér ekki, að þarna var maður á réttum
stað, með brennandi áhuga á starfi
sinu, til þess að sýningin mætti takast
sem bezt. Slikt er eðli góöra leikhús-
manna. Ungi maðurinn sem hér átti
hlut að máli, var Guðni Þór Bjarna-
son. Við áttum eftir aö kynnast mjög
aldur kom hér i kynnisferð 1956. Um
haustið tók Haraldur upp sin fyrri
störf i Chicago, og þar var hann til
1962. Siðustu árin starfaði hann sem
einkalögreglumaður hjá stóru verk-
takafyrirtæki. Hann kvæntist á fer-
tugsaldri konu að nafni Elsy Johnson.
bau áttu ekki börn.
Haraldur var glæsimenni drengur
góöur og mikill Islendingur alla tið.
Hann átti þátt i að fanga Dillinger
stórmorðingja, og hafði gaman af aö
segja frá þeirri viðureign, svo og
ýmsum útistöðum við Dickie Dick
Dickensa Cicagoborgar. En þó hann
væri hraustmenni, vann stórborgin á
honum of fljótt, og hann trúði mér
fyrir þvi er ég heimsótti hann 1960, aö
sig hefði alltaf langað til að vera bóndi.
En ekki varð við öllu séö, og allvel undi
hann sinum hlut.
Margir eldri Reykvikingar muna
Harald, sem setti svip á bæinn 1930,
þótti ekki smámunasamur sem
„póliti”, og ók oft furðu greitt á nýja
Fordbllnum.
Er þau hjón komust á eftirlauna-
aldurinn, fluttist Haraldur með konu
sinni, sem nú er látin, til æskustöðv-
anna og var á elliheimili siðustu ár.
barna i Músardal, sem er aðeins lægð i
hina stóru sléttu noröurfylkjanna,
vildi hann bera beinin.
Þórður Kárason.
náið siöar, bæði i Iðnó og á leiksviði
Þjóðleikhússins, þar sem við höfðum
veriö samstarfsmenn i 22 ár óg á þess-
um árum bundumst viö nánum vin-
áttuböndum.
Mikiö vatn hefur til sjávar runniö á
þeim 30 árum, sem liðin eru frá okkar
fyrstu kynnum, i gömlu Iðnó. örar og
stórstigar tæknilegar framfarir hafa
átt sér stað i allri vinnutilhögun i leik-
húsunum. A sama tima hefur islenzk
leiklist þróazt úr tómstundaiðju nokk-
urra áhugamanna i ört vaxandi list-
grein. Guðni var einn þeirra lánsömu
áhugamanna i ört vaxandi listgrein.
Mikið vatn hefur til sjávar runnið á
þeim 30 árum, sem liðin eru frá okkar
fyrstu kynnum, i gömlu Iönó. örar og
stórstigar tæknilegar framfarir hafa
átt ser stað i allri vinnutilhögun i leik-
húsunum, A sama tima hefur islenzk
leiklist þróazt úr tómstundaiöju nokk-
urra áhugamanna i ört vaxandi list-
grein. Guðni var einn þeirra lánsömu
manna, sem lögðu þar hönd að verki.
Guöni geröi sér snemma ljóst, að
starf i leikhúsi, er hópvinna, og að aílt
byggist á náinni samvinnu margra
einstaklinga. Hvergi má hlekkur
bresta, ef vel á aö takast. Hvert ein-
asta handtak, hversu smátt, sem það
viröist vera, þarf að vera unniö af
brennandi áhuga fyrir starfinu og af
stakri samvizkusemi. Hinn óbreytti
starfsmaður aö tjaldabaki er jafn
nauðsynlegur hlekkur i þvi samstarfi.
bað eru ekki aðeins þeir, sem i sviðs-
ljósinu standa, og þiggja þakkir frá
ánaégðum leikhúsgestum, sem eiga
lofiö og heiðurinn skilið ef vel gengur.
Guðni Bjarnason var fæddur i
Reykjavik, 30. ágúst árið 1920 og var
þvi a 52. aldursári er hann lézt. Hann
varð stúdent vrá Menntaskólanum i
Reykjavik árið 1940 og hóf nám í lög-
fræði við Háskóla Islands þaö sama ár,
en vegna heimilisástæðna varð hann
að hætta þar námi eftir skamman
tima.
Ungur að árum fór hann að starfa
hjá Leikfélagi Reykjavikur og var
hann þá enn i skóla. Þar vann hann
þangað til Þjóöleikhúsiö tók til starfa
árið 1950. I fyrstu var hann ráöinn
þangaö sem verkstjóri en siðar tók
hann viö starfi leiksviðsstjóra Þjóð-
leikhússins og hefur nú gegnt þvi em-
bætti i nær 20 ár'.- Þar veitti hann for-
stöðu mannmargri og margþættri
tæknideild. Guöni var mikill starfs-
maður og virtur og vellátinn yfir-
maður, sem vildi leysa hvers manns
vanda. Ljúfmennska hans var einstök.
Þess vegna er hans sárt saknað af
okkur öllum, sem störfuðu með hon-
um.
Guöni var kvæntur Þórdisi Magnús-
dóttur, hinni ágætustu konu. Hún bjó
manni sinum og einkadóttur þeirra
hjóna vistlegt og hlýlegt heimili, og
þar naut hann góðrar hvildar eftir
annasaman og oft langan starfsdag.
J4ú að leiöarlokum, færi ég þér hug-
heilar þakkir fyrir einlæga vináttu
þina og ánægjulegt samstarf á liðnum
árum og ég er þess fullviss að ég mæli
þar einnig fyrir hönd; starfsfélaga
minna i Þjóðleikhúsinu.
Far þú i friði, — Blessuð sé minning
þin.
Klemenz Jónsson.
t
12
íslendingaþættír