Heimilistíminn - 12.06.1975, Blaðsíða 9
já, og barnaheimilin. Þá væri
okkur bjargað. En landið er
yfirfullt af trössum og þá
verður aldrei regla á neinu.
— BAN! BONG! BÚMMM!
heyrðist aftur og prinssesan
hljóp i burtu til að fela sig.
Drengurinn kom á eftir henni
og hvislaði: — Mig langar til
að hjálpa þér. Hvað á ég að
gera?
— Æ, þakka þér fyrir, sagði
hún. — Ef þú getur náð sverði
kóngsins, verðurðu svo sterk-
ur, að enginn getur sigrað þig.
Drengurinn kinkaði kolli og
læddist aftur inn til kóngsins,
sem enn sat og skrifaði með
gyllta sverðið við hlið sér.
Bara, að honum tækist að ná
þvi upp úr sliðrinu með lagni,
þá.... Hann læddist á tánum
aftan að kóngi og greip um
sverðið. ósköp varlega togaði
hann i og nú voru aðeins
nokkrir sentimetrar eftir, þá
væri það komið úr slíðrinu. En
þá var stóru hurðunum á saln-
um hrint upp og inn geystust
tröllin tvö og ranghvoldu i sér
augunum. Það voru Tjá og
Tundur.
— Ha, ha, þrumuðu þau. —
Við viljum miklu meiri óreiðu
i landi þinu, kóngur minn.
Drengurinn skalf, þar sem
hann sat á bak við kónginn og
hélt um sverðið. En þá kom
Tjá auga á hann og kom þjót-
andi. Drengurinn lét sig detta
9