Heimilistíminn - 12.06.1975, Blaðsíða 10

aftur á bak og um leið kippti
hann sverðinu alveg upp úr
sliðrinu. Tjá datt um hann og
fékk þá sverðsoddinn gegn um
nefið.
— óooooooó! drundi i tröll-
inu og nú kom Tundur til að-
stoðar. Drengurinn brá sverð-
inu aftur og lamdi Tundur með
því. Hann rak upp hvílikt
hljóð, að öll höllinn lék á reiði-
skjálfi.
En aílt i einu hjöðnuðu bæði
tröllin niður og urðu að svört-
um grisum sem bröltu út i
svinastiuna, og tóku að róta
þar upp moldinni.
Prinsessan kom þjótandi inn
i salinn og faðmaði Benna að
sér. Konungur klappaði hon-
um á öxlina og kallaði á lif-
vörðinn. í sömu andrá komu
tindátar gangandi upp að höll-
inni i fallegum röðum, lög-
reglan tók að hreinsa til á göt-
unum og koma götusteinum á
sinn stað, kaupmenn löguðu til
i hillum sinum og bærinn varð
óþekkjanlegur á samri
stundu.
— Húrra fyrir kónginum,
drottningunni og prinsess-
unni! hrópaði fólkið.
— Húrra fyrir prinsinum
okkar! hrópaði kóngur'og lét
drenginn sýna sig á svölunum
með sverðið. Þá hrópaði fólkið
enn hærra en áður og loks fór
hann og prinsessan hönd i
hönd út á svalirnar.
Þá birtist allt i einu ein-
kennilegi náunginn frá kvöld-
inu áður og veifaði til drengs-
ms.
— Nú skaltu koma, sagði
hann. Það er allt i lagi hér og
þú skalt koma á annan stað,
þar sem er ennþá meiri
óreiða.
Drengurinn varð að fara
með honum. Þeir þutu aftur
yfir stokka og steina og allt í
einu lá hann i rúminu sinu aft-
ur.
— Jæja, vertu sæll, sagði
náunginn. — Hériía er þitt
eigið Trassaland.
Drengurinn leit i kring um
sig. — Svo fór hann á fætur og
tók að laga til á hillunum sín-
um og í skápunum. Þegar
mamma hans kom inn, var
orðið svo fint i herberginu, að
hún stóð orðlaus og sló á lærið.
En drengurinn sagði henni
upp alla söguna.
— En hugsaðu þér, ég varð
að fara frá prinsessunni og ég
var nýorðinn prins! sagði
hann að lokum. En mamma
hans strauk honum um hárið.
— Biddu bara, sagði hún. —
Það er einhvers staðar prin-
sessa sem biður eftir dreng,
sem hefur röð og reglu á hlut-
unum.
10