Heimilistíminn - 10.06.1976, Side 16

20 ár. I öörum tilfellum sést greinileg
mynd af atburöinum og dagsetning fylgir,
en staöinn vantar.
Danski töframaöurinn Leo Leslie var
heima i stofu hjá sér um miöjan dag, þeg-
ar hann „sá” skyndilega gráhæröan
mann falla aftur á bak i stól og f jölda fólks
hlaupa til. Hann heyrði skotið. Myndin
var þarna i nokkrar sekúndur, jafnskýr
og á kvikmyndatjaldi.
Viku siöar sá hann myndina i dagblöö-
unum— alveg eins. Maöurinn var Henrik
Wervoerd, forseti S-Afriku, sem á iþrótta-
kappleik var skotinn i augaö.
Jules Verne og
uppfinningamennirnir
Hundruö manna sáu fyrir morð
Kennedy-bræöranna, Martins Luthers
King fleiri meö margra mánaöa, jafnvel
ára fyrirvara.
í fyrstu voru táknin veik. Vitaö var aö
einhver leiötogi landsins „hávaxinn mab-
ur með blá augu” yröi myrtur. Siöustu
mánuöina áöur en skotin gullu I Dallas,
skýröist myndin. Margir „sáu” Kennedy
falla deyjandi um i bil. Húsmóöir I
Virginiu heyrði og sá nafniö „Osvald” án
þess aö tengja þaö nokkru. En hún fór á
stúfana ogreyndi aö koma i veg fyrir það
sem hún vissi að mundi gerast, en árang-
urslaust.
Tveimur árum slöar, tveimur dögum
áöur en Robert Kennedy var myrtur „sá”
hún þaö gerast og heyröi dagsetninguna 5.
júni. Daginn fyrir moröiö, heyröi hún
rödd endurtaka I sifellu: Shihan, Shiran.
Hún sagöi útgefanda sinum frá þessu, en
sá ætlaöi aö gefa út bók um skyggni henn-
ar. Þau töldu, aö um landfræðilegt nafn
væri aö ræöa. Þaö var ekki fyrr en siöar,
aö sannleikurinn rann upp fyrir konunni,
aö þetta var nafn morðingjans.
Margt fólk hefur einnig getaö heyrt inn I
framtiöina. Stöku sinnum hafa fylgt þvl
sýnir, en oftast hefur þaö aöeins verið
rödd. Til eru ótal dæmi, bæöi i Bibliunni
og slðari tima frásögnum.
Ekki vitum við, hvort Jules Verne
heyröi raddir, þegar hann sat boginn yfir
þvi, sem kallaö er „visindaskáldsögur”,
en varla er vafi á aö hann hefur haft all-
góöa skyggnihæfileika. Hönnun hans á
farartækjum á landi, lofti og legi er slik,
aö hann heföi sem bezt getað verið aö
gera vinnuteikningar handa hönnuðum
nútimans. Margir uppfinningamenn játa
aö hafa sótt hugmyndir sinar til Jules
Vernes.
— Þetta er skrýtiö, sagöi tólf ára gam-
all bandariskur drengur viö leikfélaga
sinn, þar sem þeir stóöu við læk einn. —
Eg sé sjálfan mig liggja dáinn þarna á
botninum, en samt stend ég hér og er aö
tala viö þig...
Tveimur árum siöar datt hann i lækinn,
nákvæmlega á þessum staö og drukknaði.
Hvað um framtiðina.
Þaö hafa veriö skrifuö heil bókasöfn um
16
að framt. skjóti stundum upp i nútiö-
inni. En það er ekki fyrr en nú, aö alvar-
legar, visindalegar rannsóknir á þvi fara
fram. Hvernig getur þetta eiginlega
gerzt? Hvaö gerist og hvers vegna?
Sumir telja, aö viðteknar hugmyndir
okkar um tlma, sem hlut þarfnist endur-
skoöunar.... Hvort ekki sé réttara aö gera
ráð fyrir að fortlð, nútiö og framtiö lföi
hliö við hliö ef svo má segja, en að viö
nemum aöeins nútiöina, vegna þess aö
fortið og framtiö séu\ I öörum vtddum,
sem við getum ekki numið. Jafnfrægur
visindamaður og C.G. Jung hefur til
dæmis hallazt mjög að þessari kenningu.
Aðrir grundvalla skoöanir sinar á þeirri
heimspeki, aö allt i heiminum skuli skoö-
ast sem eilifur hringdans án upphafs eða
endis, og aö allt sem gerast muni i fram-
tibinni sé I rauninni hluti af þvi sem hefur
gerzt... rétt eins og að þaö sem við köllum
— Er það smitandi?
þvo ekki trompetinn upp úr sápuvatni?
draugagang, sé aöeins andartaks spegil-
mynd af þvi, sem hefur átt sér staö á
staönum i fortiöinni.
Um allan heim eru til skólar þar sem
sérfræðingar vinna aö þjálfun skyggns
fólks. En engin kennsla er veitt i þvi
hvernigá aö fara aö þvi aö „sjá” og ekki
viröast tölvur geta leyst það vandamál.
Geröar hafa verið óteljandi tilraunir og
ýmis reynsla fengizt af þeim. Til dæmis
virðist, sem sýn sé veikari, þvi lengra
sem viökomandi er frá staönum þar sem
atburöurinn gerist.
Ef til vill getum viö einhverntima I
framtiöinni farið svo langt inn I framtiö-
ina að viö skiljum, hvaö gerist I heila okk-
ar, þegar hann fer i slikar ferðir. Frá þvi
andartaki er liklegt, aö maöurinn nái eins
konar valdiá framtiöinni. Ef til vill hefur
einhver skyggn manneskja á jöröinni
þegar séö þetta fyrir, og vantar bara dag-
setninguna. Kannske, kannske...
í
— Reyndu aftur og mundu aö hreyfa
vængina upp og niöur.
— Þaö sem liann getur fundiö upp á til að
fá sér blund....