Heimilistíminn - 10.06.1976, Side 27

og á þeirri stundu var hún bæöi barn og
fulloröin manneskja. Svo brosti hún og
varö bara barn aftur.
—E hvaö þaö er gott, aö þú skulir vera
hérna núna, sagöi hún meö áherzlu(.
Saman gengum viö upp stigann til Jóns,
sem stóö og beið okkar viö lyftuna. Hönd
Karenar lá i minni, -sumpart til aö finna
huggun, en einnig vegna hinnar nýju vin-
áttu okkar. Þrátt fyrir þaö sem ég haföi
sagt viö Jón, var hann hörkulegur á svip-
inn. Hann átti erfitt með aö taka þvi, aö
Karen haföi fengið vilja sinum framgegnt
og honum geöjaöist alls ekki aöaö hár-
greiöslunni.
Ég þrýsti hönd Karenar róandi og hún
sagöi fljótmælt: — Mér þykir leitt aö ég_
geröi þig reiöan, pabbi, en sjáöu! Þessa
fléttu get ég haft, þegar ég vil vera reglu-
lega fin. Háriö á mér vex lika aftur og...
Þaö var greinilegt, aö hún var meö
grátstafinn I kverkunum og Jón gat ekki
veriö reiöur lengur. Hann greip hana I
fangiö og þrýsti henni aö sér.
— Þaö er allt i lagi, Karen, sagöi hann
bliölegaog gældi viö beran, hvitan hálsinn
á henni. — Eins og Hanna sagði áöan:
þetta er hárið á þér og þú getur gert viö
þaö þaö sem þér sýnist. Vertu ekki leiö,
þetta er allt I lagi. Hann brosti til min yfir
kollinn á henni. Hann haföi rétt fyrir sér,
þaö var allt i lagi.
Fyrstu þríburarnir!
Fyrstu bjarnarþriburarnir, sem fæðast i dýragarði, komu i
heiminn i dýragaröinum i London 21. janúar siöastliöinn. Hér
sjáið þið þá, Daphne, Chloe og Montgomery, ásamt móður sinni,
sem heitir Bessie.
Foreldrar litlu þriburanna komu til London úr skógum Norður-
Ameriku. Litlu bangsrnir éta gulrætur og fisk og er ekki annat)
aö sjá, en þeir þrifist mætavel. Að minnsta kosti er ekkert at-
hugavert við móöurást Bessiar.
— Ungi maðurinn, sem ráölagöi mér
aö fara i skíöaferð? Er hann starfandi
hérna ennþá?
Halló, ég heiti Siak!
Þaö er skritiö aö hugsa til þess, að þessi indæli hnoöri veröi
einhverntima eitt af hættulegustu dýrum heimsins. Tigris-
hvoipurinn Siak er aðeins þriggja vikna á þessari mynd og
drekkur ennþá úr pela á þriggja stunda fresti. Hann á lif sitt
undir gæzlumanninum Frank Hughes. Siak á heima i dýragarö-
inum Whipsnade og af einhverjum ástæöum vill móöir hans
hvorki heyra hann né sjá. Þá koma mennirnir i staðinn og veita
honum þá ástúö og umhyggju, sem hann þarfnast. Honum finnst
gott að bita stjúpa sinn i fingurinn og þaö er ekkert sárt, meðan
Siak er ekki stærri en þettá. En ekki liöur á löngu unz hans rétta
eðli brýzt út og þá er eins gott að rétta honum ekki höndina til að
narta i.
27