NT - 28.06.1984, Blaðsíða 15

Fimmtudagur 28. júní 1984 15
„Munirnir hafa varðveist mun betur en ég hafði gert mér í hugarlund“, segir Halldóra Ásgeirsdóttir, forvörður.
gluggana þegar fram líða
stundir,“ sagði Halldóra.
- Það hefur verið talað um
að einstaka munir í safninu,
svo sem altaristöflur og tré-
styttur, séu mjög illa útlítandi
og þurfi viðgerðar við hið
bráðasta?
„Ég veit ekki til að hér sé
nokkur einasti hlutur svo illa
farinn að ekki megi gera við
hann. Það er hins vegar alveg
ljóst að margt er gífurlega
skítugt, eins og til dæmis altar-
istöflur og málverk, en það er
í sjálfu sér einfalt að hreinsa
þetta. Hitt er kannski verra að
á mörgum máluðum hlutum,
þar á meðal styttum og altaris-
töflum, er málningin sprungin
og farin að flagna af. Það þarf
auðvitað að gera við sprung-
urnar þar sem það er hægt og
festa á þessu málninguna svo
að hún detti ekki öll af. Eg hef
einmitt ætlað mér að byrja á
þessu í haust og þá gæti jafnvel
komið til greina að færa eitt-
hvað af þessum hlutuni úr
Suðursalnum og setja málm-
■ Hérer búið að plástra ísárin svo málningin haldi ekki áfram að detta af. Þaðmuntiltölulega ", Mflnin8inr erlcmjö8 laus á Þessum róðukrossi’ sem er
auðvelt verk að festa málninguna. ,slensk sm,ð fra 15‘ old-
hluti þangað í staðinn, en þeir
þola hitasveiflur betur.“
- Er ekki gífurlegt verk að
gera við þetta allt saman?
„Það hefur nú verið talað
um að það þyrfti milljón árs-
verk fagmanna til að hefta
skemmdir á Þjóðminjasafninu
í Danmörku. Eflaust mætti
gera sér einhverja svona tölu
hérna, en hún yrði ábyggilega
miklu lægri. Én við gerum
okkur engar vonir um að fá
fjárveitingar til að gera allt í
einu. Það verður að hafa á
þessu vissa forgangsröð og
taka það fyrir sem er mest
aðkallandi hverju sinni.“
Halldóra sagði að það væri
alltaf spurning hversu langt
ætti að ganga í því að gera upp
fornminjar. „Það er auðvitað
sjálfsagt mál að láta þær ekki
hrörna í safninu en mér finnst
alveg ástæðulaust að gera þær
upp svo þær líti út eins og
nýjar. Gamalt á að vera gamalt
og það á að sjást“, sagði hún.
„I Þýskalandi er gengið hvað
lengst í því að gera hlutina upp
og búa til eftirmyndir af þeim.
Hinar raunverulega fornminj-
ar eru kannski geymdar í
geymslum en eftirlíkingar af
þeim sendar út um allt, það er
kannski ein á hverju safni í
landinu. Ég er algerlega á
móti þeirri stefnu.“
- Er ekki fullt af hlutum
sem eru hér í geymslum?
„Það er auðvitað alltaf
eitthvað sem geymt er í
geymslum en það er ekki mjög
mikið, einfaldlega vegna þess
að geymsluplássið í safninu er
takmarkað. En ég held að mér
sé óhætt að fullyrða að geymsl-
urnar hérna séu nokkuð
góðar. Þær eru að minnsta
kosti lausar við skordýr og alls
kyns kvikindi sem herja á
geymslur í erlendum söfnum
og svo er raka- og hitastigið í
þeim sem búið er að mæla
nokkuð jafnt.“
- Þjóðminjasafnið hefur
yfirumsjón með listmunum í
kirkjum landsins. Er þessi
skylda sæmilega rækt?
„Við höfum náttúrlega
ekki bolmagn til að fara skipu-
lega í kirkjur landsins, eins og
æskilegast væri. Við höfum
heyrt að sums staðar sé ástand-
ið alls ekki til fyrirmyndar,
enda sumar kirkjur alls ekki
heppilegir staðir til að geyma
til dæmis málverk í. En við
fáum hingað heilmikið af mun-
um til viðgerða og förum út í
kirkjurnar til smáviðgerða ef
þess er óskað, þá aðallega
altaristöflur, vefnað fáum við
hingað“, sagði Halldóra.
Hún sagði að safnið hefði
nú á sínum vegum sérmenntað
fólk til þess að gera við og
halda í horfinu fornminjum af
flestu tagi. Þó væri enginn
menntaður í því að gera við
málverk og pappír og þess
vegna þyrfti að kaupa þá
vinnu utanfrá. Það hefði vissu-
lega þá hættu í för með sér, að
málverk væru látin sitja á
hakanum því aðkeypt vinna
væri mjög dýr.
■ Textflverk á Þjóðminjasafninu eru mörg mjög skítug en nú er komin upp aðstaða til að hreinsa
þau og gera við. Hér eru glitsaumaðir rekkjureflar frá 17. öld, sem bíða hreinsunar og lagfæringar.
á gera við“