NT - 31.08.1984, Blaðsíða 11

__________________________________Fðstudagur 31 ■ ágúst 1984 11
Lesendur ordid
Dýr heilbrigð-
isþjónusta
„Margra barna móðir“ þurfti að
borga 5000 kr. á einum mánuði:
■ „Margra barna móðir“
hafði samband við NT og vildi
vekja athygli á þeirri gífurlegu
hækkun sem orðið hefur á
heilbrigðis- og sjúkraþjónustu
í landinu. Kvaðst hún hafa
þurft að borga í síðasta mánuði
fimm þúsund krónur, í sjúkra-
og heilbrigðisþjónustu ein-
göngu. Inni í þeim kostnaði
voru tvær lyfjaúttektir og
læknisvitjun til sjúkra barna,
viðtal við beinasérfræðing og
sjúkraskór handa ungu barni,
tvær vitjanir á slysavarðstof-
una, önnur til að sauma saman
skurð, hin til að fjarlægja
saumana, ásamt fleiru smálegu.
„ Að vísu eru ekki allir mánuðir
jafn hrakfallalegir og þessi“
sagði konan „en mér þætti
fróðlegt að vita hvort fólk
getur ekki fengið einhvern
kvóta, í alvöru sagt. Þannig að
þegar þú hefur vitjað læknis
eða fengið sjúkraþjónustu upp
að einhverju marki, þá fáir þú
hreinlega kort um það að þú
þurfir ekki að greiða jafn hátt
gjald, þar sem eftir er af árinu“
bætti hún við. Hún gat þess að
hún á tvö börn sem eru ofnæm-
issjúklingar og lyfjakostnaður
af þeim völdum er talsverður,
að staðaldri.
■ Lyf eru dýr og læknisþjónustan ekki síður. „Margra barna
móðir“ þurfti að punga út með 5000 krónur á einum mánuði. En
það er kannski einsdæmi, eða..?Hvað segja aðrir lesendur?
Gott að versla í kaup-
félögum úti á landi
■ Nýlega ferðaðist ég allvíða
um Norður- og Austurland og
kom m.a. við í mörgum kaup-
félögum og kaupfélagsútibú-
um. Það kom mér á óvart
hversu mikið og gott vöruúrval
var að finna á flestum þessum
stöðum og verð fannst mér þar
að auki yfirleitt mjög
sanngjarnt.
Ég var líka að reyna að bera
þetta ofurlítið saman við versl-
anir í einkarekstri og mér virt-
ist gegnumsneitt haestæðara
að versla við kaupfélögin.
Mér þykir full ástæða til að
þetta komi fram nú til dags
þegar sífellt er verið að reka
áróður gegn kaupfélögunum
og Samvinnuhreyfingunni.
G.S.K.
■ Flugvöllurinn á Sauðárkróki. Hér vill kvenfélagið Vorhvöt að útlendir friðarsinnar verði látnir lenda, - af öryggisástæðum.
»Friðarsinnar“ noti flug-
völlinn á Sauðárkróki
- segir kvenfélagið Vorhvöt
M Hefurðu skoðun á málunum? Viltu
vekja athygli á einhverju sem aflaga fer í
samfélaginu? Þarftu að koma kvörtun á
framfæri? Eða viltu kannski hrósa ein-
hverjum?
Lesendasíðan er rétti staðurinn. Hún er
vettvangur fyrir allt það sem lesendum
liggur á hjarta, hvort sem þar er um að
ræða stór mál eða smá. Og við krefjum
ábyrga aðila um svör við spurningum
lesenda, eftir því sem unnt er.
Skrifið til:
NT
Lesendasíðan
Síðumúla 15
108Reykjavík
... eða hringið í síma 686300 milli kl. 13 og 14.
Athugið að við birtum bréf ykkar að
sjálfsögðu undir dulnefni efþess er óskað.
Engu aðsíður verður fulltnafn ogheimilis-
fang að fylgja bréfinu.
■ Að gefnu tilefni vill stjórn
kvenfélagsins Vorhvatar lýsa
ánægju sinni yfir þeirri ákvörð-
un yfirvalda að hleypa þátttak-
endum „friðarráðstefnunnar"
ekki inn fyrir flugvallarliðið
þegar hópurinn fór í „skoðun-
arferð“ um varnarsvæðið á
dögunum. Einnig teljum við
ábyrgðartilfinningu verktak-
ans fyrir framkvæmdunum í
Helguvík til fyrirmyndar, en
samkvæmt áreiðanlegum
heimildum lokaði hann vegin-
um að víkinni á þeim forsend-
um að fólkið gæti dottið ofan í
sprungur á svæðinu og meitt
sig. Ekki eru allir jafn glögg-
skyggnir og þessi verktaki, að
þeir geri sér grein fyrir að þetta
fólk kann ekki fótum sínum
forráð.
Okkur er kunnugt um, að
talsverður hluti þessa fólks er
enn hérlendis og ætlar að
„skoða landið". Hafa yfirvöld
gengið úr skugga um hvað
fólkið ætlar að skoða? Er fors-
varanlegt að leyfa þeim að fara
hvert á land sem er án eftirlits?
í Ijósi þessarar vitneskju er
það mikill léttir að forsætisráð-
herra skuli hafa ákveðið að
fyrirhuguð radarstöð í Bolung-
arvík sé ekki herstöð, því að
aldrei er að vita hvað svona
fólki dettur í hug að gera ef
það kemst inn á umráðasvæði
herstöðva, dulbúið sem túrist-
ar.
Kvenfélagið Vorhvöt vill
ennfremur mælast til þess að
þessum útlendingum verði
ekki leyft að fara um Keflavík-
urflugvöll þegar þeir yfirgefa
landð.Við skorum á yfirvöld
varnarmála að hafa strangt
eftirlit með fólkinu þar til það
fer úr landi og leggjum ti! að
því verði gert að nota flugvöll-
inn á Sauðárkróki, en sem
kunnugt er mun vera fyrirhug-
að að hann verði varaalþjóða-
flugvöllur í framtíðinni.
Félagið lýsir furðu sinni á
því ábyrgðarleysi yfirvalda að
leyfa öllum útlendingum sem
koma til landsins, að lenda á
Keflavíkurflugvelli þar sem
AWACS flugvélar og livað-
eina blasir við. Við mælum
með að íslendingar taki sér
Bandaríkin til fyrirmyndar og
krefjist vegabréfsáritunar af
öllum útlendingum sem koma
til landsins. Þá ætti að vera
hægur vandi að flokka þá í
sundur og einungis þeim sem
sannanlega er umhugað um
varnir landsins yrði leyft að
lenda á Keflavíkurflugvelli, en
öðrum yrði beint til Sauðár-
króks.
Stjórn kvenfélagsins Vorhvat-
ar
Austurbæjarbíó:
Játningar lögreglumanns
Borgarprinsinn (Prince of the
City). Bandaríkin 1981.
Handrit: Jay Preston Allen og
Sidney Lumet, eftir sögu Ro-
bert Dailey. Leikendur: Treat
Williams, Jerry Orbach, Ric-
hard Foronjy, Don Billett,
Kenny Marino, Carmine Car-
idi, Tony Page, Bob Balaban.
Leikstjóri: Sidney Lumet.
■ Borgarprinsinn er mein-
semdamynd, sumir myndu
segja krabbamynd. Æxlið, sem
hún lýsir er stórt og mikið, og
að því er virðist óumflýjan-
legur fylgifiskur nútíma sam-
félags. Spilling heitir það. Hér
hefur það grafið um sig innan
lögreglu stórborgar í Banda-
ríkjunum. Kemur fáum á
óvart, að svo skuli vera, allra
síst lögreglumönnunum sjálf-
um og æðstu yfirboðurum
þeirra, enda virðist spillingin
vera í öllum þrepum lagastig-
ans.
Alríkislögreglan fær skyndi-
lega áhuga á að kanna þetta
fyrirbæri og fær til liðs við sig
ungan leynilögreglumann. Sá
á að kjafta frá öllu misjöfnu,
sem hann kemst að innan
deildar sinnar, sem er fíkni-
efnadeildin. Að því undan-
skilduþó, að hann þarf ekki að
kjafta frá sjálfum sér og nán-
ustu samstarfsmönnum sínum.
Með kjafthætti sínum hyggst
lögreglumaðurin ungi kaupa
sér tvöfalda syndakvittun. í
fyrsta lagi hefur hann langt frá
því hreinan skjöld, þó svo að
hann láti annað í veðri vaka í
upphafi, og með því að koma
upp um aðra ætlast hann til, að
hann verði hvítþveginn. í öðru
lagi ætlar hann að hreinsa sig
gagnvart eigin fjölskyldu. Þar
er hann hinn villuráfandi sauð-
ur. Fjölskyldan er jú meira og
minna upp á kant við lögin.
Gutti er nefnilega svartur
svartur sauður, en vill verða
hvítur svartur sauður. Sem
sagt heilmikið prógramm.
Næstu þrjá tímana, eða tæp-
lega það, verða svo áhorfendur
vitni að alls kyns uppákomum,
æðisköstum, urri, sjálfsmorð-
um, barsmíðum og öðru upp-
byggilegu, sem allt miðar að
því að negla óheiðarlegar
löggur. Er skemmst frá því að
segja, að allt er þetta ruglings-
legt í meira lagi og hundinum
leiðinlegra. Sidney Lumet hef-
ur ætlað sér um of með þessari
mynd og fyrir bragðið missir
hann tökin á efninu. Honum
tekst ekki að halda athygli
áhorfandans vakandi. Og þeg-
ar svo er, er allt unnið fyrir gíg.
Öll tæknivinna er af hefð-
bundnum hollýwoodískum
staðli, sem sagt skammlaus, án
þess þó að vera eitthvað merki-
leg eða frumleg. Leikarar eru
margir góðir, en heldur þykir
manni nú Treat Williams
þunnur þrettándi miðað við
marga aðra af yngri kynslóð-
inni þar vestra.
Borgarprínsinn er mynd,
sem menn geta hæglega látið
framhjá sér fara.
Guðlaugur Bergmundsson.
■ Prinsinn afvelta með njósna-
græjurnar á maganum. Treat
Williams í hlutverki löggunnar,
sem kjaftar frá vinum sínum.