Morgunblaðið - 27.09.2004, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 27. SEPTEMBER 2004 15
UMRÆÐAN
Nýherji hf. · Borgartúni 37 · 105 Reykjavík · Sími 569 7700 · www.nyherji.is
IP SÍMKERFI
P A R T N E R
P R E M I E R C E R T I F I E D
Mikill sparnaður fyrir fyrirtæki
Innan Nýherja starfa sérfræðingar sem búa
yfir gríðarlegri þekkingu og reynslu í
innleiðingu og rekstri IP símkerfa.
Nánari upplýsingar veita söluráðgjafar
Nýherja sem bjóða þér faglega ráðgjöf við val
á rétta IP símkerfinu sem kemur þínu
fyrirtæki í fremstu röð.
Síminn er 569 7700 og netfangið er
samskiptalausnir@nyherji.is
Air Atlanta á flugi með
IP símkerfi frá Nýherja
Aukin hagræðing
Flugfélagið Air Atlanta valdi Cisco IP símkerfi frá Nýherja til
að ná fram auknum sparnaði og hagræðingu fyrir
flugfélagið þar sem meðal annars er hægt að samnýta
gagnaflutningssambönd fyrir tal og tölvugögn.
Hringt á milli landa án greiðslu
Air Atlanta er með starfsstöðvar víðsvegar um heim og með
hinu nýja Cisco IP símkerfi geta starfsmenn fyrirtækisins
hringt á milli þeirra án þess að greiða millilandasímtöl.
Talvél sem les tölvupóst
Símkerfið gerir starfsmönnum Air Atlanta kleift að fá bæði
tölvupóst og talhólfaskilaboð í pósthólfið sitt. Þannig getur
starfsmaður Air Atlanta sem fær tölvupóst á ensku látið
talvél lesa tölvupóstinn fyrir sig.
Reynsla og fagleg vinnubrögð
Vegna reynslu og faglegra vinnubragða sérfræðinga Nýherja
tók uppsetning Cisco IP símkerfisins skamman tíma.
Hagkvæmni fjárfestingarinnar er því fljótari að koma í ljós
sem veldur að sjálfsögðu aukinni ánægju.
EF ÞAÐ er einhver hópur for-
eldra, sem hefur fullan skilning á
mikilvægi starfs kennara, eru það
fjölskyldur fatlaðra og þroskaheftra
nemenda. Kennarar þessara barna
hafa til þessa verið meðal helstu
bandamanna okkar í lífsbaráttunni,
og við höfum í gegnum árin leitast
við að vera bandamenn kennara í
þeirra baráttu fyrir bættum kjörum
og aðstæðum, eftir því sem við höf-
um haft aðstæður til.
Umönnun og leiðsögn fatlaðra og
þroskaheftra er mikilvægt og slít-
andi starf, sem leggst á fjölskyldur
þeirra af fullum þunga alla daga árs-
ins, árið um kring. Til að hjálpa
þessum foreldrum við að skapa
börnunum sem eðlilegast lífs-
mynstur og þroskamöguleika hefur
samfélagið leitast við að leggja sitt
af mörkum með þjónustu sérdeilda,
sérskóla og sérstakra starfsmanna
innan grunnskólanna, sem og
rekstri sambýla, dagvistarstofnana,
skammtímavistana og annarrar
stoðþjónustu. Öll þessi þjónusta er
lífsakkeri viðkomandi fjölskyldna,
þótt enn vanti mikið á að þörfinni sé
fullnægt, enda fjölmörg dæmi þess
að fjölskyldur kikna undan álaginu.
Ég tel að aðstandendur fatlaðra
og þroskaheftra nemenda hafi mikla
samúð með málstað kennara í yf-
irstandandi vinnudeilu, og það hlýt-
ur að vera von okkar að sá kjara-
samningur, sem á endanum kemur
út úr þessu öllu, gangi sem lengst til
móts við óskir kennara. En börnin
okkar hafa forgang, og neyð fjöl-
margra fjölskyldna þessara barna er
nú þegar orðin raunveruleg; lífs-
mynstri þeirra hefur verið raskað
illilega, þroska og framför er stefnt í
hættu, og álag á fjölskyldur er að
verða yfirþyrmandi. Því er afar eðli-
legt, þegar nær vika er liðin af verk-
falli, og a.m.k. önnur vika fyr-
irsjáanleg ef ekki lengri tími við
óbreytt ástand, að þess sé farið á leit
að undanþága sé veitt frá verkfalli til
að sinna þessum hópi í sérskólum,
sérdeildum og öðrum sérlausnum,
sem er ætlað að þjóna þessum börn-
um innan grunnskólakerfisins.
Viðbrögð forystu kennara við
þessum undanþágubeiðnum eru sem
blaut tuska í andlit okkar. Höfnun
forystunnar á þessum beiðnum virð-
ist sýna, að þar hafi menn engan
skilning á aðstæðum fjölskyldna
fatlaðra og þroskaheftra barna.
Réttlætingin sem birtist í fréttum er
með eindæmum aumkunarverð og
jaðrar við að vera barnaleg siðblinda
rökþrota málsaðila; hana má í raun
túlka þannig að forysta kennara líti
svo á að yfirstandandi verkfall sé
sambærilegt við skipulagt skólafrí!
Lítum nánar á þessi rök foryst-
unnar, eins og þau birtust í fréttum
af ákvörðunum undanþágunefndar
sl. föstudag: Ekki sé talið að neyðar-
ástand skapist á starfsdögum kenn-
ara í grunnskólum eða í jóla-, páska-
eða sumarleyfum. Því hafi verið
ákveðið að hafa það sem meginreglu
að hafna öllum undanþágubeiðnum í
þeirri von að verkfall leysist sem
fyrst.
Þessu er til að svara, að allir for-
eldrar eru búnir undir skipulögð
leyfi og starfsdaga, og á þeim tímum
veita dagvistir fatlaðra, skamm-
tímavistanir og aðrar þjónustustofn-
anir fötluðum og þroskaheftum
nemendum fulla þjónustu, allan dag-
inn; það gera þessar stofnanir ekki í
verkfalli kennara, enda yrði vænt-
anlega litið á það sem verkfallsbrot.
Hvað varðar fatlaða og þroskahefta
nemendur bitnar verkfall kennara
því eingöngu, og af fullum þunga, á
fjölskyldum þessara barna.
Þessi neitun forystu kennara um
undanþágu frá verkfalli til að hægt
sé að þjóna þessum hópi nær vænt-
anlega til innan við tvö hundruð
nemenda sem stunda nám í sér-
skólum, sérdeildum og sér-
kennsluúrræðum fyrir fatlaða og
þroskahefta. Þegar litið er til þess að
þessi nemendahópur telur innan við
helming af hálfu prósenti þess nem-
endafjölda sem verk-
fallið nær til, verður
neitunin með öllu
óskiljanleg nema þetta
sé meðvituð ákvörðun
forystu kennara um að
beita okkar minnstu
meðbræðrum fremst
fyrir sinn vagn í kjara-
baráttunni.
Slíkt er með ein-
dæmum lítilmannlegt,
og ég leyfi mér að
efast um að þessi af-
staða forystunnar end-
urspegli viðhorf hins almenna kenn-
ara sem nú er í verkfalli.
Þegar litið er til þess að kennarar
hafa í fyrri vinnudeild-
um samþykkt und-
anþágur af þessu tagi,
ég vísa til undanþágu
sem var veitt til
kennslu einhverfra
nemenda í verkfalli
grunnskólakennara
1995, og undanþágu
sem veitt var til
kennslu við sérdeild
fyrir einhverfa við
Menntaskólann í Kópa-
vogi í verkfalli fram-
haldsskólakennara árið
2000 verður þessi síðasta ákvörðun
með öllu óskiljanleg; telur forysta
kennara virkilega að aðstæður for-
eldra fatlaðra og þroskaheftra nem-
enda séu nokkru betri nú?
Ég skora hér með á forystu kenn-
ara að sýna nú manndóm og við-
urkenna að hér hafi þeim orðið á
mistök, og að rétt sé að endurskoða
nú þegar afstöðu sína til þeirra und-
anþágubeiðna, sem fram hafa komið
vegna kennslu fatlaðra og þroska-
heftra nemenda. Ég tel að samúð
foreldra og samfélagsins almennt sé
enn með kröfum kennara um betri
kjör, en sú afstaða kann að breytast
hratt ef þeir halda áfram að neita að
veita undanþágu frá verkfalli til að
sinna þeim sem minnst mega sín og
telja aðeins innan við helming af
hálfu prósenti þeirra sem verkfallið
nær til.
Um innan við helming af hálfu prósenti
Eiríkur Þorláksson fjallar um
afstöðu kennarasamtaka til
fatlaðra barna ’Þessi neitun forystukennara um undanþágu
frá verkfalli til að hægt
sé að þjóna þessum hópi
nær væntanlega til inn-
an við tvö hundruð nem-
enda sem stunda nám í
sérskólum, sérdeildum
og sérkennsluúrræðum
fyrir fatlaða og þroska-
hefta.‘
Eiríkur Þorláksson
Höfundur er formaður
Umsjónarfélags einhverfra.