24 stundir - 05.07.2008, Side 35

ingasalinn 3. júlí. Þegar þessu lýkur
í ár verða herbergin orðin samtals
52, öll með hornbaðkörum og þar
af átta svítur,“ segir Friðrik.
Hann segir það alltaf hafa
blundað í sér að opna fínan veit-
ingastað, enda sé hann sjálfur mik-
ill sælkeri. „Ég var þekktur sem
„þriggja-eftirrétta-maðurinn“ því á
ferðalögum átti ég það til að fá mér
bara forrétt og þrjá eftirrétti á veit-
ingastöðunum. Það var alltaf
draumur minn undir niðri að opna
veitingastað í Reykjavík. En svo tók
ég við þessu hóteli og hef lagt mikla
áherslu á að vera með „gourmet“-
matsölustað. Við höfum fengið til
að upplifa norðurljósin. Við höf-
um gert svolítið út á þau og það
hefur skilað miklum og góðum ár-
angri. Hér hafa líka gist frægir ein-
staklingar á borð við Karl Gústav
Svíakonung og Silvíu drottningu,
og svo hefur Rockefeller-fjölskyld-
an dvalið hérna, svo einhverjir séu
nefndir,“ upplýsir Friðrik.
Takmörkuð auðlind
Hefur verið lögð of mikil áhersla á
ódýrari túrisma hingað til?
„Nei, hver markaður hefur sína
sérstöðu, eins og í öllum öðrum
viðskiptum. Vissulega varð ákveðin
breyting fyrir fáum árum þegar
lágfargjaldaflugfélög komu inn á
markaðinn. Þau nutu góðs af lágu
eldsneytisverði og í kjölfarið fékk
fólk meiri áhuga á að ferðast. Nú
eru hins vegar blikur á lofti og
menn velta því fyrir sér hvað það
þýðir fyrir framtíð lágfargjaldaflug-
félaga. Ég held að þetta skapi mikil
tækifæri á Íslandi. Auðvitað er
þetta ákveðin hindrun líka en við
höfum upp á svo margt að bjóða
sem aðrir hafa ekki. Þá er ég fyrst
og fremst að hugsa um víðáttuna,
fámennið og það að geta ferðast á
eigin vegum, á eigin bíl án þess að
lenda í umferðarteppu. Að geta
skoðað náttúruperlur án þess að
þurfa að standa í biðröðum eða
borga sig inn. Þetta frjálsræði og
öryggi sem hér er,“ bendir Friðrik á
og segist jafnframt vera þeirrar
skoðunar að þessi auðlind Íslend-
inga sé takmörkuð. „Á sínum tíma
sóttum við í fiskimiðin eins og þau
væru ótæmandi en lærðum af
reynslunni að svo er ekki. Þótt
ákveðnar náttúruperlur séu
a
Stundum finnst
mér eins og fólk
sé að afsaka það
að Ísland sé svo dýrt
land.
Alltaf í vinnunni „Ég er bara
vinnufíkill og þannig líður mér best.“
kannski ekki í útrýmingarhættu
eins og fiskistofn eru þær í þeirri
hættu að verða ekki lengur sú sölu-
vara sem við erum að selja.“
Þú hefur bent á Landmannalaug-
ar í því sambandi, ekki satt?
„Jú, til dæmis. Ég hef miklar
áhyggjur af Landmannalaugum því
þær verða fyrir gríðarlega miklu
áreiti. Bæði vegna þess hversu
nærri þeim við hleypum fólki á vél-
knúnum tækjum og vegna þess
hversu mörg hús hafa verið byggð
þar á viðkvæmum svæðum.“
Friðrik segist greina margt líkt
með ferðaþjónustunni núna og
sjávarútvegnum fyrir nokkrum
áratugum. „Í gamla daga héldum
við að það væri ekkert mál að selja
íslenskan fisk í útlöndum. Svo þeg-
ar við áttuðum okkur á því að það
væri fullt af góðum fiski á mark-
24stundir/Frikki
okkar góða matreiðslumeistara,
innlenda sem erlenda. Hótelstjóri
og minn aðalmarkaðsmaður er
Björn Eriksson og saman hefur
okkur tekist að ná upp góðu orð-
spori hér. Að því stefndum við í júlí
2003 og núna finnst okkur að það
sé að skila sér,“ segir Friðrik. Ís-
lendingar eru stærstur hluti þeirra
sem sækja hótelið heim, Banda-
ríkjamenn eru í öðru sæti og Bretar
eru í mikill sókn, auk annarra Evr-
ópuþjóða. „Á veturna fáum við svo
marga Japani sem koma hingað til
24stundir LAUGARDAGUR 5. JÚLÍ 2008 35