Morgunblaðið - 27.01.2005, Blaðsíða 32

32 FIMMTUDAGUR 27. JANÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Munda PálínEnoksdóttir
fæddist í Reykjavík
18. desember 1939.
Hún lést á Sjúkrahúsi
Suðurlands á Selfossi
16. janúar síðastlið-
inn. Munda Pálín var
dóttir hjónanna
Enoks Ingimundar-
sonar frá Vest-
mannaeyjum, f. 29.
ágúst 1907, d. 2. júlí
1974, og Kristínar
Björnsdóttur frá
Reykjavík, f. 6. nóv-
ember 1908, d. 17.
júní 1997. Munda Pálín var yngst í
hópi sjö systkina. Hin eru: Birna
Guðrún Enoksdóttir Constandino,
f. 12. desember 1927, Einar Krist-
ján Enoksson, f. 20. desember 1928,
Ásdís Klara Enoksdóttir, f. 12.
ágúst 1930, látin, Árný Guðríður
Enoksdóttir, f. 11. ágúst 1932, Pét-
ur Ragnar Enoksson, f. 5. nóvem-
ber 1937 og Helga Enoksdóttir, f.
27. nóvember 1938. Munda Pálín
ólst upp í Reykjavík og Grindavík
og lauk þar skyldunámi og hóf sinn
búskap þar.
Fyrri maður Mundu Pálínar var
Halldór K. Kristjánsson, f. 7. júlí
lífsleiðinni bæði til sjávar og sveita
og tók mikinn þátt í félagsstörfum.
Hún kom m.a. að stofnun Kvenna-
listans, Kvennaathvarfsins og Geð-
hjálpar og vann ýmis sjálfboðaliða-
störf fyrir þessi félög. Mundu Pálín
var margt til lista lagt, hún var
myndarleg húsmóðir, stundaði
saumaskap og aðrar hannyrðir,
málaði og orti ljóð og gaf sjálf út
þrjár ljóðabækur. En ævi Mundu
Pálínar var fjarri því að vera dans
á rósum. Hún átti við erfiðan sjúk-
dóm að stríða frá unga aldri, sjúk-
dóm sem þótti skömm að bera og
viðurkenna. Enn þann dag í dag
verður fólk með geðræna sjúk-
dóma fyrir aðkasti fólks og fjöl-
miðla, sem reynir ekki einungis
þungt á þessa einstaklinga heldur
einnig á alla ættingja, vini og aðra
sem tengjast þeim. Fyrir tveimur
árum greindist Munda Pálín síðan
með lungnakrabbamein sem að
lokum dró hana til dauða. Vegna
veikinda sinna og afleiðinga þeirra
dvaldi Munda Pálín stóran hluta
ævi sinnar á stofnunum, bæði á Ís-
landi og í Svíþjóð. Síðustu árin
dvaldist hún að Sogni í Ölfusi og
þar í sveitinni óskaði hún þess að
hvíla í friði sína hinstu hvílu.
Munda Pálín var í umsjón og
umönnun margra á sinni lífsleið og
vilja aðstandendur hennar að lok-
um færa þeim þakkir fyrir.
Útför Mundu Pálínar fer fram
frá Kotstrandarkirkju í Ölfusi í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.
1936. Þau eiga þrjú
börn, þau eru: 1) Krist-
ján Valdimar, f. 22. júlí
1957, kvæntur Elísa-
betu Egilsdóttur, f. 18.
janúar 1960. Þau eiga
sjö börn, þau eru: a)
Halldór Egill, f. 17.
mars 1976, hann á þrjú
börn, b) Berglind, f.
15. júlí 1977, hún á
þrjú börn, c) Helena
Íris, f. 13. júlí 1980,
hún á þrjú börn, d)
María Dögg, f. 2. júní
1982, hún á þrjú börn,
e) Kolbrún Lind, f. 21.
desember 1989, f) Kristján Ingi, f.
18. sepember 1991, g) Enok Anton,
f. 4. maí 1997. 2) María, f. 15. sept-
ember 1958, d. 19. september 1958.
3) Kári, f. 15. október 1959. Munda
Pálín og Halldór slitu sambúð.
Munda Pálín flutti með börnin
norður í land þar sem hún kynntist
seinni manni sínum og með honum
eignaðist hún þrjú börn. Eftir
nokkurra ára sambúð skildu þau
og hún flutti til Reykjavíkur.
Munda Pálín lætur eftir sig, auk
fimm uppkominna barna, níu
barnabörn og tólf langömmubörn.
Munda Pálín vann ýmis störf á
Þá er baráttunni lokið, það var
eins og Bettý fyndi eitthvað á sér á
sunnudaginn 16. janúar. Hún vildi
drífa sig af stað, við urðum að kom-
ast til Selfoss og það strax.
Þar lástu á spítalanum fárveik,
þegar við komum var stutt eftir.
Augnablik horfðumst við í augu, og
svo var eins og þú sofnaðir og á
næstu klukkutímunum kvaddir þú
þetta líf. Hægt, blítt, hljótt og
virðulegt eru þau orð sem koma
upp í hugann um andlátið. Mikið er-
um við í raun þakklát fyrir að þú
fékkst að fara svona, það var guðs-
gjöf. Við sitjum nú og hugsum um
allar minningarnar, þú varst nú
ekki venjuleg mamma, og sjúkdóm-
urinn ólæknandi sem herjaði á þig
frá unga aldri, sjúkdómurinn sem
gerði þig að kleppara, það var nokk-
uð sem átti að skammast sín fyrir.
Ég hef aldrei skammast mín fyrir
þig, þú gafst okkur allt, án þín væru
ekki 27 sálir á þessari jörð, en þær
sálir eru misjafnlega þakklátar eins
og fólkið er margt, eins og gengur.
Okkar hjörtu eru fyllt þakklæti
til þín og Jesú.
Þú vildir allt fyrir okkur gera,
þótt getan væri kannski ekki mikil,
þú varst stolt af krökkunum þínum.
Í mínum huga varstu oft eins og fá-
tæka ekkjan með smápeningana
tvo, þú gafst af fátækt þinni. Í
barnahópnum okkar var mikil gleði
að fá hjól eða dót frá Mundu ömmu,
og ekki skipti máli hvort það væri
notað eða nýtt. Augun ljómuðu af
jafnmikilli gleði. Stundum smápen-
ingar tæmdir úr buddunni og
stundum gefið af rausn. Allir þurftu
að fá eitthvað á jólum og afmælum.
Það hefur alltaf verið pláss fyrir
þig á heimili okkar, þú áttir þitt
horn í eldhúsinu með öskubakka og
kaffibolla, ásamt fleti til að hvíla lú-
in bein. Það var hjá þér sem börnin
kynntust dýrum, kartöflu- og rófu-
uppskeru, berjaferðum, sveitaferð-
um og ferðum í réttirnar og fleiru í
þeim dúr. Þið fóruð í furðufataleiki
og sýnduð leikrit, sögðuð sögur og
spiluðuð allrahanda spil. Þá var nú
glatt á hjalla.
Ekki vantaði áföllin í þínu lífi;
dótturmissir, veikindi, ólæknandi
geðsjúkdómur, tvö alvarleg og svip-
leg áföll, fangelsun, einangrun, út-
legð, frelsissviptingar. Alltaf gastu
þó brosað í gegnum tárin. Þú varst
tilbúin að taka við þeim dómi, sem
Drottinn Guð þinn kæmi til með að
uppkveða. Hann vissi jú allan sann-
leikann.
Þú varst beitt miklum órétti, og
þegar maður hugsar um þessi mál
verður maður sár, sár út í sjálfan
sig fyrir að hafa ekki gert meira,
meira fyrir þig, öll mannréttindi,
lög lýðveldisins Íslands, Sameinuðu
þjóðanna, allt brotið og beygt. Jú,
geðsjúkir eiga fáa talsmenn eða eld-
huga. Hvað þá ósakhæfir! Nú til
dags er mikið notað: „Ástandið gæti
verið verra.“ Eftir 15 ár er það orð-
ið svolítið þreytt.
Við þökkum fyrir allt, elsku
mamma og tengdamamma, þú gafst
okkur mikið og eitt var þakklæti,
þakklæti til Jesú Krists Drottins
vors, þakklæti fyrir lífið, börnin og
heilsuna og þó að stundum hafi
bjátað á eru það smámunir miðað
við þinn þunga kross.
„Sá sem ekki getur fyrirgefið fær
ekki notið fyrirgefningar.“
Takk fyrir allt mamma mín,
tengdamamma, Munda Pálín
Enoksdóttir.
Guð blessi minninguna.
Kristján og Bettý.
Nú kveð ég þig, mamma mín, ég
veit að þú ert komin á betri stað og
þínum þrautum og þjáningum hefur
linnt.
Finnst vel við hæfi að minnast
þín með þessum erindum:
Nú hljómi lofsöngs lag
frá lífsins hörpu í
því rósin lífsins rauða
er risin upp frá dauða.
Vor lofgjörð linni eigi
á lífsins sigurdegi.
Þann dýrðardag að sjá
minn drottinn, er mín þrá,
því með þér, rósin rauða,
ég rísa vil frá dauða
og lifa þínu lífi,
þín líkn mér breyskum hlífi.
Ég þakka, Jesú, þér,
að þú hefur gefið mér
þá von, sem vetri breytir
í vor, er sælu heitir.
Því linnir lof mitt eigi
Á lífsins sigurdegi.
(Bjarni Jónsson.)
Drottinn blessi þig og varðveiti.
Kári Halldórsson.
Elsku Munda amma, þegar pabbi
hringdi á sunnudagsmorgun og
sagði að þú ættir stutt eftir, var ég
strax búin að ákveða að ég kæmi
heim frá Kaliforníu til þess að
kveðja þig. Stuttu seinna var hringt
aftur og þá varstu dáin. Ég pantaði
strax miða, því að ég vildi allavega
koma í jarðarförina.
Ég á svo margar góðar minning-
ar með þér. Ég man sérstaklega
eftir sveitaferðum og ferðum í
berjamó, næstum því á hverju ári,
þú hafðir líka dýr hjá þér, hunda og
ketti. Þú hugsaðir alltaf svo vel um
okkur krakkana, þó að þú hefðir
ekki mikinn pening, þá gafstu okk-
ur hjól, þau voru notuð, en það
gerði ekkert til, ekki var gleðin
minni fyrir það.
Snemma á ævinni varstu svo veik
og áttir erfiða ævi, en þú varst góð
amma og verður það alltaf í mínum
huga, elsku Munda amma.
Það er svolítið skrítið að eiga
aldrei eftir að hitta þig aftur, við
ætluðum að hittast öll í maí þegar
öll fjölskyldan og tengdó koma í
heimsókn til Íslands. Og um ára-
mótin þegar þú vissir að flogið yrði
beint til Kaliforníu, þá ætlaðir þú
bara að fara að safna fyrir ferð og
kíkja í heimsókn til okkar í haust.
Þú varst listræn og ortir ljóð og
langar mig til að kveðja þig með
tveimur þeirra:
Ljósið skærast
lýsir oss,
Jesú kærast
okkar hnoss.
Jesú er gulli betri,
blessun dýrust er,
stjarna á dimmum vetri,
sálum þakka ber.
(Ljúfa.)
Hvíl í friði, elsku amma.
Ástarkveðjur,
Berglind, Brad, Cody,
Jakob og Madison.
Elsku Munda mín.
Baráttan er loks á enda og er sárt
að sjá eftir konum eins og þér.
Þú hafðir víðtæk áhrif á allt og
alla í kringum þig hvert sem þú
komst og hvert sem þú fórst. Ég
mun aldrei gleyma þeirri góð-
mennsku sem þú sýndir okkur öll-
um og þegar þú komst og varst hjá
okkur. Útgeislunin og kærleikurinn
sem þú sýndir okkur var með ein-
dæmum og voru símtölin frá þér
alltaf hlý og góð. Aldrei kvartaðir
þú yfir einu né neinu nema þá því að
þig langaði utan eins og alla aðra.
Okkur þótti það leitt að þú varst
ekki hjá okkur um jólin síðustu en
komst svo um áramótin og fagnaðir
nýju ári með okkur en nú ertu farin,
minning þín, hlýja og góðmennska,
hvernig sem á stóð gleymum við
aldrei. Mér finnst ég hafa haft for-
réttindi að hafa fengið að kynnast
þér og vera með þér undanfarin ár
og alltaf heilsaðir þú mér og kvadd-
ir með kossi. Öll jólin sem þú og við
eyddum saman í æsku og til síðustu
jóla lifa áfram í minningu okkar.
Trúin var alltaf sterk hjá þér og
það var gaman að sjá það að þú mál-
aðir, skrifaðir og hélst áfram lífinu
hvað sem á dundi. Ég man þegar þú
sagðir mér frá því að þig langaði í
sveitabæ þarna í Ölfusinu og vera
með hesta og önnur dýr. Allt þetta
rifjast upp sem glaðar minningar
og hvað í raun þurfti svo litla hluti
MUNDA PÁLÍN
ENOKSDÓTTIR
STEINUNN JÓHANNSDÓTTIR
frá Glæsibæ í Sléttuhlíð,
síðast til heimilis
á Háaleitisbraut 101,
lést á Hornbrekku í Ólafsfirði föstudaginn
14. janúar.
Jarðarförin fer fram frá Grafarvogskirkju föstu-
daginn 28. janúar kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir,
en þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Minningarsjóð Hornbrekku,
nr. 1127-26-550180, kt. 460184 0109.
Hanna Níelsdóttir og fjölskylda.
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
AÐALHEIÐUR EINARSDÓTTIR,
Ásbraut 3,
Kópavogi,
lést á Landspítala við Hringbraut aðfaranótt
sunnudagsins 23. janúar.
Útför fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn
28. janúar kl. 13.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hennar, er
bent á Barnaspítalasjóð Hringsins í síma 543 3724.
Gunnhildur Gunnarsdóttir, Magnús Gunnarsson,
Aðalheiður Magnúsdóttir, Sigurbjörn Þorkelsson,
Gunnar K. Magnússon, Katla Kristjánsdóttir
og barnabarnabörn.
Okkar ástkæri,
BOLLI ÁGÚSTSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Ási, Hveragerði,
mánudaginn 24. janúar.
Ellen Daníelsdóttir,
Þorkell S. Árnason,
Guðbjörg C. Árnadóttir,
Guðmundur Már.
Ástkær faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi
og bróðir,
ARNAR REYNIR VALGARÐSSON,
Miðtúni 12,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 13. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki á 11E fyrir góða umönnun.
Sara Jamí Arnarsdóttir,
Margrét Linda Arnarsdóttir,
Margrét Rós Björnsdóttir,
Benedikt Rúnar Guðmundsson, Anna Margrét Smáradóttir,
barnabörn og systkini hins látna.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
MARGRÉT GUÐLEIFSDÓTTIR,
Garðvangi,
Garði,
áður til heimilis í
Háteigi 5,
Keflavík,
andaðist á Garðvangi miðvikudaginn 26. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Guðleifur Sigurjónsson, Ástríður Hjartardóttir,
Erlendsína M. Sigurjónsdóttir, Sigurður Albertsson,
Sigríður G. Sigurjónsdóttir, Guðni Sigurðsson,
Sveinn Guðnason
og fjölskyldur.